Biografia utkana z anegdot.
Bohdan Łazuka ma wyjątkowo znaną w Polsce twarz i nazwisko, choć przecież zwykle nie grał głównych ról. Pozycję zawdzięcza talentowi, osobowości, perfekcyjnie opanowanemu warsztatowi. W latach 60. poprzedniego stulecia młody Łazuka był u szczytu popularności. Obdarzony sympatią widzów swobodnie poruszał się na scenach festiwalowych, kabaretowych, teatralnych, na planach filmowych i wśród artystycznej bohemy. W kolejnej dekadzie dojrzały już Łazuka umocnił wizerunek świetnego aktora, zwłaszcza komediowego, w filmach Stanisława Barei, Tadeusza Chmielewskiego, Jerzego Gruzy. Do historii przeszła jego rola w „Nie lubię poniedziałku”, gdzie był jakby sobą samym, artystą, który w Warszawie, po nocnym recitalu, w nonszalanckim nastroju, bez cienia stresu wędruje do domu wzdłuż torów tramwajowych z korbą od samochodu. Nie ma chyba słynniejszej korby od tej właśnie. W latach 80. i 90. Łazuka częściej wybierał kabaret. Dużo jeździł z koncertami po Polsce i świecie. Pozostał wędrującym aktorem do dziś. Ostatnio częściej znów widać go w filmach. Ma też stałą przystań w postaci Mazowieckiego Teatru Muzycznego.
Wielu wrażeń dostarcza Bohdanowi Łazuce nie tylko życie zawodowe, ale też prywatne. Lubi rozmowy z przyjaciółmi i z przygodnie spotkanymi osobami. Miał cztery żony. Przyznaje, że wciąż nie wie, dlaczego kobiety są tak atrakcyjne. Jego biografię można utkać z samych anegdot. Wiele z nich znajdą czytelnicy tej książki. Często są to miniaturowe, czasem dłuższe opisy, śmieszne, ale nierzadko głęboko refleksyjne. Bohdan Łazuka dzieli się też swoimi przemyśleniami nad rodziną, zawodem aktora, Polską, cywilizacją. I prosi, żeby nie traktować jako historii zamkniętej. Ma jeszcze wiele nowego do powiedzenia, ale wyznaje, że bywają momenty, kiedy stokroć wymowniejsze wydaje się mu milczenie.
więcej
Informacje dodatkowe o Przypuszczam, że wątpię:
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2010-09-21
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 208
Kup książkę Przypuszczam, że wątpię
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Przypuszczam, że wątpię - opinie o książce
Przeczytane:2014-04-05, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2014, Mam, Przeczytane,
Z jakiego powodu Bohdan Łazuka zalazł za skórę Oldze Lipińskiej? Czy artysta ma swój sposób na podryw? Tego dowiecie się z książki Karoliny Prewęckiej "Przypuszczam, że wątpię".
Bohdan Łazuka to człowiek orkiestra - jest aktorem, piosenkarzem i satyrykiem. Cenię go jako piosenkarza za utwory "Dzisiaj, jutro, zawsze" oraz "Bo to się zwykle tak zaczyna", jako aktora za grę w filmach "Małżeństwo z rozsądku" oraz "Nie lubię poniedziałku", a jako człowieka za jego poczucia humoru i starodawne maniery. Dowcip, elegancja, szarmanckie zachowanie - to jego znak firmowy. Postanowiłam poznać go lepiej dzięki książce Karoliny Prewęckiej.
"Przypuszczam, że wątpię" to wywiad-rzeka z tym niezwykłym artystą, spisany przez Karolinę Prewęcką. Książka stanowi opowieść o środowisku, które Łazuka współtworzył. Artysta opowiada o aktorstwie, kobietach oraz o życiu w PRL-u.
Karolina Prewęcka zadaje ciekawe pytania, na które często uzyskuje zaskakujące odpowiedzi. Łazuka dzieli się swoimi poglądami na temat rodziny, zawodu aktora, Polski oraz cywilizacji. Jego zdaniem do rodziny podchodzi się poważnie dopiero, gdy człowiek dojrzeje. Na każdego może to przyjść o innej porze życia. Pewnie z tego powodu miał aż 4 żony. Moi przyjaciele i znajomi zdawali sobie sprawę, że mogę być niestały w uczuciach, i przywidywali, że na jednej żonie się nie skończy. A nawet na dwóch żonach. Profesor Zbigniew Rudzki, gdy dostał zaproszenie na drugi ślub Łazuki, zastanowił się głośno: "i co mam zrobić?" Po chwili postanowił: "pójdę na następny".
Bohdan bardzo ciepło wypowiada się o swoich rodzicach, mimo że rozwiedli się, gdy miał zaledwie 3 lata. Jak opowiada Bohdan: Franciszek Łazuka, mój ojciec, ten to miał skrót. Jak coś skontrował, to połowa towarzystwa musiała wyjść, reszta się wstydziła. Tata był szczery do bólu. Jego dowcip nie wynikał ani z edukacji ani z kąśliwego charakteru, bo to był po prostu dobry człowiek, wszyscy tak go dziś pamiętają.
Warto wspomnieć, że w publikacji zostały zamieszczenie wypowiedzi przyjaciół i znajomych Bohdana Łazuki, m.in. Daniela Olbrychskiego, Grażyny Szapołowskiej, Jerzego Owsiaka, Krzysztofa Kowalewskiego. Ludzie ci bardzo ciepło wypowiadają się o swoim koledze, jak choćby Krzysztof Kowalewski: Boguś był uznany za zjawisko od początku swojej drogi artystycznej i tak określa się go nadal. Jest obdarzony rzadką cechą nawet w środowisku aktorskim. Boguś ma bowiem wyjątkowy, nieprzemijający czar, wynikający z jego osobowości i ze środków wyrazu, którymi dysponuje.
Z kolei Wiesław Michnikowski, aktor i artysta kabaretowy, na cześć Bohdana napisał wiersz:
Trudne będzie to zadanie:
Deklinacja o Bogdanie
By uczcić Twój talent rzadki,
Odmieniam Cię przez przypadki:
Mianownik: Co to jest prawdziwa sztuka
Uświadomił mi Kto? Co? - Łazuka.
Dopełniacz: Chociaż mam w pamięci luki,
To nie zapomnę Kogo? Czego? Łazuki.
Jakie są dalsze skojarzenia Michnikowskiego, nie zdradzę. Napiszę jedynie, że są równie pomysłowe. Co więcej, waloru tej publikacji dodają zamieszczone zdjęcia, które przedstawiają Łazukę w różnych rolach scenicznych i filmowych, a także drzewo genealogiczne oraz spis całego dorobku artystycznego.
Książkę czyta się szybko, gdyż Łazuka czaruje słowem, potrafi opowiadać barwnie i przede wszystkim ciekawie. Dziennikarka nie naciska, nie drąży, rozmówca sam decyduje, czym chce się podzielić z czytelnikami, a co zachować dla siebie. Polecam tę książkę miłośnikom biografii, wywiadów i Bohdana Łazuki.