Pewnego dnia
David Levithan

"-Skąd wiedziałeś, że to ja?-pyta.
-Po twoim spojrzeniu. Nikt inny nie mógł na mnie patrzeć w ten sposób."

Powracamy do historii z "Każdego dnia", jednak tym razem z perspektywy Rhiannon.

Pewnego dnia dziewczyna wraz ze swoim chłopakiem przyjeżdża nad ocean. Jest to dzień zupełnie inny niż zawsze. Jej chłopak zachowuje się jak ktoś inny. Jak się później okazuje, to było dosłowne. Na jeden dzień bohater poprzedniej części A wszedł w jego ciało.

Związek dziewczyny jest dość nietypowy. Po tej sytuacji zastanawia się czy w swoim życiu podejmuję decyzję, a nie kieruję się monotonią i przywiązaniem.

Po książkę sięgnęłam około po pół roku przeczytania pierwszej części. Nie widziałam sensu w czytania ponownie tej samej historii w krótkim odstępie czasu. Zwyczajnie bym się zanudziła na śmierć. Totalnie wyleciało mi z głowy zakończenie, przez co przeżywałam to drugi raz.

Zacznijmy od głównej bohaterki, przez którą ponownie zagłębiamy się w historię. Przyznam, że ja nie widziałam w niej nic ciekawego. Była nudna, irytująca, przygnębiająca, nie przejmowała się innymi. Z trudem można znaleźć w niej jakieś pozytywne cechy. Z tego powodu książka jest zdecydowanie gorsza od pierwszej części. W "Każdego dnia" bardzo ciekawiła mnie przypadłość A i jego postać, w przeciwieństwie do dziewczyny, była w miarę ciekawa i do zniesienia.

Bardzo polubiłam styl pisania Davida Levithana. Po przeczytaniu "Każdego dnia" miałam ochotę się zagłębić w kolejną, wiedząc, że kiedyś do niego wrócę. Wszystko było bardzo enigmatyczne, choć zawierało w sobie wielką mądrość. Jednak ta książka mnie rozczarowała. Historia w jakiś sposób była niekompletna. Cały czas czegoś mi brakowało. Relacja bohaterów była niepełna, te wiele niewypowiedzianych słów powodowały trudność ze zrozumieniem intencji bohaterki.

Książka utwierdziła mnie w przekonaniu, że nie warto pisać tej samej historii z perspektywy drugiego, głównego bohatera.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pamiętacie historię ,,A" i Rhiannon z wcześniejszej powieści Davida Levithana Każdego dnia. Wtedy to poznaliśmy ją z punktu widzenia ,,A". Tym razem te same zdarzenia poznajemy z perspektywy Rhiannon. I nadal jest ciekawie. Niby ta sama opowieść, ale inne wrażenia wywiera, skłania do innych przemyśleń i nasuwa inne wątpliwości. ,,A" jest wyjątkowy, dzięki temu i książka staje się wyjątkowa. Koleje losu ,,A" są nietuzinkowe. Chłopak od urodzenia do dzisiaj (a ma szesnaście lat) nie posiada własnego ciała. Dzień w dzień zmienia je i nigdy nie wie, co mu się trafi, jedno jest pewne, że jego kolejne wcielenie będzie miało również szesnaście lat. Różni się płcią, orientacją seksualną, kolorem skóry... "Nigdy nie uważałem siebie ani za chłopaka, ani za dziewczynę. Po prostu sądziłem, że w danym dniu jestem chłopakiem, a w innym dziewczyną. Tak samo jakbym zmieniał ubranie. Ostatecznie oczy otworzyła mi koncepcja jutra (...) Uznałem, że istnieją dwie opcje - Albo coś jest nie tak z całym światem - albo ze mną. Albo oni wmawiają sobie, że istnieje wspólne jutro, albo to ja codziennie zmieniam miejsce." Jestem ciekawa kto, będąc na miejscu Rhiannon, uwierzyłby w tę zagmatwaną i trudną do pojęcia historię. Rhiannon wątpi, ale odczuwa dziwne przyciąganie do osoby ,,A" i zaczyna ją akceptować bez względu na wszystko. Przez tajemnice, którymi się otacza, wali się, będący i tak bardzo kruchą konstrukcją, związek z Justinem. Pewnego dnia, tak jak jej poprzedniczka, to historia o miłości, przyjaźni, a przede wszystkim o akceptacji tego, co przynosi nam pokrętny los. Bardzo wciągająca opowieść, pełna emocji i oczekiwania na niewiadome. Książka oryginalna, autentyczna, zmuszająca do zatrzymania się, do przemyśleń. Fascynująca powieść, ukazująca zawiłości życia i uczuć. Próba odkrycia, czy można prawdziwie i mocno kochać kogoś, kto każdego dnia jest kimś innym. Gorąco polecam. Całość - http://monweg.blog.onet.pl/2016/01/15/pewnego-dnia-david-levithan/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kto czytał książkę "Każdego dnia" na pewno zna historię Rihannon i A. W tej części poznajemy ją jednak z perspektywy Rihannon. Czy na pewno dobrze czytelnicy odczytywali jej reakcje w książce "Każdego dnia" a może ona również zmaga się z problemami, które ciężko jej pokonać? 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)