Poczta literacka, czyli jak zostać (lub nie zostać) pisarzem
Wisława Szymborska

Jest to niezwykłe uczucie, kiedy poznaje się twórczość poetki, noblistki Pani Wisławy Szymborskiej na podstawie przeczytanego wywiadu przeprowadzonego z Panią Teresą Walas i można z niego wywnioskować, jaką miała osobowość, charakter, podejście do pracy zawodowej z przyszłymi pisarzami rozpoczynającymi po raz pierwszy pracę z tekstem pod pseudonimem.

W książce pt. ''Poczta literacka czyli jak zostać (lub nie zostać) pisarzem" autorstwa Pani Wisławy Szymborskiej zostały przedstawione refleksje po zapoznaniu się wnikliwym z początkującymi pisarzami pragnącymi zaznać sławy podobnie, jak i autorytety cieszący się uznaniem w dziedzinie literatury, od których zaczerpnęli wiedzy, aby mogli na jej podstawie twórczo się rozwijać.

Nie należy się obrażać na autorkę za to, że potrafi spojrzeć na napisany tekst początkującego pisarza zbyt krytycznie, bo ona nie oceniała, siebie pozytywnie wiedząc o tym, że nie pisze idealnie opowiadań, wierszy. Umiała godnie przyjąć krytykę.

Dzięki zamieszczonym odpowiedziom na wybrane fragmenty listów początkujących literatów w rubryce ''Poczty Literackiej ''w redakcji ''Życia Literackiego'' możemy przyglądnąć się warsztatowi pracy i jak została, ona dostrzeżona przez poetkę Wisławę Szymborską dzielącą się uwagami pozytywnymi lub negatywnymi w zależności od tego, jak prezentował się debiutancki tekst poezji, lub opowiadania.

Zwróciłam szczególną uwagę na to, że autorka zachęca do czytania książek, aby być krytycznym wobec napisanego autorskiego tekstu oraz wyjaśnia, jaką pełni funkcję polonistyka.

Uważam, że jest to bardzo dobre podejście do czytelnika. Podkreśla ono, co należy zrobić, aby polubić literaturę, podjąć próbę napisania dobrowolnego tekstu pomimo tego, że nie będzie on idealny oraz omawia, na czym polega w praktyce zawód polonisty.

Wisława Szymborska nie boi się być szczera, zna się na psychologi, a przede wszystkim jest otwarta, ma poczucie humoru i potrafi analizować słowa, które lubiła poprawiać, aby mogły być zastosowane w nowo powstałej twórczości przez anonimowych pisarzy korzystających z jej porad.

Warto przeczytać tę książkę.

Sympatyczna, do poczytania tak po kilkanaście stron raz na jakiś czas. Niektóre odpowiedzi Szymborskiej do aspirujących literatów błyskotliwe i naprawdę zabawne, inne dość zwyczajne. Niemniej książka stanowi cenną ciekawostkę i cieszę się, że przypadkiem wpadła w moje ręce.

Książkę przeczytałam w celu uzupełnienia bibliografii do pracy doktoranckiej, ale bardzo miło się zaskoczyłam, zwłaszcza ostatnim rozdziałem, przy którym śmiałam się do łez. Całość tej cieniutkiej książeczki to "zaszyfrowane" rady dla debiutantów pióra i nie tylko debiutantów. Gęsta merytorycznie treść i lekka forma listów to świetny wybór na wolne popołudnie. Niestety jedno, bo czyta się błyskawicznie. Polecam.