Pułapka uczuć
Colleen Hoover

Lubicie książki , które chwytają za serce ? Poruszające , pełne emocji , wzruszeń ? Tu Colleen zaserwowała nam taką dawkę emocji, że nie prędko zapomnę o tej książce, serii. To jest po prostu piękne . 

 

Gdy Lake przeprowadza się wraz z mamą i bratem do Ypsilanti, nie spodziewa się jak jej życie stanie na głowie . Nie jest zadowolona , że zostawia za sobą rodzinny dom w Teksasie. Niedawno zmarł na zawał jej ojciec i dziewczyna nadal nie otrząsnęła się po tej stracie. Jednak chwilę po tym jak stawia swoje pierwsze kroki przed nowym domem , poznaje sąsiada - Willa i jest w szoku jakie ten człowiek wywołuje w niej oczucia już od pierwszych chwil . Ona w  nim również....

 

Will ma za sobą traumatyczne przeżycia . 2 lata wcześniej w wypadku samochodowym stracił rodziców i postanowił podjąć się opieki nad młodszym bratem co nie jest łatwe w tak młodym wieku. Bracia Willa i Lake są w tym samym wieku i od razu przypadli sobie do gustu. O ile znajomość tych dwóch młodych chłopców jest zupełnie bezproblemowa , o tyle to co zaczęło się rozwijać pomiędzy Willem i Lake , nie ma tak łatwo. Okazuje się, że nie mogą być razem i powodów ku temu niestety przybywa. 

 

Przed Lake także ciężkie chwile. Życie odebrało jej już ojca ale niestety to nie koniec dramatów jakie ją czekają. 

 

Ta książka to opowieść o wyjątkowo pięknej miłości , takiej o jaką zdecydowanie ciężko, jedynej w swoim rodzaju . Jednak też o różnych obliczach cierpienia. O strachu o najbliższych i ich utracie . O tym jak ważna jest rodzina i wzajemne wsparcie. Jak cenni są przyjaciele . 

 

Colleen wykreowała wspaniałych bohaterów, nad wyraz dojrzałych i odpowiedzialnych jak na swój wiek. Nie tylko Lake i Will nas tu urzekną swoim zachowaniem. W trakcie lektury naprzemiennie wybuchałam śmiechem i ścierałam łzy . Huśtawka emocjonalna tu jest po prostu gwarantowana. 

 

