Oliwkowa farma
Carol Drinkwater

Powieść napisana w formie dziennika-pamiętnika głównej bohaterki – Carol, która opowiada o swoim życiu na nowo zakupionej, zniszczonej i zaniedbanej oliwkowej farmie. Bohaterka przeniosła się z Wielkiej Brytanii do Prowansji aby zmienić swoje dotychczasowe życie. W codziennych zmaganiach z przeciwnościami losu, radościach i smutkach towarzyszy jej ukochany mężczyzna – Michel (współwłaściciel posiadłości) oraz nowo poznani pomocnicy – przyjaciele.

Doprowadzenie gospodarstwa do porządku wymaga od nich bardzo dużo pracy i poświęcenia, pochłania wiele pieniędzy, których przeważnie brakuje. Jadnak pomysłowość Carol, pomoc Michela i sąsiadów potrafi zdziałać cuda…

Sam pomysł na powieść naprawdę trafiony, piękne opisy krajobrazów południowej Francji, Lazurowego Wybrzeża, malowniczych wysepek na Morzu Śródziemnym. Sporo można się też dowiedzieć o tamtejszej roślinności, uprawie drzewek i krzewów owocowych, poznać obyczaje mieszkających tam Francuzów i Arabów.

Jak dla mnie książka jest jednak zbyt rozwleczona i mało wciągająca, na niemalże pięciuset stronach niewiele się wydarzyło. Nie jest to lektura, którą czyta się jednym tchem. Ciekawa jestem jakie będą następne części – mam nadzieję, że tempo wydarzeń trochę się zwiększy.

Na osłodę kilka zdań z samego zakończenia, które stanowią bardzo ładną kwintesencję pierwszej części Oliwkowej Serii:

„Ramię w ramię chodzimy po terasach, nasze trzy psy wiernie nam towarzyszą, łącznie z tym komicznym gończym, reagującym na imię Basset. Szukamy pierwszych młodych pędów tulipanów, gdy nagle z radia na balkonie otoczonym balustradą płynie „Będę z Tobą, gdy zakwitną jabłonie” – i przypominam sobie, że miłość jest ponadczasowa, nigdy nie umiera. Jest jak wiatr, który wszędzie pozostawia swoje ślady.”

Myślę, że warto odwiedzić piękną Prowansję, która kryje w sobie dużo uroku.

Polecam.