Trasa dookoła świata wiodła przez Paragwaj, Brazylię, Argentynę, Nową Zelandię, Vanuatu, Australię, Zambię, Botswanę, Zimbabwe i RPA. Maniszewska pisze m.in. o próbach utworzenia utopii w Paragwaju, osobliwych wierzeniach i nie mniej dziwnych kulinariach w Vanuatu, rodzajach maoryskiej haki, świętym miejscu Aborygenów, czyli czerwonej skale Uluru i o tajemniczych ruinach „Wielkiego Zimbabwe”.
Podróżniczka opowiada o odwiedzanych krajach i swoich perypetiach z poczuciem humoru, włączając liczne ciekawostki, ale i nie unika tematów trudnych, związanych z krwawą historią odwiedzanych miejsc lub obecnymi problemami polityczno-ekonomicznymi. Maniszewska, która na co dzień jest naukowcem zajmującym się tematem terroryzmu, zawiera w książce również porady dotyczące bezpieczeństwa, które mogą przydać się wszystkim podróżującym.
Katarzyna Maniszewska dzieli się z czytelnikami nie tylko swoimi, często zabawnymi, przygodami i perypetiami po drodze, ale przede wszystkim otwiera oczy na bogactwo kulturowe współczesnego świata. Odnosi się także do sytuacji społeczno-ekonomicznej odwiedzanych regionów, dobitnie pokazując, że choć żyjemy w zglobalizowanym świecie, o wielu problemach nie mamy pojęcia. A jednocześnie, chociaż zwyczaje, wierzenia czy nawet stopień rozwoju cywilizacyjnego pozostają tak różnorodne, to ludzie są tak naprawdę tacy sami – nawet w najdalszych zakątkach globu.
***
Katarzyna Maniszewska – wielbicielka muzyki rockowej i entuzjastka samotnych podróży z plecakiem po świecie. A poza tym: doktor nauk humanistycznych, absolwentka germanistyki i dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, dziennikarz i wykładowca. Współpracuje z polskimi i zagranicznymi organizacjami pozarządowymi. Jest członkiem Rady Naukowej Centrum Badań nad Terroryzmem Collegium Civitas i autorką książek Terroryzm a media oraz Pionierzy terroryzmu europejskiego: Frakcja Czerwonej Armii.
Wydawnictwo: Sorus
Data wydania: 2017 (data przybliżona)
Kategoria: Podróżnicze
ISBN:
Liczba stron: 158
Język oryginału: polski
„Nie pytajcie, proszę, czy się nie boję podróżować sama. Co chwila ktoś mi zadaje to pytanie. Nie. Nie boję się. Czego tu się bać? Jak ma ci spaść...
Nie pytajcie, proszę, czy się nie boję podróżować sama. Co chwila ktoś mi zadaje to pytanie. Nie. Nie boję się. Czego tu się bać? Jak ma ci spaść...