O nic nie pytaj
Dagmara Leszkowicz-Zaluska

„O nic nie pytaj” to połączenie romansu z powieścią obyczajową, którego akcja toczy się w powojennej Polsce. Lonia, córka podkuchennej, pracując jako kelnerka, poznaje Jakuba, żołnierza, który powrócił ze wschodniego frontu. Szybko wpadają sobie w oko i mężczyzna się jej oświadcza. Dziewczyna mieszka w podlubelskiej wiosce i za swoją miłością wyrusza do Warszawy. Po drodze spotyka Janka vel Władka, który zgadza się zabrać ją ze sobą do stolicy. Podróż upływa całkiem sympatycznie, do momentu, gdy pada jedno pytanie… Jakie? O tym przekonacie się sięgając po tę książkę.

To poruszająca powieść, która rzetelnie oddaje dramatyczne realia Polski w latach powojennych. Autorka wnikliwie opisuje narodowe antagonizmy, które trawiły Polskę w tamtym okresie. W tle odrodzenia kraju rozgrywa się wojna pomiędzy rodakami, a bohaterowie muszą zmierzyć się z brutalną rzeczywistością i własnymi błędami. Świat tu przedstawiony jest pełen złamanych nadziei i tragicznych wyborów.

Główna bohaterka, Lonia Bielak, z radością wychodzi za mąż, będąc przekonana o czystości intencji Jakuba. Jednakże to, co miało być dla niej początkiem spokojnego życia, szybko przekształca się w gorzki test lojalności i miłości. Dagmara Leszkowicz-Zaluska wspaniale przedstawia jej losy, ukazując jej wewnętrzne rozterki i zmaganie się z brutalną rzeczywistością. Kobieta wierzy w nieskażone ideały, co stawia ją w szeregu z wieloma młodymi ludźmi tamtych czasów, którzy marzyli o lepszej, wolnej Polsce. Jej historia rozgrywa się w tle odradzającej się z ruin wojny ojczyzny, gdzie walka o władzę i wpływy, a także narodowe niesnaski, stanowią nieodłączny element codzienności.

Wątek miłosny przeplata się tu z dramatem narodowej walki o tożsamość i wolność. Ona, jako przedstawicielka klasy społecznej o skromnych korzeniach, staje w obliczu brutalnej rzeczywistości, która burzy jej romantyczne wyobrażenia o świecie. Spotkanie z Jankiem vel Władkiem odsłania nowe perspektywy, ale pojawiają się też konflikty, nie tylko emocjonalne, lecz także polityczne.
Jego dystans względem romantycznych wizji miłości i uczciwości stanowi kontrast dla jej naiwności. Jednocześnie, okazuje się on dla niej wsparciem w trudnych momentach, stając się kimś więcej, niż tylko przyjacielem. W ten sposób jego postać nie tylko wzbogaca narrację tej powieści, ale również przynosi nowe spojrzenie na życie i relacje międzyludzkie w realiach powojennej Polski.

"O nic nie pytaj" to także powieść o polskiej historii, której często nie chcemy pamiętać. Dagmara Leszkowicz-Zaluska porusza trudne tematy, zachowując przy tym szacunek dla bohaterów i ich losów. Skłania do refleksji, jak wiele można poświęcić dla miłości, jak dalece można zaufać innym, a także jakie są granice lojalności w obliczu brutalnej politycznej rzeczywistości.

Pojedyncze pytanie może zmienić wszystko - to przesłanie, które wręcz bije z kart tej książki. Jest ona też poniekąd zapisem społecznych i politycznych przemian, których świadkiem była Polska po II wojnie światowej. Bratobójcza wojna o władzę, narodowe podziały i walka o tożsamość stały się tłem dla prywatnych dramatów bohaterów. W ten sposób autorka nie tylko opowiedziała historię jednostkowych losów, ale ukazała też kompleksową panoramę społecznych i politycznych przemian, które kształtowały powojenną Polskę.

Wątek miłosny, będący sercem tej historii, symbolizuje walkę o czystość uczuć w otoczeniu zepsucia i moralnego upadku. Lonia, przywiązana do swoich ideałów musi zmierzyć się z realiami brutalnej rzeczywistości, gdzie miłość często staje się monetą wymiany w grze politycznych machinacji.
Ujęły mnie tu też nawiązania do wydarzeń mających miejsce na świętokrzyskich ziemiach. Jako rodowita Kielczanka, tego typu wzmianki uwielbiam.

