Z ilustracjami Mroux
,,,,Smak kwiatów pomarańczy" to książka, w której patrzymy na świat przez pryzmat kuchni - jej związków ze sztuką, historią, muzyką i architekturą. To kolekcja pięknych kulinarnych wspomnień (chrupiące karczochy we Florencji, tuńczykowe ragu z Palermo, cukierki o smaku kwiatów pomarańczy w Rzymie) oraz ich powiązań ze sztuką (La Brioche Chardina, wiersz Pasoliniego przywołujący wspomnienie zapachu jaśminu i gorącej zupy). Co można zjeść, przemierzając rzymskie uliczki w blasku wschodzącego słońca? Jakie danie przypomina ,,Wariacje Goldbergowskie"? Jak przez lata zmieniała się rola kobiety w kuchni? W jaki sposób jedzenie wpłynęło na zjednoczenie Włoch? A jak przeobrażenia ostatnich dwudziestu pięciu lat w Polsce wpłynęły na polską kuchnię? Z czego robić chleb, kiedy nie ma mąki? Rozmawiamy o tym, co nas zachwyca, bawi i głęboko porusza. O tym, co jest w jedzeniu - więc także i w życiu - najważniejsze. "
Autorki
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2018-09-05
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 200
Zastanawiam się, dlaczego pomimo mnogości książek kulinarnych na rynku wydawniczym zgodziłam się na kolejne wydanie mojej książki opublikowanej po raz...
Przeczytane:2019-03-10,
O tym, że kuchnia inspiruje, a w ostatnich latach stała się modna, nie trzeba nikomu przypominać. Ale na pewno miło będzie nacieszyć oko martwymi naturami, o których wspominają autorki. Obrazy są źródłem wiedzy co dawniej jadano i jak prezentowano potrawy. Tessa Capponi-Borawska i Agnieszka Drotkiewicz przywołują tytuły bardziej i mniej znanych malarzy, jednak każdy obraz jest wyjątkowym świadectwem kultury stołu. Niestety w książce brakuje reprodukcji, mimo wszystko zachęcam do wygooglowania chociaż kilku tytułów.
Włoskie wspomnienia Tessy, muzyka i architektura przedstawione w kontekście jedzenia, dodają książce kobiecości i subtelności. Kulturotwórcza rola gastronomii, to nie tyko produkty z których jest przygotowywane jedzenie. Ważne jest to z kim siadamy do posiłku, oraz co wspólnie jemy. Nasz talerz ciągle dużo o nas mówi.
"Smak kwiatów pomarańczy, rozmowy o kuchni i kulturze" to książka o pasji jedzenia. Szczerego uczucia, z którym autorki idą przez życie. Otwarcie przyznając, że gotowanie potrafi być męczące, niewdzięczne i nie każdego obdarza satysfakcją. Profesjonalna kuchnia to męski świat, w którym mizoginia to codzienność. Przebicie szklanego sufitu, w drodze do awansu wiąże się z tytaniczną pracą. Jednak coraz więcej kobiet pnie się po szczeblach gastronomicznej drabiny na szczyt. Jedną z nich jest Flavia Borawska, która opowiada o swoich zawodowych doświadczeniach w najlepszych restauracja świata, m.in w Nomie.
Sztuką stało się pisanie i blogowanie o jedzeniu. Agnieszka Drotkiewicz mówi o swoich ulubionych blogerkach. Każda z nich inna, a wszystkie połączone jednym tematem. Bardzo przyjemnie czyta się książkę, w której historia kuchni jako idei miesza się ze wspomnieniami smaków, zapachów i ludzi, bez których nie byłoby tej opowieści. Refleksja nad współczesnym jadłospisem, w którym możemy zjeść potrawę o smaku innego jedzenia, a z drugiej strony - powrót do prostego gotowania, jest jednym z paradoksów obecnej gastronomii. Nawiązania do malarstwa i muzyki sprawiają, że książka smakuje jak ulubione danie.