Polecam gorąco .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna cudowna książka Hoover! Uwielbiam powieści od tej autorki, więc i po tą musiałam sięgnąć. Opowiada ona o 18-letniej Layken, która kilka miesięcy po śmierci ojca przeprowadziła się wraz z bratem i matką do Michigan. Rodzeństwo, Kel i Lake, nie chcą porzucać swoich przyjaciół i boją się, tego co czeka ich w nowym mieście. "Nie podchodźcie do życia zbyt poważnie. Dajcie mu w pysk, kiedy na to zasługuje." Po przyjeździe na miejsce, Kel właściwie od razu znajduje sobie nowego przyjaciela- Couldera. Lake natomiast poznaje Willa, starszego brata nowego kolegi Kela. Stają się oni bardzo bliscy dla siebie. Zarówno Lake, jak i Will, próbują pogodzić się ze stratą bliskich im osób, lecz do tego dochodzą im jeszcze inne problemy, z którymi nie potrafią sobie sami poradzić. "Według słownika... i według mnie... istnieje około trzydziestu różnych znaczeń i synonimów słowa podły. (Szybko wykrzykuję następne wyrazy. Cała klasa się wzdryga - łącznie z Willem). Osioł, palant, okrutny, kutas, nieuprzejmy, ostry, nikczemny, nienawistny, bez serca, zjadliwy, złośliwy, nieubłagany, tyran, nieprzyjazny, okropny, drań, barbarzyńca, zgorzkniały, brutal, gruboskórny, degenerat, bestialski, zdemoralizowany, zły, dziki, surowy, nieprzejednany, rozgoryczony, zgubny, nieludzki, potworny, bezlitosny, nieugięty. I moje ulubione: dupek." Książka o trudnej miłości, wręcz niedozwolonej... Ale prawdziwej. Tak prawdziwej, jak tylko jest to możliwe! Po prostu wspaniała... Książki Colleen Hoover są pełne emocji, a ta nie stanowi wyjątku. Problemy młodej dziewczyny, która znalazła się w trudnej sytuacji są pokazane w taki sposób, by czytelnik razem z nią przeżywał to, co ją spotyka. I szczerze mówiąc, sama zaczęłam się zastanawiać jak ja bym się zachowała na jej miejscu. Bo jej sytuacja była naprawdę trudna. A do tego ogromnie skomplikowana.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mocne 4,5 i chęć na przeczytanie 2 pozostałych tomów serii, choć momentami Lake swoimi zachowaniami przyprawiała mnie o ból głowy i zachowywała się jak totalna wariatka. Aż strach takiej później się narazić. Minusy: - Wątek romansu uczennicy z nauczycielem jakby rodem z PLL (Aria i Ezra) - skojarzenie nasuwa się samo. - Zachowania Lake - dziecinne, egoistyczne i maniakalne - panoszenie się w mieszkaniu nowo poznanego faceta i układanie jego rzeczy (mocne WTF), stosunek do matki, gdy dowiaduje się o chorobie. - Wstawki poetyckiego slamu, które później jednak zaczynały mi się podobać, więc taki mały minus. Plusy: + Eddie - barwna postać, wychowująca się w rodzinach zastępczych, wewnętrzne poukładana, wyrażająca swoje uczucia poprzez poezję, dobra przyjaciółka, rozwiązująca konflikty na wielu frontach. Moja ulubiona postać tej książki. + Kel i Caulder, którzy swoim zachowaniem rozbrajali mnie do łez (zamordowany bałwan, stroje na Halloween). + Julia przygotowująca dzieci na życie bez niej. Kolejne tomy z opisu zapowiadają się dość oczywiście, Lake i Will będą się rozstawać, godzić i tak w kółko. Ale kiedyś na pewno je przeczytam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Życie pisze różne scenariusze. Nie znajdziemy identycznego przypadku, ale często podobne. Dopiero kiedy zdarzy się coś strasznego, zdajemy sobie sprawę, co tak naprawdę jest ważne. Rodzice Willa zmarli w tragicznym wypadku. Chłopak do tego czasu prowadził normalne życie — grał w drużynie, umawiał się z dziewczyną, ale wszystko się zmieniło. Nagle musiał podjąć najtrudniejszą decyzję w swoim życiu — zaopiekować się młodszym bratem, czy żyć jak wcześniej. Wybrał rodzinę i od teraz robi wszystko, by Caulder mógł z nim mieszkać. Można zadać sobie pytanie, czy to poświęcenie, czy raczej jedyna decyzja, dzięki której w życiu Willa wszystko się ułoży. A co jeśli zmarła tylko jedna osoba z twojej rodziny jak w przypadku Layken? Dziewczynie umarł tata, a teraz wraz z młodszym bratem oraz mamą przenoszą się do nowego miasteczka. Opuszczają swój jedyny dom, by rozpocząć swoje życie. Niestety to nie koniec ich problemów, ponieważ mama dzieciaków ukrywa straszny sekret, który zmieni ich życie o 180 stopni. Dodajmy do tego, że coś ciągnie do siebie Willa i Layken. Nie potrafią zatrzymać tego uczucia. Zakochują się w sobie, ale okazuje się, że chłopak jest nauczycielem w szkole Lake. Jeśli ktoś się dowie o ich relacji, Will może stracić wszystko. Dziś przychodzę do Was z recenzją niesamowitej książki Colleen Hoover pt. ,,Pułapka uczuć", która wzruszyła mnie i wywołała uśmiech na mojej twarzy. Zapraszam się do zapoznania się z nią!

,, Nie można płakać wiecznie. Każdy w końcu zasypia."

