Po drugiej stronie różdżki. Autobiografia
Tom Felton

Tom Felton chyba bardziej znany dzięki uniwersum o Harrym Potterze jako Draco Malfoy. Czarny bohater i adwersarz Harry’ego. Uwielbiany i znienawidzony. A jaki jest naprawdę? Teraz dzięki tej autobiografii możemy się dowiedzieć więcej o nim samym, o jego rodzinie, o dorastaniu w dwóch światach, bo w końcu nagrywanie filmów to kawał czasu (dziesięć lat). Czy Tom ma coś wspólnego z graną przez siebie postacią?

Jako zwariowana fanka tegoż uniwersum i wszystkiego z nim związanym nie mogłam sobie odmówić przyjemności przeczytania tej autobiografii. Choć Draco niejednokrotnie mnie irytował i bywały chwile, że złapałabym go za szaty i podniosła do góry, albo jak Szalonooki Moody zamieniłabym go we fretkę, to z wielkim zainteresowaniem zatopiłam się we wspomnieniach Toma (nie tylko ze sławnych filmów). Szczerze powiem, że te chwile, gdy opowiada o rodzinie, gdy możemy się dowiedzieć o jego dzieciństwie i dorastaniu w gronie najbliższych, są niezmiernie ciekawe i można by mu pozazdrościć takich rodziców i braci.

Wydaje mi się, że Tom jest wyjątkowo szczery w dzieleniu się z czytelnikami swoimi sekretami. „Sprzedaje” nam w końcu nie tylko takie fragmenty ze swojego życia, którymi należałoby się chwalić. Niektórych mógłby (a przypuszczam, że z pewnością tak jest) się wstydzić, mimo iż był bardzo młodym chłopcem. Jednak wiek nie zawsze jest usprawiedliwieniem dla naszych czynów.

Mimo że jestem niepoprawną potteromaniaczką, to trochę przeszkadzało mi i uwierało, że jakoś ciągle z przewracanymi kartkami mało jest w tym wszystkim Toma, a za dużo Dracona. Cały czas na czoło wysuwał się ów sławny powieściowo-filmowy cykl. A skoro to autobiografia, to powinien być Tom, bo to on jest ważny. Człowiek, nie postać przez niego grana. Życie nie plan filmowy. Choć to ciekawe, to jednak chciałoby się czegoś więcej. I w końcu jest. Rozdział 26. „Ballada o Barney’s Beanery, czyli gdybym był bogaty”. Tom daje się poznać jako dorosły już człowiek, który nie jest wolny od popełniania poważnych błędów. W tym rozdziale mowa jest o kondycji psychicznej, o uzależnieniu i odwyku, bez patosu, bez zbędnych rozciągniętych opisów, rzeczowo. Wspaniale byłoby przeczytać całą autobiografię napisaną właśnie w tym duchu. O sile, o wychodzeniu z nałogu, o walce z depresją.

Ale wróćmy do tego co we wspomnieniach Tom zawarł. Potteromaniacy będą zachwyceni i z pewnością, jeśli już nie mają, to na pewno będą chcieli mieć tę książkę w swojej kolekcji. Tom opowiada o historiach, których nie mogliśmy poznać, z planu filmowego. Pojawiają się w nich osoby nazywane „gwiazdami”: Maggie Smith (Minerwa McGonagal), Alan Rickman (profesor Severus Snape), Jason Isaac (filmowy ojciec Dracona), Emma Watson (Hermiona Granger), etc,, ale także osoby z planu, których nazwiska nie przykuwają naszej uwagi, a są ważne przy powstawaniu filmu: kaskaderzy, kamerzyści i w tym wyjątkowym przypadku, gdy dzieci musiały spędzać na planie długie godziny – nauczyciele.

Tytuł sugeruje. w którą stronę skierowana zostanie treść książki, ale jednak pewien niedosyt pozostaje. Jako fanka uniwersum jestem bardzo zadowolona, ale jako wielbicielka wszelkiego rodzaju biografii moje zaspokojenie jest połowiczne. Tak, jak wcześniej napisałam, trochę za mało jest tutaj Toma, które wypiera Draco. No cóż, podobno nie można mieć wszystkiego. Ale może Tom nie powiedział jeszcze ostatniego słowa i napisze kiedyś inną książkę, która będzie szczątkowo traktowała o dziesięcioletniej przygodzie na planie filmowym Hogwartu. W końcu te wspomnienia wyszły mu świetnie, czyta się z przyjemnością, bez żadnych zgrzytów. Chciałoby się powiedzieć – pisz dalej, Tom!

