Porzucenie kota. Wspomnienie o ojcu
Haruki Murakami

"Zapewne każdy człowiek doświadcza w swoim życiu jakichś ciężkich przeżyć,

których nie potrafi zapomnieć ani wyrazić słowami, i nigdy nie zdoła wprost o nich opowiedzieć"

"Porzucenie kota" to moje trzecie podejście do twórczości Murakamiego. Tym razem autor wspomina ojca. Jest to bardzo krótki esej, w którym Murakami  wspomina swoje dzieciństwo i dorastanie w niewielkim mieście niedaleko Kobe. Wyjaśnia też dlaczego w jego powieściach pojawiają się nawiązania do drugiej wojny światowej lub okresu ją poprzedzającego Jest to związane z dramatycznymi losami jego ojca. Murakami udowadnia, że każdy z nas jest odpowiedzialny za czyny, a wszystko co się dzieje w naszym życiu jest dziełem przypadku.

Tak jak w poprzednich książkach tego autora zabrakło mi emocji. Znalazłam tu fakty i konkrety, ale nie czułam żadnej. więzi pomiędzy ojcem, a synem.

,,Porzucenie kota. Wspomnienie o ojcu" to wspomnienie Murakamiego o ojcu. Jest to krótki esej, książka ma zaledwie 80 stron.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Murakamiego i uważam je za udane. Przez tą historię po prostu się płynie, jest świetnie napisana.

Autor próbuje wyjaśnić, jaką rolę w jego życiu oraz twórczości odgrywał ojciec oraz druga wojna światowa. Opisuje swoją niewiedzę odnośnie pewnych momentów życia swojego ojca, niedomówienia, domysły.

Myślę, że była to taka próba zmierzenia się ze swoją przeszłością, a także jej zrozumienia.

Sam Murakami, mówi, że czuł potrzebę, aby poruszyć temat swojego ojca oraz że nie było to dla niego łatwe. Nie wiedział jak to wszystko ubrać w słowa, od czego zacząć.

To ciekawy esej, który zdecydowanie zachęcił mnie do sięgnięcia po inne tytuły tego autora.

Krótki esej ale najważniejszy w dotychczasowej twórczości pisarza. Utwór bardzo osobisty, opisujący trudne relacje pisarza ze swoim ojcem.
Murakami w swoich wspomnieniach wraca do dziecinstwa, ktore przypada na okres wojny i okres przedwojenny. Poznajemy jego dziadka, ojca i braci ojca oraz ich wzajemne relacje rodzinne. Ojciec Murakamiego jako 20 latek trafia na front. Wielokrotnie znika z życia swojego syna jedynaka. W późniejszym okresie swoje dramatyczne przeżycia wojenne beznamiętnie przekazuje swojemu synowi co nie zostaje bez wpływu. Murakami przez całe życie zmaga się z trauma tych wspomnień. Z tego utworu możemy dowiedzieć sie również ze Murakami nie spełnił oczekiwań swojego ojca,co spowodowało wieloletnie ochłodzenie a wręcz zerwanie ich relacji.
Autor przez ten esej próbuję rozliczyć sie z przeszłością i wytłumaczyć dlaczego ojcowie nie są obecni w jego utworach.
Czytałam inne utwory Murakamiego ale przeczytam jeszcze raz patrząc przez pryzmat tego.
Bardzo polecam wszystkim miłośnikom jego twórczości.
Ten utwór to swoiste catharsis i jak sam Murakami mówi, jest to najtrudniejsza opowieść jaką napisał.