Layken skończyła niedawno osiemnaście lat. Zaledwie kilka miesięcy wcześniej niespodziewanie straciła ojca. Wraz z kochającą matką i młodszym bratem postanawiają zostawić za sobą przeszłość w Teksasie, by rozpocząć nowe życie w Michigan. Sprzedają dom, pakują rodzinne pamiątki i wyruszają na północ. Każde z nich z innymi obawami i planami na dalszą przyszłość. Zarówno Lake, jak i Kel nie chcą porzucać szkoły, przyjaciół, wspomnień związanych z ulubionymi miejscami. Boją się tego, co ich czeka prawie dwa tysiące kilometrów od domu. Prawdziwego domu. Julia też się martwi. Mimo to stara się dodać otuchy swoim dzieciom i wesprzeć ich w najtrudniejszych chwilach.
Po przyjeździe na miejsce okazuje się, że już pierwszy kontakt z sąsiedztwem z naprzeciwka zwiastuje poważne zmiany w rodzinnych relacjach. A to dopiero początek niezwykle emocjonalnej, momentami przezabawnej historii losów dwóch rodzin Cohen i Cooperów, w której nikt nie zdaje sobie sprawy, jak ich członkowie staną się sobie bliscy w obliczu śmiertelnej choroby i codziennych problemów.

,,Nie da się uciec do innego miasta, do innego miejsca, innego stanu. Przed czymkolwiek byśmy uciekali, to coś jedzie razem z nami. Zostaje z nami, dopóki nie znajdziemy sposobu, żeby się z tym zmierzyć."

,,Pułapka uczuć" to romantyczna, oryginalna historia, która podbiła moje serce. Colleen Hoover jak zwykle mnie zachwyciła i uczyniła głodną kolejnych części. Ta opowieść wzruszyła mnie i wiem, że nigdy jej nie zapomnę. Nastrojowa, pełna uczuć książka, przy której nie uda się przejść obojętnie. Podobał mi się motyw poezji, który został w niej zastosowany. Dzięki temu mogłam bardziej wczuć się w postacie. Z chęcią poszłabym na slam i posłuchała poetów. Może sama bym coś zaprezentowała. Powieść napisana jest z perspektywy Layken. Każdy rozdział poprzedzony jest małym fragmentem piosenek The Avett Brothers. Autorka miała niesamowity pomysł, który w pełni wykorzystała. Od początku mam sentyment do twórczości pisarki. Podbiła moje serce historią Sky i Holdera, później Six i Daniela, następnie Tate i Milesa, a teraz nadszedł czas Lake i Willa. Piękna, wzruszająca opowieść o niezwykłej miłości, sile człowieka oraz lojalności. Będę do niej powracała. Sądzę, że książki pani Hoover będą czytane nawet za 100 lat albo i dłużej. Gwarantują czytelnikowi dawkę szalonych emocji i sprawiają, że bicie serca coraz bardziej przyśpiesza.

,,Zanim kobiet zaangażuje się w związek z mężczyzną, powinna móc odpowiedzieć twierdząco na trzy pytania.[...] Czy zawsze odnosi się do Ciebie z szacunkiem? To pierwsze pytanie. Drugie pytanie brzmi: jeśli z dwadzieścia lat będzie dokładnie tą samą osobą, czy w dalszym ciągu chciałabyś za niego wyjść? I wreszcie: czy sprawia, że chcesz być lepsza? Jeśli spotkasz kogoś, przy kim na wszystkie trzy pytania będziesz mogła odpowiedzieć twierdząco, to znaczy, że znalazłaś odpowiedniego mężczyznę."

