Próba miłości
Mirosława Kareta;

Tak jak i w poprzednich tomach, rozdziały przeplatają czas teraźniejszy z przeszłością. Każdy z rozdziałów rozpoczyna się jak bajka o tajemniczej rodzinie leśniczego, która została zesłana na Syberię. Przez długi czas nie potrafiłam tej historii powiązać z losami Petrycych. Dopiero samo zakończenie wyjaśnia istotę tej historii.
W powieści zostały też poruszone takie tematy jak aborcja, badania prenatalne, opieka nad osobami niepełnosprawnymi oraz depresja. Każdy z tych tematów może stanowić odrębną powieść, która dostarczy czytelnikowi wiedzę na ten temat.

Opisanie strajków, zamieszek, kupczenie teczkami agentów SB, obalenie rządu Olszewskiego stanowi główny wątek powieści. Wśród tych zawirowań politycznych i społecznych jest zwykły obywatel, który musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, gdzie prawda nie zawsze znaczy to samo dla każdego.

Uważam, że "Próba miłości" znajdzie zainteresowanie wśród miłośników historii, z uwagi na liczne odniesienia do prawdziwych wydarzeń i osób. Autorka zadbała o liczne przypisy oraz biografię. Natomiast zwolennicy powieści obyczajowych mogą się poczuć trochę zawiedzeni. Akcja książki podąża niespiesznie. Brakuje mi emocji, które trzymałyby czytelnika w stanie zaciekawienia. Jak dla mnie ten tom był mniej interesujący od swoich poprzedników.

Czwarta  część saga rodu Petrycych. Małżeństwo przeżywa kryzys. W dojrzałym wieku Maria tłamsi w sobie problemy nie tyle związane z bardzo późnym macierzyństwem, ale i z zachowaniem męża, który coraz częściej sprawia wrażenie, że tylko jego sprawy są ważne  i godne uwagi. A cała codzina z jej problemami pozostaje gdzieś w tle. Anka, podobnie jak matka spodziewa się dziecka i dręczona troską o jego zdrowie decyduje się na wyjazd do Berlina i zrobienie badań prenatalnych. Petrycy próbuje rozszyfrować tajemnice teczki swojego ojca, przeprasza za niego pokrzywdzone osoby. Nie jest to łatwe. Na dodatek w domu trwa gruntowny remont, a po okolicy krążą dziwni i tajemniczy nieznajomi  szukają Marii.
 Losy przodków pełne są szczegółów historycznych, a zarazem tajemniczością i niesprawiedliwością budzą w czytelniku nowe uczucia. Bohaterce pomagają pogodzić się (w pewnym sensie) z rzeczywistością.Umiejscowiona w trzech proporcjach czasowych historia wydaje się logiczna i zwięzła, nie dłuży, a przez swoją lapidarność ciekawi i wciąga. Przeskoki czasowe wydają się atrakcyjne i stanowią zachętę do przewracania kolejnych stron. To nie tylko taka sobie saga o rodzinie i miłości. Uczy życia, a zarazem pokazuje historię z jaką przyszło się zmierzyć wielu ludziom.

Czwarta odsłona sagi Petrycych. Dużó jest tu opowieści z przeszłości, o dwóch madrych braciach i Głuptasku, o sąsiedzkich polsko-ukraińskich animozjach. bracia Murienko terroryzowali okolicę, krwawo rozprawiając się z polskimi włościanami. W 1992 Maksymilian Petrycy wertuje teczki bezpieki, chce dowiedzieć się szczegółów procesu kompromitowania i łamania życia Benedyktowi Petrycemu. Ma też swoje problemy z temperamentną żoną w ciąży, której chce oszczędzić emocji i sprzymierza się z dziennikarką Joanna, co wzbudza zazdrośc Marysi.
W 1966 r jako student medycyny po primaaprilisowym żarcie poznał Marysię.
Głuptasek z braćmi i matką zostali przesiedleni na wschód. A to na krótko podnależli ojca, a to Franek odniósł rany, a inny brat zaciągnął się do wojska. Bardzo realistycznie przestawiona jest codziennośc w sowchozach, zabójcze dla ludzi warunki życia.
UOP uwziął się na Maksymiliana.
W 1970 r Marysia po urodzeniu Ani chciałą odejść od meża. Pod koniec ciąży znalazła schronienie u znajomej malarki. Teraz dobrze po 40tce prawie równoczesnie z corką jest w ciąży, a dziecko ma potwierdzony syndrom Downa. Ania wyjeżdza do Niemiec, by przeprowadzić amniopunkcję ( niedostępną wtedy w Polsce) i ku jej uldze dziecko jest zdrowe. Marysia nie może się pogodzić z wynikami badań. Przede wszystkim z zimnym, bezapelacyjnym wyrokiem męża, że musi urodzić chore dziecko.
Nat tle tych burzliwych wydarzeń Kareta nakreśla obraz przemian ustrojowych, demonstracje i manifestacje studentów, brutalne pacyfikacje protestów grupowych, wolne wybory, kryzysy w rządzie Olszewskiego, afery z teczkami itp. Wciągajace, emocjonujące przygody Petrycych z pewnością pochłoną was bez reszty. Kolejne fragmenty układanki z przeszłości rodu wskakują na miejsce.

Nieśmiało autorka stara się wpisać w główny poprawny nurt to po pierwsze. Po drugie no ile tych sekretów. Bez sensu. I ta cała Marysia bya irytujaca. W ogóle niby taka fajna rodzina a tu okazuje się, że już fajna nie jest. W historii z przeszłości denerwował mnie ten cały Głuptasek.