Pocałunek Liszta
Susanne Dunlap

Anne de Barbier-Chouant to główna bohaterka powieści Pocałunek Liszta, amerykańskej pisarki Susanne Dunlap.

Poznajemy ją w lipcu 1830 roku jako urodziwą, pełną gracji siedemnastoletnią arystokratkę, żyjącą w ogarniętym plagą cholery Paryżu. Jest to uzdolniona muzycznie młoda dama, o wysokiej wrażliwości, której wielką pasją jest muzyka. Niestety, jej entuzjazm podziela jedynie matka, co dla młodej Anne jest powodem do zmartwień i ciągłej frustracji. Po śmierci markizy dziewczyna nie ma oparcia w ojcu, a jedynie w służącej Therese, która staje się jej powierniczką i wspiera ją we wszystkim. Utrata ukochanej matki całkowicie przerasta tę młodą osobę, sprawia, że musi stać się panią domu, przejąć część jej obowiązków oraz dbać o ojca. Anne traci pewność siebie, zamyka się w sobie i pogrąża w żałobie. Dopiero gdy hrabina Marie d’Agoult, przyjaciółka matki, bierze ją pod swoją opiekę, wprowadza w świat nauki i sztuki, dziewczyna staje się świadomą swojej wartości kobietą, potrafiącą podkreślić swój wdzięk, urok i nienaganną figurę. Dzięki ogładzie nabytej pod czujnym okiem hrabiny, arystokratka staje się dobrą partią, o którą szybko zaczynają zabiegać mężczyźni. Zwracając na nią uwagę, prawiąc jej komplementy i uważnie taksując wzrokiem, dodają jej śmiałości i pozwalają uwierzyć we własne siły po ostatnich traumatycznych wydarzeniach mających miejsce w jej życiu. 
Dzięki hrabinie osierocona Anne de Barbier-Chouant ma okazję poznać świat literatury i sztuki, wziąć udział w intelektualnych dyskusjach, spotkaniach w kręgach elity kraju, gdzie poznaje wybitnych kompozytorów, malarzy i poetów zamiast bezczynnie siedzieć nad robótkami ręcznymi w towarzystwie ojca. Na częstych spotkaniach z Marią d’Agoult dziewczyna może oderwać się choć na chwilę od żałoby panującej w domu rodzinnym, biedy, szalejącej w Paryżu zarazy oraz nastrojów ojca despoty, z którym nie łączy jej nic poza wspólnymi posiłkami.
Talent muzyczny Anne jest rozwijany przez jednego z najlepszych nauczycieli w tamtym czasie - Fryderyka Liszta. Spotkanie z tym węgierskim pianistą rozbudza w Anne ukryte pragnienia i namiętności. To właśnie wtedy pojawiają się pierwsze rumieńce lub ukradkowe spojrzenia podczas nauki gry na fortepianie, będące oznaką zauroczenia. Dziewczyna zaczyna dojrzewać i szlifować swój wyjątkowy talent muzyczny. 
Pomysł ojca, by wydać ją za mąż za dalekiego kuzyna Armanda de Barbiera, pozwoli Anne poznać prawdziwego przyjaciela, któremu jest gotowa bez wahania poświęcić swój czas (czuwając nocami przy jego łóżku lub szukając go po Paryżu), zaryzykować dla niego swoją reputację lub kłótnię z ojcem (podczas jego choroby i po niej także). To wtedy wyjdzie na jaw, że potrafi być troskliwą, odważną i dojrzałą kobietą, mającą na uwadze nie tylko swoje dobro, zabawę i przyjemności (jak to było wcześniej), ale także zdrowie i życie człowieka, którego prawie nie zna. Dokonuje się w niej przemiana - z egoistycznego podlotka, myślącego tylko o swoich przyjemnościach staje się odpowiedzialną młodą damą, z nadzieją patrzącą w przyszłość i szansą na prawdziwą miłość. 

Książkę czyta się lekko i przyjemnie i choć nie jest może najwyższych lotów, warto na chwilę przenieść się do świata wielkich kompozytorów, wybitnej sztuki i przepięknej literatury XIX wieku.