Layken bardzo przeżyła śmierć taty, a teraz jeszcze musiała przeprowadzić się z jedynego domu, który zna do zupełnie obcego miejsca. Od tego czasu postanowiła więcej czasu spędzać z młodszym bratem — Kelem. Od kiedy poznała Willa, nie może o nim zapomnieć. Silna dziewczyna w środku to wrażliwa, smutna osoba, która stara się zapomnieć o tym, co najgorsze. Uczucia pomiędzy nią a sąsiadem są skomplikowane. Nie mogą być razem, ale mimo to ich uczucie coraz bardziej rośnie. Przed Lake trudny okres, który całkowicie zmieni jej życie i potrzebna będzie jej osoba, na której będzie mogła się wesprzeć w razie potrzeby. Dziewczyna jest niezwykle lojalna, stara się utrzymać swoją rodzinę w pionie i poradzić sobie w nowym miejscu. Kel to słodki chłopiec, który czasami robi wszystko na wspak. W nowym domu znalazł przyjaciela, który tak się składa, jest braciszkiem Willa, więc niemożliwe jest unikanie się nawzajem przez dwójkę zakochanych. Will to zdecydowany, mądry mężczyzna, który zrezygnował ze swoich marzeń i ukochanej, by zająć się młodszym bratem. Sam przyznaje, że jest trudno zastąpić Caulderowi rodziców, ale mimo to się nie poddaje. Chłopiec jest dla niego najważniejszy. Lake wpada w jego życie jak huragan i niszczy dotychczasowe postanowienia. Powoli rodziny Cohenów i Cooperów stają się jednością i zaczynają tworzyć zgraną grupę, której nic nie złamie. To słodko — gorzka historia osób, które poszukują bezpieczeństwa i miłości. Nikt nie da rady ich w tym powstrzymać.

,,- Nie podchodźcie do życia zbyt poważnie. Dajcie mu w pysk, kiedy na to zasługuje. Śmiejcie się z niego."

