Podwójne zaręczyny. Saga warszawska, tom 2
Katarzyna Maludy

"Podwójne zaręczyny" Katarzyny Maludy to drugi tom Sagi warszawskiej. Całkiem niedawno, bo raptem dwa miesiące temu, opowiadałam Wam o pierwszej części pt. "Panny na wydaniu", oczarowana tamtą lekturą z przyjemnością podjęłam się lektury kolejnego tomu. 

Jak przypuszczałam, po raz kolejny obcujemy z dobrze poznanymi bohaterami, jednak kolejna część skupia się na Magdalenie Żarskiej - która w poprzednim tomie, pelniła rolę dalszoplanowej postaci. Wraz z bliższym przyjrzeniem się jej wątku, kolejny raz spotykamy się z postaciami historycznymi. Tym razem prym wiedzie Klementyna Tańska i niejedna próba zamachu na jej życie, której wątek, mam wrażenie bardzo wysuwa się na pierwszy szereg, spychając zabiegi Juliana o względy Magdaleny na dalszy plan, a przecież ta historia wydawać by się mogło miała stanowić główny wątek przedstawionej historii. Drogę do szczęścia młodym komplikuje ojciec Juliana, który planuje dla niego inne małżeństwo.

W tej zawirowanej fabule nie brakuje również historycznego tła. Książka ukazuje kulisy powstania listopadowego. Możemy odczuć nastroje panujące w stolicy, zrozumieć jego przebieg oraz skutki.

Nie ukrywam, że z zaciekawieniem oczekuje kolejnej części. Myślę też, że dwa pierwsze tomy można czytać spokojnie w różnej kolejności. Nieznajomość pierwszej części w niczym nie przeszkadza i spokojnie można ją nadrobić, choć osobiście jestem zwolenniczką chronologicznego ciągu. 

W mojej ocenie drugi tom wypadł nieco gorzej od poprzedniego, ale tylko podkreślam nieco. Książka stanowi bardzo ciekawą i wartą poznania historię. Osobiście taką ocenę usprawiedliwiam jedynie odciągnięciem od historii Magdaleny przez wątki poboczne, które wydały mi się bardziej intrygujące. W relacji Magdaleny i Juliana odczuwałam nieco nudy. Nie mniej książka oczywiście kończy się w sposób, że nie sposób nie oczekiwać kolejnego tomu.

To co czytelnik, choć pewnie prędzej czytelniczka, znajdzie na stronach tej książki to silne postaci kobiece - zdecydowane podążanie pod prąd, wobec przyjętym konwenansom i zasadom w świecie zdominowanym przez mężczyzn. To zauważenie roli kobiet. 

Druga sprawa - która, myślę zdobyłaby zainteresowanie również męskiego grona, to właśnie powstanie listopadowe. Ukazanie bliżej tego tła, zatrzymanie się na nim, niczym na jednym z bohaterów.

Odnoszę wrażenie, że coraz częściej nowe książki sięgają wstecz do XIX-wiecznej niepodległej Polski. Przyznam, że z przyjemnością cofam się do tego okresu w historii naszego kraju.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka „Podwójne zaręczyny” to druga część cyklu Saga warszawska. Powieść ta rozgrywa się w XIX i XX wieku, gdzie na Polskiej obczyźnie działo się wiele. Cykl ten opowiada o ludziach wymyślonych przez autorkę, którzy wiodą swe życie wśród tych prawdziwych, żyjących w tamtych latach, znanych nam z historii. To połączenie świetnie się komponuje, dodając tej opowieści dużego uroku.

Ta część przepełniona jest smutkiem, bólem i pokazuje trudne czasy kobiet. Główne bohaterki, kroczą męsko wśród cierni i doznają wielu blizn. Akcja zaczyna się toczyć tuż przed powstaniem listopadowym, jak i czasie jego trwania.

W tej części będzie opisany ciąg dalszy losów dwóch kobiet:

Magdalena Żarska, która w poprzednim tomie pełniła funkcję dalszoplanowej postaci. Panna Magdalena to młodziutka i śliczna dama klasowa, nauczycielka w Instytucie Guwernantek. Spotyka dziennikarza i wykładowcę polskiej literatury, Juliana Sucheckiego. Julian to zakochany w niej syn browarnika. Między tymi młodymi ludźmi będzie się wiele działo, bo miłość musi dojrzewać.

Klementyna Tańska w tej części ktoś wykonuje na niej zamach i ona ledwo uchodzi życiem. Rozpędzony powóz prawie ją taranuje. Sytuacje utrudnia pogoda, jest mgła i do końca nie jest pewne, czy to zamach, czy przypadek.

Magdalena wraz z Julianem próbują rozwikłać tę zagadkę, co zbliża ich do siebie. Julek nabiera odwagi i śmiałości do okazania swoich względów do dziewczyny, do której wzdycha. Czy wspólna praca ich połączy i przyrzekną sobie wierność?

