Nietypowa wersja edukacji psychoseksualnej dla dojrzałych kobiet w postaci książki-przewodniczki, która będzie ci towarzyszyć na drodze ku kolejnemu etapowi dojrzewania.
Alicja Długołęcka, specjalistka od kobiecej seksualności, zaprasza do kobiecego kręgu.Wspólnie ze swoimi bohaterkami odkrywa różne oblicza i doświadczenia menopauzy oraz przekonuje, że to kolejny naturalny proces życiowej zmiany i dojrzewania. W refleksyjnych, pogłębionych rozmowach autorka rozprawia się ze stereotypem ,,starej baby z uderzeniami fal gorąca", upomina się o dojrzałą kobiecą seksualność i udowadnia, że jeśli masz 50 lat, to jeszcze wiele dobrego przed tobą. Przygotuj się na jeden z najbardziej wyzwalających okresów w twoim życiu! Autorka oraz jej rozmówczynie poprowadzą cię przez swoje najbardziej osobiste doświadczenia i pokażą, jak możesz:
.poradzić sobie ze stratą i syndromem opuszczonego gniazda,
.zrewidować swoje potrzeby i z autentyczną troską wreszcie zająć się sobą,
.zadbać o swoje zdrowie seksualne,
.poznać swoje ciało i nauczyć się czerpać przyjemność z życia,
.przepracować relację z partnerem/partnerką, poznać smak nowej miłości albo zrobić miejsce na poszukiwanie samej siebie,
.eksperymentować ze swoją seksualnością,
.podjąć nowe wyzwania samorozwojowe i zawodowe.
Ile kobiet, tyle doświadczeń, dróg i emocji... I chociaż nie ma gotowych odpowiedzi, ta książka może okazać się pomocna w odnalezieniu ich w samej sobie.
Rozmówczynie Alicji Długołęckiej:Agnieszka Czapczyńska, Katarzyna Skórzewska, Iwona Demko, Izabela Cisek, Izabela Dziugieł, Agnieszka Graff, Maria Beisert, Magdalena Środa, Ewa Woydyłło, Wirginia Szmyt ,,DJ Wika".
,,Edukacja psychoseksualna dla dojrzałych kobiet może jedynie przybrać formę antyporadnika. Przemyślałam to i właśnie taką decyzję podjęłam.
Ta książka powstaje jako wyraz buntu przeciw byciu wciskaną w ogłupiający schemat potulnej, nudnej starszej pani, tłumiącej to, kim jest i kim może się stawać. Kobiety pozbawianej seksualności, którą próbuje się kontrolować, przypinając jej łatkę niestosowności i śmieszności, kiedy wymyka się utartym wyobrażeniom. To sprzeciw wobec traktowania dojrzałej kobiety jak przezroczystej i niewidzialnej ,,baby" - konstruktu będącego obiektem społecznej irytacji, lęków i drwin. Baby, którą diabeł posyła tam, gdzie sam nie może, która schodzi z wozu, żeby koniom było lżej, jest pośmiewiskiem za kierownicą i przychodzi do lekarza ku uciesze innych. Baby, która wysiaduje w poczekalni życia.
Susan Sontag już pięćdziesiąt lat temu w swoim tekście The Double Standard of Agingpisała o tym, że kobiety mogą się starzeć wbrew stereotypom bez zażenowania. Warto o tym pomyśleć jak najwcześniej i świadomie porzucić bycie miłą, usłużną i pełną wdzięku, a zamiast tego rozwijać w sobie mądrość, kompetencje i siłę. Nie musimy być młode tak długo, jak to tylko możliwe, możemy być dojrzałe i pozwalać, żeby nasze twarze i ciała były świadectwem naszych przeżyć. Autentyczność to kwestia decyzji, na którą możemy być gotowe już w młodości albo właśnie teraz.
Do 2025 roku liczba kobiet po pięćdziesiątym roku życia na całym świecie osiągnie 1,1 miliarda. W 1900 roku średnia życia Amerykanek wynosiła czterdzieści osiem lat, a obecnie to osiemdziesiąt . Z kolei według statystyk w 2020 roku polscy mężczyźni żyli przeciętnie 72,6, natomiast kobiety - 80,7 lat .Te dane pokazują, że wiele z nas po menopauzie ma przed sobą jeszcze jakieś trzydzieści-trzydzieści pięć lat życia. To więcej niż jedna trzecia całego czasu, jaki jest nam dany! Christiane Northrup w Mądrości menopauzy przywołuje badania, z których jasno wynika, że wielu ludzi realizuje trzy różne kariery w trakcie całego swojego życia: pierwszą w wieku trzydziestu-czterdziestu lat, drugą w wieku pięćdziesięciu-sześćdziesięciu lat i trzecią w wieku siedemdziesięciu. U prawie połowy badanych szczyt możliwości twórczych rozpoczynał się w okolicach pięćdziesiątki i trwał przez następne dwadzieścia pięć lat. Oznacza to, że w uwspółcześnionej perspektywie wiek średni mieści się w przedziale pięćdziesiąt-osiemdziesiąt lat...