,,Pułapka uczuć" to magiczna opowieść, która wstrząsnęła moim sercem. Niezwykle emocjonalna, ale jednakowo zabawna porywa do swojego świata i nie pozwala od niego odejść. Wiem, że będę do niej powracała i na nowo przeżywała tę piękną, wzruszającą historię. Nie mogłam się od niej oderwać i sądzę, że wy też nie będziecie umieli tego zrobić. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki Colleen Hoover, a zanim zostaną wydane, zakończę tę trylogię. Zanim zaczniecie czytać, przygotujcie się na różnorodną gamę emocji, która Wami zawładnie i na wszelki wypadek miejcie pod ręką pudełko chusteczek. Mam nadzieję, że poruszy Was tak samo, jak mnie. Z całego serca ją polecam i życzę Wam przeżycia niesamowitej przygody, która wstrząśnie waszym światem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W twórczości Collen Hoover zakochałam się po przeczytaniu "Maybe someday". Sięgnęłam później po jej inne książki: "Hopeless" oraz "Losing hope". Wszystkie pozycje zawładnęły moim sercem. Teraz zdecydowałam się na "Pułapkę uczuć". Szczerze mówiąc, mniej mi się podoba niż wspomniane pozycje, jednak nadal jest wyjątkowa i godna polecenia. Jest to powieść słodko - gorzka przy której śmiałam się i płakałam. Layken to osiemnastolatka, która jak na swój wiek już wiele przeszła. Kilka miesięcy wcześniej niespodziewanie zmarł jej ojciec. W związku z tym rodzina Layken popadła w długi i nie mogła dalej mieszkać w Teksasie. Wraz z matką Julią i bratem Kelem zostawiają za sobą przeszłość i rozpoczynają nowe życie w Michigan. Każde z nich ma pewne obawy co do najbliższej przyszłości. Wiadomo, że Kel i Layken trudno jest się rozstać ze starą szkołą i ze znajomymi. Wszystkim jest trudno porzucić rodzinny dom i budować życie od początku. Jak sobie poradzą w nowej rzeczywistości? Już pierwszego dnia po przyjeździe rodzina poznaje sąsiadów z naprzeciwka. Kel szybko nawiązuje kontakt z rówieśnikiem Caulderem, natomiast Lake zaprzyjaźnia się z miłośnikiem poezji - Willem. Znajomość ta od razu zwiastuje poważne zmiany w życiu obu rodzin. Jak Cohenowie ułożą sobie życie w nowym mieście? Czy uda im się wyleczyć rany po stracie najbliższej osoby? Po moim krótkim opisie fabuły z pewnością myślicie: "Ale banalna historyjka". Mylicie się. Ta książka jest wyjątkowa, a gdybym napisała więcej, zabrałabym Wam radość z czytania. "Pułapka uczuć" to wzruszająca historia opisana z punktu widzenia Layken, to ona jest narratorem, i ją poznajemy najbardziej. Znamy jej uczucia, rozdarcie a czasami bezradność i niemoc. Jest to historia dwóch rodzin, które łączy podobne doświadczenie i ból po stracie najbliższych. Starają się odnaleźć w nowym świecie, funkcjonować i żyć normalnie, chociaż nie jest im łatwo. Autorka w piękny sposób przedstawiła w powieści takie uczucia jak miłość i przyjaźń, a także poświęcenie dla najbliższej osoby. Colleen Hoover przedstawia różne typy miłości. Miłość rodzicielską - moim zdaniem najpiękniejszą, którą Julia obdarza swoje dzieci, będąc dla nich matką i ojcem. Nie jest to łatwe zadanie. Miłość Willa i Lake - miłość od pierwszego wejrzenia, miłość zakazaną, która jest bardzo trudna i raniąca. Miłość Willa i Cauldera - Will musi być dla niego ojcem, matką i bratem. To dopiero zadanie! A co do przyjaźni to nie sposób wspomnieć jak szybko pojawia się ona między Kelem i Caulderem, to typowa przyjaźń dziesięcioletnich chłopców. Colleen Hoover we wspaniały sposób wykreowała bohaterów, dzięki czemu i my się z nimi zaprzyjaźniamy i stajemy się cząstką ich życia. Moje serce skradł dziesięcioletni Kel - wspaniałe dziecko, pełne optymizmu i radości. To najczęściej dzięki niemu śmiałam się podczas lektury. "Pułapka uczuć" to przede wszystkich powieść o miłości, ale nie tylko. To powieść o życiu i śmierci, o borykaniu się ze stratą najbliższych osób. Autorka pokazuje nam różne etapy żałoby, nie tylko po śmierci, ale także po rozstaniu. Jest zaprzeczenie, gniew, targowanie, depresja a na końcu akceptacja. W powieści bardzo ważną rolę odgrywa także poezja. To właśnie przez wiersze bohaterowie pokazują skrywane uczucia, a także przedstawiają najważniejsze wydarzenia ze swojego życia. Ważny jest również zespół The Avett Brothers, którego słowa piosenek pojawiają się na początku każdego rozdziału. Na końcu przechodząc do spraw technicznych, książka jest napisana prostym, lekkim i przyjemnym językiem, który jest bogaty w emocje. Książka bardzo wciąga, czyta się ją niezwykle szybko. Podsumowując, "Pułapka uczuć" to piękna, wzruszająca i bogata w emocje powieść. Jestem pewna, że przypadnie do gustu wszystkim miłośnikom literatury młodzieżowej, pomimo tego że nie jest to powieść o młodzieńczej miłości, a miłości dojrzałej. Książka niesie ze sobą przesłanie, które każdego chwyci za serce. Serdecznie polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

