Praca tymczasowa szanse i zagrożenia
Grażyna Spytek-Bandurska, Małgorzata Szylko-Skoczny

Ocena: 0 (0 głosów)

Nowe zjawiska społeczne i gospodarcze wymuszają stosowanie elastycznych rozwiązań na rynku pracy. W obliczu nasilających się procesów globalizacji, rosnącej konkurencji i kształtowania się społeczeństwa informatycznego nieuniknione okazuje się odchodzenie od tradycyjnego modelu pracy oraz regulacji gwarantujących stabilność i pewność zatrudnienia. Dla osiągnięcia wysokiego poziomu rozwoju ekonomicznego, wzrostu efektywności i zyskowności konieczne jest poszukiwanie narzędzi umożliwiających umiejętne i szybkie przystosowyŞwanie się firm do zmieniających się warunków. Chodzi również o zwiększenie mobilności i wydajności pracowników, lepsze wykorzystanie ich potencjału, a także usprawnienie przejścia ze stanu bezrobocia i bierności do adaptacji i aktywności zawodowej.
Elastyczne formy zatrudnienia i organizacji pracy muszą być tak ukształŞtowane, żeby nie tylko mogły zaspokajać rosnące zapotrzebowanie na swoboŞdę działania w zakresie zarządzania kadrami, ale również pozwalały unikać negatywnych skutków społecznych. Niezbędne jest zachowanie podstawowych standardów ochronnych, które zagwarantują pracownikom poczucie bezpieczeńŞstwa socjalnego i równość szans. Należy zapobiegać segmentacji rynku pracy i marginalizacji przez tworzenie zachęt do inwestowania w kapitał ludzki.
Do realizacji powyższych postulatów powinna przyczyniać się praca tymczaŞsowa, która jest nową, nietypową formą zatrudnienia pracowników. Oparta na wzorcach europejskich, pojawiła się w Polsce w latach dziewięćdziesiątych, jedŞnak niedawno została przyjęta do ustawodawstwa krajowego. W Ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych zostały ustalone ramy prawne tej instytucji oraz związane z nią zasady postępowania. Jej specyficzny charakter opiera się na trójstronnych stosunkach prawnych polegających na tym, że agencja pracy tymczasowej zatrudnia osobę fizyczną wyłącznie w celu skierowania jej do wykonywania zadań na rzecz innego podmiotu, w ramach realizacji uprzednio zawartej z nim umowy o świadczenie usług. Omawiana forma stanowi instrument polityki zatrudnienia umożliwiający pracodawcy sprawne gospodarowanie personelem, a zarazem jest jednym z narzędzi zwalczania bezrobocia. Te właściwości powodują, że szybko się rozwija i zyskuje na popularności.