Autobiografię Po drugiej stronie różdżki zdecydowanie polecam zwłaszcza wszystkim fanom Harry’ego Pottera i całego uniwersum, ale także tym z was, którzy lubią sięgać po książki biograficzne. Ta jest naprawdę dobra i warta poznania.

Muszę przyznać, że dość rzadko sięgam po autobiografię. Jednak jako prawdziwa fanka Harrego Pottera nie moglam pominąć autobiografii jednego z kluczowych bohaterów filmu. 

Tom tak naprawdę zabiera nas za kulisy swojego życia i pokazuję jasne oraz ciemne strony okresu, który wywrócił jego życie do góry nogami. Jeżeli sądzicie, że są to wyłącznie opowieści z planu to grubo się mylicie. Owszem jest kilka smaczków przez które nawet zdarzało się płakać ze śmiechu, ale prawda jest taka, że to opowieść przede wszystkim o życiu i jego różnych odcieniach. Autor/aktor bez skrępowania  opowiada o swoich nałogach i tym jak sobie z nimi nie radził co o mały włos go nie zniszczyło. Jednak obok tego czytamy o miłości, przyjaźni i rodzinie, która była zupełnym przeciwieństwem Malfoyów. 

„Draco Malfoy, postać, która przyniosła mi największą sławę, był tylko dzieckiem, urodzonym w pozbawionej ciepła, brutalnej rodzinie. Moja własna rodzina była zupełnie inna. Zżyta, kochająca, chaotyczna i pomocna, stanowiła centrum mojego wczesnego życia.” 

Świetnym uzupełnieniem ciekawej treści są realistyczne fotografie z prywatnego albumu Feltona oraz przede wszystkim luźny styl, którym została napisana książka. Dzięki temu książkę czyta się jak pamiętnik przez który się płynie. 

„Po drugiej stronie różdżki” to naprawdę dobra autobiografia, która pozwala nam poznać aktora z zupełnie nowej perspektywy. Po lekturze jestem oCZAROWANA nie tylko okładką, ale i zawartością.

Recenzji tej książki nie mogło zabraknąć na moim blogu. Już w chwili zapowiedzi, wiedziałam, że muszę ją przeczytać i nie mogłam się doczekać aż trafi w moje ręce. Już jako dziecko zaczytywałam się w książkach J.K. Rowling i od razu mówię, że uwielbiam przygody Harry’ego i reszty jego ekipy – zarówno książkowe jak i filmowe. Po drugiej stronie różdżki to tytuł, o którym ostatnio jest dość głośno i który jest naprawdę dobrze oceniany na portalach literackich. Czy słusznie? Czy koleś po trzydziestce może napisać interesującą autobiografię? Pewnie nie każdy, ale Tom Felton to potrafi, a trzeba przyznać, że jako jedna z postaci ze świata Harry’ego Pottera ma to i owo do powiedzenia. Po drugiej stronie różdżki to świetnie napisana autobiografia – lekka, słodko-gorzka z nutą optymizmu. Tom ma naprawdę lekkie pióro, dzięki czemu jego książkę czyta się ekspresowo. W pewnym momencie ma się wrażenie, że czytamy opowieść dobrego kumpla, który w swojski, żartobliwy i nieprzerysowany sposób opowiada nam różne perypetie ze swojego życia. Co jest dużym plusem, ponieważ nie mamy wrażenia, że autor na siłę się wywyższa, wybiela czy buduje dookoła własnej osoby otoczkę splendoru. Z autobiografii Feltona wyłania się obraz sympatycznego faceta, który jest przeciwieństwem filmowego Malfoya. Popełniał błędy, nigdy nie był świętoszkowaty, ale kto ich nie popełnia. W tej książce znajdziecie sporo prywaty, ale równie sporo – a może nawet więcej – ciekawostek z planów filmowych w tym z Harry’ego Pottera. Kolejnymi plusami tej książki są: twarda oprawa, okładka, która robi dobrą robotę oraz zamieszczone w środku zdjęcia – te z kolei są idealnym uzupełnieniem tego o czym autor pisze.
Podsumowując: Po drugiej stronie różdżki to lektura obowiązkowa dla wszystkich potteromaniaków i fanów Toma Feltona. Książka jest naprawdę warta uwagi, pełna anegdot, ciekawostek i życiowych perypetii a to wszystko napisane w prosty i przystępny sposób. Jeśli jesteście ciekawi, jaki jest prawdziwy Tom Felton i jak pogodził życie czarodzieja i mugola to koniecznie przeczytajcie.