   Pani Colleen Hoover znów mnie nie zawiodła. Kolejna książka rozpoczynająca trylogię, którą pewnie pokocham. W pierwszym tomie poznajemy Layken - 18 latka, mieszkanka Teksasu, starsza siostra Kela, córka Julii. Pewnego dnia jej ojciec umiera, a ona po półrocznej żałobie wyprowadza się z rodziną na północ do Michigan. Tam dziewczyna poznaje swojego sąsiada z naprzeciwka, Willa. Will wychowuje brata po śmierci rodziców, a sam pracuje. Layken od pierwszego spotkania czuje, że to jest coś wyjątkowego. Tak samo Will. Niestety. Los nie zawsze chce, żeby wszystko było piękne i łatwe. Layken i Will będą mieli trudny etap w swojej znajomości, a także Julia, matka dziewczyny, zrzuci na nią wielkie brzemię.
   Polecam, polecam i jeszcze raz polecam. Książka wzruszająca, prawdziwa i pokazująca jak często musimy walczyć z losem, aby być w końcu szczęśliwym. Książka dla młodzieży, ale też starszych czytników. Również jest to książka dla osób, które lubią książki o miłości, ale także o problemach, które mogą dosięgnąć każdego z nas.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Straciłam rachubę, która to jest książka Colleen Hoover, którą przeczytałam. Czwarta? Piąta? Ale za każdym razem nie jestem zawiedziona i autorka wnosi to same zaangażowanie, które można ujrzeć między wierszami. Bardzo spodobał mi się koncept umieszczania cytatów z piosenek The Avett Brothers na początku każdego rozdziału, co po skończeniu książki zmusiło mnie do przesłuchania ich i zapoznania się z ich muzyką. Możliwe, że historia nie była całkiem oryginalna, bo spotykaliśmy już ją nie tylko na dużym, ale również na małym ekranie, jak w przypadku Pretty Little Liars. Jednak wykonanie, jak również cała fabuła owiana była jakąś świeżością, przez co nie miałam poczucia, jakbym gdzieś o tym już czytała. Bardzo spodobała mi się zarówno główna bohaterka - Lake, jak i Will, który jest ideałem, jakiego mam zamiar kiedyś w życiu spotkać. :) Spodobało mi się również to, że historia nie kręciła się tylko i wyłącznie wokół tej dwójki, ale skupiła się także na historii o Julii, chociaż był to wątek poboczny. Historia przyjemna, szybko się czyta, gorąco polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka nie dostarczyła mi tych emocji, których się spodziewałam. Liczyłam na łzy, niepewność, radość, strach, gniew, miłość, a jakoś niczego nie czułam. A książki tego typu powinny być bardzo emocjonalne, bo właśnie to jest w nich najpiękniejsze. Autorka nie zbudowała takiego napięcia jak w "Hopeless". Poza tym fabuła jest dość przewidywalna i tylko niektóre momenty mnie zaskoczyły. Zachowanie Willa strasznie mnie denerwowało. Miał być wykreowany na dojrzałego, mądrego i odpowiedzialnego faceta, a tymczasem zachowaniem często przeczył sam sobie. Czasami nie potrafiłam zrozumieć jego postępowania i myślenia. Rzuciło mi się w oczy, że wiele momentów w "Pułapce uczuć" było dość nierealnych. Trudno jakoś uwierzyć w miłość Willa i Layken, bo przypominała ona nieco schematy z paranormal romance. Poza tym podejście bohaterów do tematu śmierci też trochę mnie zastanawiało. Ja wiem, że żałobę każdy przeżywa inaczej, ale mimo wszystko było to dla mnie dziwne. Tłumaczenie wierszy na język polski też chyba nie udało się najlepiej, przynajmniej takie odnoszę wrażenie. Jednak mimo tych wad powieść jest ciekawa i wciągająca, poza tym porusza ważne tematy. Opowiada o rodzinie, miłości, lojalności, odpowiedzialności, chorobie. Jest wzruszająca i wartościowa, a to dość istotne zalety. Polecam ją osobom, które lubią New Adult, Colleen Hoover, wzruszające opowieści o młodych ludziach borykających się z problemami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Temat śmierci od zawsze stanowił dla człowieka sferę tabu, którą dzielnie skrywał pod warstwą milczenia i ciszy. Zamiast odważnie stawić czoła problemowi, który i tak w odpowiednim momencie życia upomni się o należytą uwagę, człowiek woli przybrać maskę niewiedzy i obojętności, błędnie wychodząc z założenia, że jeśli głośno nie mówi się o śmierci, to ona, tym samym, łaskawie wszystkich oszczędzi. A przecież człowiek, wraz z chwilą poczęcia, naznaczony jest piętnem nieuniknionej śmierci. Żyjemy w ciągłej świadomości nieuchronnego spotkania z kościstą postacią dzierżącą w dłoni długą, przerażającą kosę. Dlaczego więc człowiek świadomie unika tego, co pewne? Dlaczego nie chce odważnie zmierzyć się ze śmiercią, czerpiąc tym samym niezbędne pokłady siły, potrzebne do jej oswojenia?