Moją podstawową motywacją do nadania takiego, a nie innego kształtu tej publikacji jest mój stosunek do Was, Drogie Czytelniczki. Radzenie innym z pozycji autorytetu karmi ego i w istocie niesie przekaz ,,Niewiele wiesz, więc nie ufaj sobie, lecz mnie, ponieważ wiem lepiej". Nie ma we mnie na coś takiego zgody. Jestem przekonana, że edukacja dojrzałych kobiet polega przede wszystkim na odwoływaniu się do ufności wobec siebie. Chodzi w niej o to, by poruszać czułe struny, wytrącać z utartego toru myślenia, złościć się i wzruszać, by dotykać granic, które dla każdej z nas leżą gdzie indziej. Dojrzałość postrzegam jako otwartość na nieustające stawianie pytań, gotowość do dokonywania wyborów, zdolność do pomieszczenia w sobie bardzo różnych uczuć i przemyśleń. Czuję, że to ciekawa i kojąca perspektywa." /fragment książki/
Informacje dodatkowe o Przypływ. O emocjach i seksualności dojrzałych kobiet:
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2022-09-28
Kategoria: Poradniki
ISBN:
Liczba stron: 400
Kup książkę Przypływ. O emocjach i seksualności dojrzałych kobiet
Zobacz także
Przypływ. O emocjach i seksualności dojrzałych kobiet - opinie o książce
Historia tej książki rozpoczęła się wtedy, kiedy zaprzyjaźnione ze mną przedszkolaki zaczęły pytać swoich rodziców: ,,Skąd ja się wzięłam na tym...
Przeczytane:2023-07-26, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2023, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2023, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2023 roku, Książki XXI wieku, 12 książek 2023, 26 książek 2023,
Twórczość Pani Alicji Długołęckiej jest mi dobrze znana ze wcześniejszej czytanej przeze mnie publikacji książkowej napisanej we współpracy ze Zbigniewem Lwem – Starowiczem pt. ''Edukacja seksualna'' która to mi się spodobała, gdyż można do niej stale powracać niezależnie od posiadanego wieku.
Tym razem chciałam się przekonać, jak autorka działa w pojedynkę, gdyż nie każdy z podjętych w tej książce dobranych trudnych tematycznie zagadnień trafia się z należytym uznaniem przez czytelnika.
Podejmując się wyzwania czytelniczego książki pt. ''Przypływ. O emocjach i seksualności dojrzałych kobiet'' autorstwa Pani Alicji Długołęckiej spodziewałam się tego, że to będzie niełatwe zapoznać się z przeżyciami kobiet, które doświadczyły tak wiele w okresie menopauzy, ale co najważniejsze co wówczas czuły, czy można przyzwyczaić się do tego stanu, co stwarza największy problem dla nich w tym czasie?
Uważam, że samo zrozumienie lub próba chęci zobaczenia jak ma się ten stan kobiet, u których przebiega, różnie stanowi wyczyn od strony psychologicznej dla nich samych.
Z ogromnym zaangażowaniem autorka podjęła się mocnego przedsięwzięcia, które wymagało od niej odpowiedniego przygotowania od strony zawodowej, gdyż musiała być praktycznie słuchaczem, analizować wypowiedzi rozmówczyń, wczuć się w ich rolę, a nie zawsze można spotkać z kobietami, które chcą podzielić się z innymi tym, co mają w sobie pięknego, ponieważ jak wiemy, życie z doświadczeń przekazanych nam z pokolenia na pokolenie nie kończy się po 30,40,lecz trwa nadal.
Poznając, 10 historii o tych niezwykłych kobiet dowiadujemy się nich wiele cennych informacji, jakie są na co dzień, ich emocje, przeżycia, o akceptacji siebie, o poznawaniu tematyki związanej z cielesnością, reakcji zmysłów na nadchodzące zmiany jej dotyczące bezpośrednio.
Każda z przedstawionych 10 historii opisuje nam coś innego, ale dzięki temu uzyskujemy wizerunek kobiecości i udowadniania nam to, że nie ma się czego wstydzić i znikną nam obawy, które mogą wydawać się na pewnych etapach nie do pojęcia.
Książka ta będzie stanowiła zarys wiedzy przekazywanej w prosty sposób na temat kobiecości, który nada nowy sens w życiu nie tylko kobietom, ale ich partnerom pragnącym aktywnie im pomagać, aby były szczęśliwe i czuły się kochane i potrzebne w tych z czasem nie zawsze do zaakceptowania od razu chwilach.
Jedynym minusem w tej książce stanowiącym utrudnienie podczas czytania jest zamieszczona mała zbyt mała czcionka.
Polecam przeczytać tę książkę.