Psy z Rygi
Henning Mankell

Moje drugie spotkanie z Kurtem Wallanderem. Z radością powróciłam do Szwecji, z rozkoszą powróciłam do śledzenia pracy tegoż cudownego policjanta. Książka na początku nie porywa. Akcja dzieje się powoli, ślamazarnie wręcz. Ktoś dostrzega ponton na środku morza, zagląda do środka, znajduje w nim dwóch martwych biznesmenów. Odholowuje kawałek i zgłasza anonimowo, że za chwil kilka czerwona łódka dobije do brzegu. Ponton faktycznie dobija, nie wiadomo, czyje zwłoki w nim leżą, skąd ci ludzie przybyli i kim tak naprawdę są. Wszystkie drogi prowadzą do Europy Wschodniej. Kiedy wydawałoby się, że po szwedzkiej stronie sytuacja została wyjaśniona, bo sprawę przeniesiono na Łotwę, przychodzi wiadomość o śmierci łotyskiego majora, który na ziemiach szwedzkich współuczestniczył w śledztwie. Wallander jest zmuszony do podróży, podczas której bierze czynny udział w rozwiązaniu tej tajemniczej śmierci. Przeżywa on bardzo niebezpieczną przygodę, wplątuje się w zawiłe układy i skomplikowane sytuacje. Nie wie, kto go śledzi, kto jest jego przyjacielem, a kto wrogiem, komu może ufać, a komu zdecydowanie ufać nie powinien. Od przybycia Kurta do Rygi akcja książki nabiera tempa, a końcówka zapiera dech w piersiach. "Psy z Rygi" mają (od momentu przeniesienia akcji na ziemię łotewską) świetnie prowadzoną fabułę, która wciąga czytelnika i sprawia, że wczuwa się on w skomplikowaną sytuację głównego bohatera. Najbardziej uderza konspiracja - sam Wallander ma odczucia, że Ryga składa się wyłącznie z tajemnych wyjść i przejść, a on jest cały czas tropiony. Ta aura tajemniczości sprawia, że czytelnik nie wie, co go czeka na kolejnej stronie, czy ktoś wyskoczy z ukrycia, czy kogoś zastrzelą, czy plan spotkania/ucieczki/rozwiązania sprawy się powiedzie, czy spali na panewce. Mniej więcej od połowy towarzyszyło mi takie uczucie niepewności, zagubienia, współodczuwania strachu. To tylko świadczy o tym, że książka została naprawdę dobrze napisana. Duży plus za umieszczenie akcji poza granicami państwa i tak naprawdę w miejscu, którego autor całkowicie nie znał. W posłowiu przedstawia on genezę powstania utworu, wszystkie okoliczności towarzyszące i ścieżki, które musiał przemierzyć, żeby wyszło wiarygodnie i zgodnie z sytuacją historyczną i geograficzną Łotwy. Plus też za ograniczenie opisów życia prywatnego Kurta, ale bez całkowitego wyeliminowania ich. Wzmianki o sytuacji z byłą żoną, czy relacji z córką były wystarczające, jako czytelnik mam zarys i orientuję się w sprawach rodzinnych Wallandera, ale ujęte zostały na tyle skromnie, że nie zmęczyły mnie, nie zniechęciły i nie mam wrażenia, że zdominowały akcję książki. Skandynawowie lubią sobie w tej materii na dużo pozwolić, tu jest to fajnie wyważone. Mały minus za ten niemrawy początek - niby wszystko było: i zbrodnia, i śledztwo, ale jak na wstęp do właściwej części książki zdecydowanie za długie. Z niecierpliwością czekam na kolejną część przygód Wallandera. Połknęłam haczyk, zdecydowanie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To chyba pierwsza książka Henninga Menkella, która nie wciągnęła mnie od początku. Narracja wydawała mi się przydługa, dialogi nudnawe. Zachwalany bohater serii, Kurt Wallander nie zasłużył sobie na moją przychylną ocenę: ciągle był smutny, zmęczony pracą w policji i zastanawiający się na jej zmianą.. Zagadka kryminalna zaczyna się w chwili odnalezienia zwłok dwóch mężczyzn ubranych w garnitury, w pontonie, u brzegu Ystad. Śledztwo brnie powoli, zatacza szersze kręgi aż komisarz Wallander wyrusza do Rygi, by je kontynuować po śmierci majora, Łotysza. I poznajemy ryski, niemal socrealistyczny klimat, giną kolejne osoby. Jest też moment fascynacji wdową, Biepą...Zaskakujące zakończenie śledztwa, ale ogólnie książkę zmęczyłam,a nie śledziłam z zapartym tchem na bieżąco...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Do połowy ciekawa, później już trochę mniej. Akcja nabrała tempa pod koniec. Mimo wszystko przeczytałam ekspresowo, w ciągu jednego dnia i chętnie sięgnę po kolejne części. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo mroczna opowieść. Szwedzki policjant rozpoczyna pracę dotyczącą tajemniczego morderstwa na morzu. Śledztwo prowadzi go na Łotwę, a ryscy policjanci zapraszają do współpracy. Kurt przemierza szarą, smutną, komunistyczną Rygę próbując wychwycić wszystkie dziwne powiązania pomiędzy policją, przestępcami, politykami i ruchem wyzwoleńczym.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)