Osiemnastoletnia Layken, w wyniku nagłej śmierci ukochanego ojca, przeprowadza się wraz z mamą i młodszym bratem, do dalekiego i nieznanego Michigan, gdzie matka otrzymała niepowtarzalną propozycję dobrze płatnej pracy. Dziewczyna niechętna na rodzące się nieuchronnie zmiany, nie chce zostawiać za sobą ukochanego Teksasu, z którym wiąże przecież najcenniejsze wspomnienia po zmarłym ojcu. Michigan zaś to źródło kolejnych, nieznanych jeszcze szans i możliwości, którym dziewczyna nie chce stawić czoła. Nowy, znacznie mniejszy dom niż ten mieszczących się w Teksasie, nowa szkoła i klasa w samym środku semestru, to z pewnością nie jest budująca perspektywa dla młodej dziewczyny. Jednakże, tuż po przeprowadzce, Layken poznaje przystojnego sąsiada Willa, z którym dość szybko się zaprzyjaźnia. Przyjaźń, przeradzająca się stopniowo w prawdziwe uczucie miłości, w obliczu nadchodzących wydarzeń, szybko zostaje wystawiona na ciężką próbę, która nieraz wymagać będzie ogromnych pokładów dojrzałości i odwagi.

"Pułapka uczuć" autorstwa Colleen Hoover jest moim pierwszym spotkaniem z serią New Adult, która ostatnimi czasy cieszy się niemałym zainteresowaniem wśród czytelników. Sięgając po książkę, spodziewałam się historii schematycznej, w której autorka, wykorzystując doskonale utartą już ścieżkę, przedstawi postać młodej dziewczyny i jej nastoletnich rozterek, z którymi będzie musiała się odważnie zmierzyć. Owszem, tragedie, które doświadczają nastolatkę, z pewnością wymagają ogromnej dzielności i siły charakteru, ale w żadnym wypadku nie brzmi to szablonowo i banalnie. Wręcz przeciwnie. Historia Layken od pierwszej do ostatniej strony jest prawdziwie niestandardowa, a przy tym w pełni przekonująca. W "Pułapce uczuć" na pierwszy plan wysnuwa się przede wszystkim obraz prawdziwego poświęcenia i oddania, nie tylko w sferze miłości między dwojgiem zakochanych w sobie ludzi, ale przede wszystkim w szczerze kochającej się rodzinie, która po raz kolejny zostaje boleśnie doświadczona przez zdradliwy los. "Pułapka uczuć" to też swoisty hołd poezji, ale tej szczerej i prawdziwej, bo będącej odbiciem największych uczuć drzemiących w samym sercu człowieka.

Książka niewątpliwie wzbudza cała gamę różnobarwnych emocji, które w ostatecznym rozrachunku, pozwalają zamieścić tytuł w kategorii tych, o których w żadnym wypadku się nie zapomina. Nieraz bowiem śmiałam się w głos jak szalona, nie przejmując się zanadto pytającym wzrokiem mojej rodziny. Podczas lektury książki, niewątpliwie lewitowałam gdzieś obok własnego ciała, tkwiąc duchem w samym środku czytanej historii. Zakończenie książki to kolejne źródło sprzecznych uczuć: prawdziwych i szczerych łez, ale i pełnego zrozumienia, wobec historii, która chwyta za serce

,,Pułapka uczuć" to historia o niezwykłej sile przyjaźni, która niejednokrotnie zmusza człowieka do rzeczy pozornie niemożliwych. To też historia o pełnym poświęceniu i oddaniu w obliczu miażdżącej tragedii. To w końcu opowieść o nieuchronnej śmierci, która, wcześniej czy później, dosięgnie każdego, bez względu na wiek, pochodzenie czy majątek. Kto wie, może tuż za rogiem, czeka niecierpliwie koścista, zakapturzona postać, która cichym i świszczącym głosem, nawołuje i Ciebie?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)