Kto nadal czeka na list z Hogwartu? ?

Ja wypatruję koperty, mam nadzieję, że prędzej czy później przybędzie ?

Autobiografię Toma Feltona polecam każdemu, kto ma chęć poznać choć trochę kulis powstawania filmów o Harrym Potterze.

Tom daje się poznać jako zwyczajny chłopak z problemami jak każdy inny i co najważniejsze, nie gwiazdorzy. Wspomina też o swojej czarnej ścieżce, na którą zboczył, ale też udało mu się wrócić na właściwe tory.

Książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie. Słuchałam jej jako audiobooka i miałam wrażenie, że słucham opowieści dobrego kumpla, także polecam!

 Dziś pragnę Wam zaprezentować prawdziwą gratkę dla fanów tej fenomenalnej serii, do której wielu z nas ma wciąż ogromny sentyment. Harry Potter w zasadzie jest ikoną mojego dzieciństwa, to właśnie powieści J.K. Rowling po raz pierwszy otworzyły przede mną drzwi do fascynującego, magicznego świata i rozbudziły ogromną miłość do książek. Wszystkie ekranizacje oglądałam wiele razy, co lepsze, teraz często razem z córką urządzamy sobie maraton i zawsze towarzyszą temu cudowne, kojące emocje, których po prostu nie da się niczym zastąpić. I choć zawsze kibicowałam Harry'emu i jego przyjaciołom, nie mogę powiedzieć, żebym nie darzyła sympatią również jego największego wroga, dlatego, gdy tylko zobaczyłam tą autobiografię, wiedziałam, że musi wylądować w mojej biblioteczce.

Co ważne, ta pięknie wydana publikacja, dopełniona fascynującymi zdjęciami i nietuzinkowymi ciekawostkami odsłaniającymi młodość, jak i kulisy sławy Toma, nie jest schematyczną, pełną suchych faktów aautobiografią. Ten emocjonujący pamiętnik to swoista podróż w czasie, którą przebywamy razem z autorem, wszystko widzimy jego oczami, a dodatkowo uzupełniamy obraz swoimi wspomnieniami. Tak, to była niezapomniana, jakże magiczna przygoda, która pozwoliła mi ponownie przenieść się w czasie, poczuć się jak mała, radosna i oczarowana dziewczynka i zapomnieć o wszelkich obecnych kłopotach.

Autobiografia napisana jest przystępnym i sugestywnym piórem, dlatego kartki same przelatują przez palce. Całość dopełniają rozmaite zdjęcia z różnych okresów kariery Toma, wspomnienia o rodzinie i przyjaciołach emanują intymnością i ciepłem, co nadaje całości wyjątkowego charakteru. Nie zabrakło też doskonałego humoru, ta pozycja to mistrzowskie zestawienie autentycznych emocji, perfekcyjnie nakreślająca obraz głównej postaci, jak i jego filmowych towarzyszy.

Niezapomniana, fascynująca, angażująca wszystkie zmysły! "Po drugiej stronie różdżki" to jedna z tych publikacji, które dla fanów młodych czarodziei zawsze będą wywoływać ogrom emocji, powrót do młodości i ukojenie duszy. W moim sercu zajmuje szczególne miejsce i cieszę się, że mogłam ją poznać?

Potterowe uniwersum od ponad dwudziestu lat jest stałym elementem mojego życia (i nie tylko mojego). Miłość do bohaterów wyniesiona z książek, przeszła na postacie stricte filmowe, które na oczach miliona fanów zmieniały się, dorastały, poważniały (bądź nie). Nikt nie pomyślał - na początku - tej przygody, jakim fenomenem stanie się Harry Potter, a z pewnością nie domyślali się tego odtwórcy głównych ról, którzy od wczesnych lat musieli się zmagać z łatką młodych czarodziejów. Na szczęście dla nich, nie dali się zaszufladkować i z powodzeniem kontynuują swoją aktorską przygodę. Do tego grona z pewnością można zaliczyć Toma Feltona - odtwórcę roli Draco Malfoya, a jego autobiografia jest gratką nie tylko dla wiernych fanów, ale każdego, kto chciałby poznać tego niezwykłego człowieka, którego nie zmieniła sława ani uwielbienie tłumów. 

