Rycerze Sycylii 4. Człowiek znikąd
Viviane Moore

,,Człowiek znikąd". Tom czwarty cyklu. Właściwie, co miałam napisać, napisałam oceniając poprzednie tomy. Jestem już w stu procentach pewna, że to moja ostatnia przygoda z ,,Rycerzami Sycylii". Co prawda nie ma piratów, ale za to mamy romans z domieszką średniowiecznego thrillera politycznego. Niby książka ma wszystko to, co mieć powinna: są intrygi polityczne, spiski, tajemnice z przeszłości, pojedynek na śmierć i życie, nieszczęśliwa miłość, porwana ukochana, zagadki, ale nie ma tego, co w powieści przygodowej najważniejsze. Nie ma emocji. Mam wrażenie, że autorka ma dużo wcale nie najgorszych pomysłów, ale nie potrafi ich wykorzystać, najzwyczajniej w świecie nie radzi sobie z fabułą. Zamiast stopniowo budować napięcie dorzuca kolejne wątki i łączy to wszystko w całość nieco na siłę. W przeciwieństwie do poprzednich tomów nie potrafię wskazać konkretnych braków powieści, ale jedno wiem na pewno - przez ,,Człowieka znikąd" przebrnęłam z wielkim trudem co i rusz ziewając i robią długie przerwy. Być może poprzednie trzy tomy zmęczyły mnie tak, że podczas lektury czwartego nie byłam już w stanie wykrzesać z siebie ani odrobiny entuzjazmu. Tak czy siak, moja decyzja jest ostateczna - po tom piąty nie sięgnę choćby nie wiem co. Szkoda życia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)