Jedna z najważniejszych pozycji amerykańskiej prozy XX wieku. Przenikliwe studium ludzkich emocji, refleksja nad odmiennością i samotnością. Wydarzenia w książce koncentrują się wokół głuchoniemego, życzliwego wszystkim Johna Singera. Do niego właśnie przychodzą pozostali bohaterowie. Mick, dla której ciężka choroba ojca oznacza konieczność porzucenia szkoły i rozpoczęcia pracy. Wiecznie pijany wizjoner Jake Blount. Biff Brannon, właściciel kafejki i filozof amator. Doktor Benedict Mady Copeland, dla którego osiągnięcie mitycznego życiowego celu, który pozostaje niesprecyzowany, staje się obsesją. Głuchoniemy mężczyzna jest słuchaczem idealnym - nie przerywa, nie ocenia. Odwiedzający go okazują się egoistami - żaden nie potrafi dostrzec własnej tragedii Singera - aż do chwili, w której jest juz na to za późno.
więcej
Informacje dodatkowe o Serce to samotny myśliwy:
Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 344
Kup książkę Serce to samotny myśliwy
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Serce to samotny myśliwy - opinie o książce
Inne książki autora
The ballad od the Sad Cafe
0
In The Ballad of the Sad Café, a tale of unrequited love, Miss Amelia, a spirited, unconventional woman, runs a small-town store and, except for a marriage...
Komu ukazał się wiatr?. Opowiadania zebrane
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Pierwsze polskie wydanie wszystkich opowiadań Carson McCullers, autorki wybitnej powieści Serce to samotny myśliwy. Młoda pianistka, którą niepostrzeżenie...
Przeczytane:2019-03-06, Ocena: 3, Przeczytałam, 52 książki 2019, 2019, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2019,
Mam kłopot z oceną tej książki, ponieważ moje oczekiwania w stosunku do niej były bardzo wysokie. Trudno powiedzieć, że się zawiodłam, bo w końcu książki nie są od spełniania moich fanaberii. Ogólnie powieść wydała mi się dobra, jednak trochę przebrzmiała. Język był prosty, ale biorąc pod uwagę wiek autorki, w którym napisała "Serce...", też nie ma co wymagać wyżyn, bo pewnie jeszcze nie zdążyła się rozwinąć. Całość jest napisana w amerykańskim stylu, za którym nie przepadam, bo wydaje mi się zbyt zapobiegawczy. Problemy zawarte w książce zdecydowanie kojarzą mi się z "Zabić drozda". Większego wrażenia powieść na mnie nie zrobiła, chwilami się dłużyła, wydawała się płaska, być może nie potrafiłam odczytać zawartych w niej emocji. Hm... a jednak to nie jest zła książka, ale rewolucyjna też nie, po prostu taka zwyczajna. Jedyne słowo, jakie mi się nasuwa, gdy o niej myślę, to nijaka. A może jej nie zrozumiałam...