Nie spodziewałam się, że Tom Felton będzie tak doskonałym mówcą i z niezwykłą szczerością oprowadzi czytelników po całym swoim życiu - niczego nie ukrywając ani tym bardziej nie koloryzując rzeczywistości. "Po drugiej stronie różdżki" jest opowieścią pełną humoru, ciepła, wspomnień a także rozliczenia się z błędami i przyznania do tego, że potrzebuje się pomocy. Tom, w króciutkich rozdziałach, wprowadza czytających do swojego świata - przedstawia swoją rodzinę - braci, dzięki którym nie odbiła mu sodówka oraz rodziców, którzy pomimo rozwodu nie dali mu odczuć, że wychowuje się w niepełnej rodzinie. Opowiada o szkole, pasjach zaszczepionych mu przez braci, kolegach, którym chciał się przypodobać i drobnych ekscesach - teraz wzbudzających śmiech, ale w tamtych czasach będących powodem wstydu i niedowierzania nad własną głupotą.

Tom z wrodzoną sobie nonszalancją opowiada nie tylko o swoich pierwszych chwilach w aktorskim fachu (mniej lub bardziej udanych), przytacza anegdotki z planów filmowych i umożliwia bliższe poznanie aktorów, z którymi przyszło mu pracować. Wyobraźcie sobie, że Alan Rickman robi wam herbatę, a z Richardem Gambonem i Danielem Radcliffrem zażywacie nie zawsze świeżego powietrza (czyt. ćmicie fajki jak kominy). Tom to przeżył i dla niego nie było to nic niezwykłego. Przyjaźnie, które nawiązał w przeciągu 10 lat kręcenia serii o Harrym Potterze przetrwały po dziś dzień, a Emma Watson, dla naszego bohatera jest pokrewną duszą, chociaż na początku ich znajomość wcale nie zapowiadała się rewelacyjnie. 

Oczywiście autobiografia ta, nie jest tylko i wyłącznie złożona z samych pozytywów, które wydarzyły się w życiu Toma Feltona. Autor szczerze mówi o destruktywnym wpływie Hollywood, a także o walce z uzależnieniem od alkoholu i depresją. To, że nauczył się o tym mówić i prosić o pomoc, traktuje jako swój sukces i zachęca każdego, by otwarcie przyznawał się do tego, co go boli i z czym sobie nie radzi.

"Po drugiej stronie różdżki" wyróżnia także twarda oprawa oraz znajdujące się w środku fotografie, które zatrzymały na swoich kartkach najważniejsze chwile w życiu Toma. Naprawdę polecam tę pozycję, w której magia miesza się z rzeczywistością i nikt nie widzi w tym nic złego.

 Tom Felton to aktor znany przede wszystkim z roli Draco Malfoy'a. Grał i gra w innych filmowych produkcjach (które teraz jakoś zaczęły mnie ciekawić ) oraz napisał autobiografię, którą czyta się z uśmiechem na twarzy. I to jest największy atut książki. 

Z jego opowieści wyłoniła się świetna rodzina, w której cudownie byłoby się wychować. Podejście jego rodziców, a przede wszystkim jego mamy do jego pasji było dobre. Tak samo jak to, iż rola Draco nie przeszkodziła mu mieć normalnego dzieciństwa. 

Myślałam, że będę się nudzić przy innych rozdziałach niż te o pracy przy Harrym Potterze. Ale tu nie da się nudzić. Za to można się pośmiać, czasem uronić łezkę, a przede wszystkim można dość dobrze poznać Toma jako takiego spoko gościa. Choć jak opisywał wielkie sławy, które zagrały w Poterze to z zaciekawieniem pochłaniałam kolejne strony. Bo poznać Alana Rickmana zza kulis było interesujące. 

 Podczas całej lektury czułam się jakbym siedziała z Tomem przy kawie, a on opowiadał o swoim życiu. "Po drugiej stronie różdżki. Autobiografia" to nie suche fakty, a ciekawa historia o życiu człowieka, który jako dziecko chciał spróbować bycia aktorem. Człowieka, który wie, czym jest nałóg i jak trzeba z nim walczyć. Człowieka, z którym można się utożsamić i od którego można się czegoś nauczyć...

Autobigrafia Toma Feltona to nie tylko przebieg jego życia, to także mnóstwo smaczków i ciekawostek z aktorskiego świata, w którym przyszło mu dorastać. Siłą rzeczy znajdziemy tu historie z planów filmowych Harrego Pottera, jednak nie tylko. Tom Felton opisał swoje życie w sposób luźny przy okazji zwracając uwagę czytelników na ważniejsze sprawy, które nie powinny być zapomniane. Polecam nie tylko dla fanów HP.