Po przeczytaniu tej części stwierdzam, że można te książki, czytać każdą z osobna. Nie trzeba się trzymać kolejności. Autorka zadbała o to, by czytelnik nie czuł się zagubiony, kiedy zacznie np. od jej drugiej części. Mnie często się zdarza czytać nie po kolei, temu dla mnie taka informacja jest bardzo cenna. Na koniec chciałam jeszcze napisać, że wielkim krokami zbliża się trzecia jej część i nosi tytuł „Dom trzech wdów”, a premiera będzie na koniec września. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Podwójne zaręczyny" to drugi tom Sagi warszawskiej. Aleksandra Katarzyna Maludy przenosi nas w czasie niemal o dwieście lat. Raczy barwnymi, synestezyjnymi opisami, a przede wszystkim wciągającymi losami głównych bohaterek i bohaterów. Wydarzenia obejmują lata 1828-1830, a oprócz postaci fikcyjnych poznajemy autentycznych polityków, przywódców i dowódców, artystki i artystów, sufrażystki i przyszłe pisarki. Jak na powieści Katarzyny Maludy przystało, otrzymujemy też dużą dawkę inteligentnego poczucia humoru. Wydarzenia zaczynają się w stolicy, dwa lata przed wybuchem powstania listopadowego. Pewnego dnia Magdalena Żarska, młoda nauczycielka, poznaje Juliana Sucheckiego, dziennikarza i wykładowcę. Do zawarcia znajomości dochodzi w dramatycznych okolicznościach, gdy panna Klementyna Tańska omal nie ginie pod kołami rozpędzonego powozu. Ponieważ mgła utrudnia widoczność, trudno powiedzieć, czy był to przypadek, czy ktoś popchnął kobietę. Magdalena z pomocą Juliana próbuje rozwikłać tę zagadkę, gdyż wszystko wskazuje, że Tańska padła ofiarą zamachu. Wkrótce dochodzi do innych sytuacji, które utwierdzają parę amatorskich detektywów, że ktoś czyha na życie panny Klementyny. Tylko kto? Magdalena ma swoje podejrzenia, którymi nie chce się podzielić z Sucheckim. Gdy własne śledztwo zaczynają prowadzić niesforni bracia Feliś i Maryś, wnuki hrabiego Kazimierza Walewskiego (znanego z pierwszego tomu), robi się nie tylko coraz bardziej intrygująco, ale także humorystycznie. Chłopcy mają nieokiełznaną energię i wyobraźnię, więc wciąż wpadają w jakieś tarapaty. Ich pomysły potrafią zwalić z nóg nie tylko rodzinę i znajomych, ale i czytelnika. Ważnym wątkiem są relacje między Magdaleną i Julianem, który od dawna podkochuje się w Żarskiej, ale zmuszany jest przez despotycznego ojca do zaaranżowanego ożenku. Dużo dzieje się w ,,Podwójnych zaręczynach" (podobnie jak w pierwszej części sagi - ,,Panny na wydaniu"). Trudno opisać wszystkie wydarzenia, ale na pewno trzeba wspomnieć o wspaniale przedstawionym tle historycznym - konspiracyjnych przygotowaniach do powstania listopadowego i jego wybuchu, o polityce Nowosilcowa, sytuacji Polaków żyjących pod zaborem rosyjskim, patriotycznych postawach bohaterów. Ukazana na tym tle codzienność warszawiaków z różnych środowisk społecznych opisana została barwnie, bardzo sugestywnie i przekonująco. Autorka kolejny raz udowodniła, że potrafi gawędziarskim stylem wzbudzić tak wielkie zainteresowanie, że trudno oderwać się od lektury. Chce się spacerować ulicami stolicy, odwiedzać kawiarnie, restauracje, ale także prywatne domy i wynajmowane mieszkania. Znów dużą rolę odrywa kuchnia - i jako miejsce szykowania posiłków, i jako sztuka kulinarna. Od zapachów, smaków i różnorodności potraw oraz napitków aż kręci się w głowie, nawet jeśli to proste pożywienie. Dlatego nie radzę czytać ,,Podwójnych zaślubin" z pustym żołądkiem  Autorka nieraz w przypisach podaje nie tylko objaśnienia nazw dań, ale także krótkie przepisy, z których można z powodzeniem skorzystać i dziś. Proza Aleksandra Katarzyna Maludy, mimo iż jest powieścią historyczną, ma ponadczasowy charakter i podejmuje tematy ważne także dziś. To przede wszystkim społeczna sytuacja kobiet, które nieraz są dyskryminowane ze względu na płeć, padają ofiarami przemocy ze strony mężczyzn, także mężów, muszą walczyć o swoje prawa... Bohaterki ,,Podwójnych zaślubin" jako żony i córki są właściwie całkowicie ubezwłasnowolnione i uzależnione od kaprysów mężów oraz ojców. Nie mogą decydować o swoim wykształceniu, nie mogą dysponować pieniędzmi, nawet własnym posagiem... A to tylko niektóre przykłady. Ciekawie ukazane są postacie kobiece i dziewczęce, zarówno fikcyjne, jak i autentyczne (z tych drugich to m.in. Klementyna Tańska (później Hoffmanowa) oraz Narcyza Żmichowska - tu jeszcze młodziutka, ale zbuntowana uczennica). O tej powieści można by pisać i pisać, ale lepiej po prostu ją przeczytać. Zapewniam, że to będzie uczta duchowa, bo akcja jest nieprzewidywalna, bohaterowie ciekawie skonstruowani, a styl i język dopracowane, dostosowane do miejsc i okoliczności zdarzeń. Trudno nie ulec urokowi i mądrości ,,Podwójnych zaślubin". Polecam szczerze i czekam niecierpliwie na kolejny tom. Beata Igielska 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)