Severina
Rodrigo Rey Rosa

„Severina” Rodrigo Rey Rosy to książka niekonwencjonalna. Piękna, kolorowa okładka i ciekawy opis wydawcy zachęcają do przeczytania. Ale jeśli oczekujemy klasycznego romansu z elementami kryminału to możemy się rozczarować. Brutalną  rzeczywistość Gwatemali też trudno odczuć. Na niewiele ponad stu stronach nie dałoby się chyba zawrzeć tego typu opowieści.

Czym jest zatem „Severina”?

To liryczno-filozoficzna opowieść o romansie, a właściwie miłości, księgarza do tajemniczej nieznajomej – namiętnej złodziejki książek. Pewnego dnia kobieta odwiedza księgarnię Entretenida należącą do głównego bohatera i nie niepokojona przez nikogo (nawet system alarmowy) wynosi ze sklepu kilka książek. Takie incydenty zaczynają zdarzać się systematycznie pod niemym przyzwoleniem księgarza, ale do czasu… Mężczyzna jest zafascynowany „klientką”, jakaś tajemnicza siła przyciąga go do niej. Poznanie tajemnicy złodziejki – Any Severiny Bruguera zmusza bohatera do pewnych zmian i ryzykownych posunięć w jego dotąd uporządkowanym życiu.

Motywem przewodnim tej historii jest miłość do książek połączona z chęcią posiadania – z jednej strony oraz uczucie mężczyzny do intrygującej kobiety, które nosi w sobie znamiona miłości destrukcyjnej, niszczycielskiej, złej – z drugiej. Wiele miejsca poświęcono książkom i wszyscy przedstawieni bohaterowie to miłośnicy literatury. Ale znajdziemy tu również  ogromną pasję i wysublimowane kłamstwo.

„Nie da się być mądrym i zarazem kochać.”

Osobiście pozostaję pod dużym wrażeniem tej opowieści, która zasiała we mnie pewnego rodzaju niepokój, niepewność, ciekawość i dostarczyła sporo emocji. Autor mówi prostym, czytelnym, zrozumiałym językiem, któremu towarzyszy niepowtarzalny klimat owiany nutą tajemniczości. Swoją konwencją przywodzi mi na myśl „Dom z papieru” Carlosa  María Domíngueza. Chętnie poznam kolejną powieść autora i mam nadzieję, że będę równie miło zaskoczona.

Zdecydowanie polecam.