Perveriada
Jan Jamiński

Znany kreator mody Herro bierze udział w aukcji obrazów z XVI wieku autorstwa holenderskiego malarza van der Hoesa. I ku własnemu zdumieniu, przegrywa tę aukcję. Któż się ważył z nim wygrać? Aukcję wygrywana tajemnicza od samego początku Larfa d’Arras. Jednak wkrótce zwyciężczyni zaprasza Herro do siebie i proponuje mu dzierżawę tych obrazów w zamian za podpisanie pewnej umowy. Od tego czasu Herro ma zająć się organizacją bardzo kontrowersyjnych, wzburzających i szokujących pokazów mody. Pokazów, które nawet wzburzą bardzo tolerancyjnych odbiorców jego sztuki. Jak to się skończy dla wielkiego kreatora mody, dowiecie się po lekturze tej powieści. Ale pojawia się wiele znaków zapytania. Kim jest tajemnicza

i wyuzdana Larfa d’Arras? Do czego doprowadzą ich wzajemne relacje? Jak się bardzo i pod czyim wpływem zmieni się Herro? Kim dla Herro jest Stella Jacobsen – czy tylko konserwatorem sztuki? Jaki wpływ ich wzajemne stosunki będą miały na jego relacje z Larfą?

Powieść Jana Jamińskiego „Perveriada” szokuje od pierwszych stron. Bije z niej niesamowita perwersja, zepsucie moralne bohaterów, przeświadczenie o własnej nieomylności i wyższości nad innymi. Cynizm i zakłamanie na każdym kroku. Przeświadczenie, że im – artystom, ludziom świata szeroko rozumianej kultury, wolno więcej niż innym, że oni nie podlegają pod system norm moralnych i etycznych. One są im po prostu obce.

Ale ta książka jest też niesamowicie intrygująca i trzyma w napięciu. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć kolejnych wydarzeń i postępowań bohaterów. Bo zaskakują czytelnika na każdym kroku. Bohaterowie są nieprzewidywalni. Ale to tylko oczywista wartość dodana tej pozycji. Bo wielkim szczęściem jest być zaskakiwanym przez autora, oderwać się od sztampowych i przewidywalnych rozwiązań. A przyznam, Jan Jamiński, zaskoczy i to wielokrotnie. Konwencje następujących po sobie wydarzeń, wydać by się mogło oczywiste, w tej powieści takie nie są. Są zaskakujące, a nawet stwierdzę, że często szokujące i trudno wyobrażalne.

Wszystko w powieści kręci się wokół głównego wątku kryminalnego. Jest gorąco, diabelsko gorąco i z dreszczykiem emocji. Dodatkowo wielki świat sztuki, pieniądze i rozpasanie moralne ubarwiają emocjonalnie tę powieść.

Zakończenie powieści – jak wspomniałam wyżej – jest zaskakujące i tajemnicze, jak większość bohaterów. A bohaterowie? Często są niejednoznaczni, uwikłani w romanse i luźne związki, bez żadnych zahamowań czy chwil refleksji nad swoim postępowaniem. Lubią, jak się o nich dużo mówi i pisze, pragną być na językach innych, najchętniej zdobywaliby sławę szokując swoim zachowaniem. Uwielbiają się wzajemnie intrygować, zaskakiwać i prowokować.

Zawoalowany erotyzm bije od płci pięknej. Kuszą i uwodzą mężczyzn, bawią się nimi, często traktują jak zabawki. Prześwitujące namiastki pięknych ubrań bohaterek, mężczyzn doprowadzają do szału emocjonalnego, podniecają ich aż do utraty panowania nad swoimi popędami. A te okazuje się często zwierzęce i nieokiełzane.

Nie będę ukrywać, że powieść, pomimo, że stanowi logicznie poukładaną całość, mnie zbytnio nie wciągnęła. Czytało się ją bardzo trudno, napisana językiem artystów i filozofów. Trudno było mi przebrnąć do końca.

Ale jeżeli lubicie zaskakujące i intrygujące wątki sensacyjne otoczone aurą tajemniczości i erotyki, rozgrywające się wśród ciekawych i nieodgadnionych bohaterów, to „Perveriada” jest zapewne dla was.