Przed upadkiem
Christoffer Carlsson

Jest to książka, która porusza watki polityczne, mamy różne ugrupowania i przynależność do tych grup, co wymaga skupienia się, aby wiedzieć, co jest co. Do tego narracja pierwszoosobowa, której za bardzo nie lubię. Książka rozpoczyna się od opisu miejsca zbrodni, gdzie ofiarą jest Thomas Markus Heber. Wszystko dokładnie widział mały chłopiec, który obserwuje również pracę policjantów. Heber wykładał socjologię na uniwersytecie sztokholmskim. Narratorem w tej książce jest Leo, bo książka ma narrację pierwszoosobową. Leo formalnie został zawieszony do końca roku, a pracuje na policji, ale zdecydowano o jego powrocie do służby. Bierze lek sobril, ale próbuje go odstawić. Leo idzie porozmawiać z chłopcem, który wszystko widziała, a jest nim John Thyrell, który widział ofiare i faceta, który szukał czegoś w jego plecaku oraz jeszcze jedną osobę, która się chowała. Potem pojawia się historia Christiana i Michaela, która potem połączy się z historią innych bohaterów. Razem z Leo pracuje Gabriel Brich. Leo został zawieszony, ponieważ wpakował koledze kulkę w szyję i od tamtego dnia boi się wziąć do ręki broń, żeby nie dostać ataku paniki. Dopiero na stronie 57 poznajemy nazwisko Leo - Junker. Na uniwersytecie od pani dziekan dowiaduje się, że zamordowany badał ruchy społeczne - infiltrował środowiska lewicowe. W komputerze Hebera znajduje jego dziennik, a tam informacje na temat osoby oznaczonej jako 1599. Potem poznajemy Cafe Cairo i w tym lokalu brakuje jednego noża, co jest bardzo ważne dla dalszej akcji. Narrator w międzyczasie odwiedza swojego przyjaciela Grima, który jest zamknięty w zakładzie. Potem Leo odwiedza Paul Hoffman, który jest ze służb bezpieczeństwa i informuje go, że przejmują sprawę. Dopiero na stronie 129 Leo przyznaje się, że zastrzelił kolegę - Markusa i opisuje jak to było. Leo spotyka się również z Sam. Bardzo ważne znaczenie ma dyktafon Hebera, który przechodzi z rąk do rąk. Potem Trick i Leo poznają, kto kryje się za 1599. Następnie pojawia się informacja, że ma dojść do kolejnego zabójstwa na tle politycznym. Następnie dochodzi do kolejnego incydentu na dworcu, gdzie odbywało się przemówienie i gdy zgasło światło na 17 sekund. Dopiero na stronie 382 dowiadujemy się, kim jest morderca Hebera. Pod koniec zaczyna się coś dziać, jest też samobójstwo.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)