Przemijanie
Stanisław Białoń

„Przemijanie” – drugi zbiór wierszy Stanisława Białonia z miejscowości Łużna i zarazem czwarta już książka autora. W styczniu bieżącego roku ukazał się debiutancki zbiór poezji pt. „Zakątek ciszy” oraz pierwsza część prozy zatytułowanej „Pod słomianą strzechą”. Wraz z obecnym zbiorem wierszy ukazała się druga część prozy pt. „Na swoim”. W obecnym zbiorze liczącym ponad 100 stron obok wierszy napisanych w ostatnich latach autor zamieścił również swój pierwszy wiersz „Wiosna”, który powstał dokładnie 30.04.1968 r. oraz serię wierszy napisanych w tamtym okresie. Tytułową stroną okładki zdobi zdjęcie Cmentarza wojennego nr 118 w Staszkówce zrobione przez autora. Na czwartej stronie na fotografii w pięknej wiosennej scenerii jest wnuczka autora – Milena (zdj. Renata Kotowicz). Na pierwszych stronach książki tuz pod zdjęciem autora znajduje się dedykacja: „Obecny tomik dedykuję wszystkim z tego rodu, którzy z różnych powodów opuścili swoje rodzinne strony, a zwłaszcza siostrze Halinie Czerwińskiej, która zamieniła ziemię polską na włoską.” Autor napisał też kilka zdań tytułem wstępu – do przeczytania poniżej:

"W moim drugim tomiku jest kilka pierwszych wierszy, jakie napisałem w życiu i stąd daty i miejsce, gdzie powstały. Mam do nich sentyment, bo wtedy zacząłem swoją opowieść o naszym regionie i swoich odczuciach.

Czasem trzeba odjechać daleko od domu, by zobaczyć to, czego się nie dostrzegało. Będąc w danym miejscu od urodzenia, nie doceniamy otaczającego nas piękna, refleksja przychodzi, gdy to stracimy.

Jeżeli ktoś się boi

wyrazić myśli swoje,

na pewno umrze w ciszy,

nikt o nim nie usłyszy.

Jeżeli milczeć woli,

Świat milczeć mu pozwoli.

Świat kocha takie stworzenia,

co nie mają nic do powiedzenia."

Podkarpackie lasy

Pięknie wyglądają podkarpackie lasy

w wiosennej szacie zielenią przybrane.

Których się ciągną niezmierzone pasy,

grają kolorami jak perskie dywany.

Tudzież odwieczny, chropawy buk rośnie

z wnętrzem spróchniałym,

gdzie się gnieżdżą sowy.

Dalej zaś modrzew złamany ukośnie

i od pioruna zdarty do połowy.

Zgarbione brzozy świecą białą korą,

jakoby wapnem były pobielane.

Garbate graby, jak wstrętne staruchy,

stoją w gęstwinach jak z brązu ulane.

Strzeliste jodły królują nad lasem,

dzikie gołębie siedzą na ich szczytach.

Tylko gruchanie przerwie ciszę czasem

lub cichy szelest, gdy jeleń przemyka.

Orzegów, 06.05.1968 r.

Informacje dodatkowe o Przemijanie:

Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2023 (data przybliżona)
Kategoria: Poezja
ISBN: 9788367080767
Liczba stron: 108
Język oryginału: polski