Książkę polecam z całego serca.

„O nic nie pytaj” to powieść historyczna, autorstwa Dagmary Leszkowicz-Zaluskiej, która przenosi nas w burzliwe czasy powojennej Polski. Autorka opowiada nam historię Loni Bielak, młodej kobiety, która zostaje wplątana w tragiczny trójkąt miłosny z byłym partyzantem i oficerem tzw. bezpieki. To historia o wolności, która mierzy się komunistyczną dyktaturą, o wyborach, których konsekwencje są nieodwracalne oraz o miłości, która musi stawić czoła brutalnej codzienności. To także historia o dramatycznej bratobójczej wojnie, która dzieli i rozdziera naród oraz niszczy piękne ideały.

 
Autorka to dziennikarka i pisarka, która ma talent do tworzenia wyjątkowych, wiarygodnych historii oraz barwnych postaci, którymi miotają emocje i dylematy. Jej powieść doskonale rekonstruuje atmosferę i realia życia w powojennej Polski. Wynika to z faktu, że Autorka, jak się okazuje z podziękowań, opierała się na obszernej dokumentacji historycznej oraz wzbogaciła powieść o pomocne przypisy. Dzięki temu, mamy okazję poznać nie tylko znane wydarzenia, ale też te mniej znane i zapomniane. 

 
W powieści nie ma nagłych zwrotów akcji, lecz mimo to losy Loni są na tyle ciekawe, że przez fabułę się płynie i nie raz serce zabije Wam szybciej. To poruszająca lektura, w której znajdziecie cały wachlarz emocji, które nadają tej historii głębi.

 
„O nic nie pytaj” to powieść, która pokazuje, że miłość może być silniejsza niż strach, a wolność jest wartością, za którą warto walczyć. Zapada w pamięć i zmusza do refleksji na temat wojennej rzeczywistości. To książka dla tych, którzy lubią historię, romanse i trochę sensacji. Polecam ją wszystkim, którzy chcą poznać wyjątkowa historię Loni i jej ukochanych.

 
Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @proszynski_wydawnictwo @proszynski.emocje (współpraca reklamowa) 🩷. 

Powieści obyczajowe z rozbudowanym tłem historycznym to lektury, po które zawsze sięgam z przyjemnością i ogromną ciekawością.

Inspiracją do napisania "O nic nie pytaj" stały się życiowe historie dziadków autorki. Sama z ogromnym sentymentem wracam do własnych rodzinnych historii, zwłaszcza mojej babci. Ludzkie losy potrafią wyznaczać zawiłe ścieżki, a to w jakich czasach żyjemy nie jest bez znaczenia.

Akcja powieści rozgrywa się w latach 1945-1949, czyli w czasach kształtowania się powojennej Polski, pełnych trudności, podziałów i wewnętrznych walk. 

Mimo zakończenia wojny, dla wielu Polaków realia były kontynuacją wojennej gehenny.

Nowa rzeczywistość znacznie różniła się od propagandy, którą głosili Sowieci, a nowe rządy szerzyły wśród ludzi nieufność i strach. Czuć, że warstwa historyczna jest dla autorki bardzo ważna, to na jej tle przedstawia swoich bohaterów, kieruje ich działaniami i wyborami. Wiele z ich decyzji jest nierozerwalnie związanych z sytuacją panującą w kraju.

W tych ponurych realiach epoki stalinizmu rozgrywa się historia uczuciowa młodej dziewczyny.

Dwudziestoletnia Lonia Bielak, córka podkuchennej z majątku Kozłówka, zmierza do Warszawy, gdzie stacjonuje jej narzeczony, chłopak, którego tak naprawdę zupełnie nie zna. Jednak na jej drodze staje inny mężczyzna, i to on kradnie serce dziewczyny. 

Jeden z nich jest funkcjonariuszem bezpieki, drugi to działacz AK-owskiego podziemia, a to gwarantuje konflikt interesów.

Ludzkie uczucia, rozterki, decyzje i wybory, to wszystko na tle ponurych realiów kształtującego się państwa, które politycznie i gospodarczo staje się coraz bardziej zależne od ZSRR.

Lonia, na początku to bardzo naiwna dziewczyna pragnąca miłości i bliskości, dojrzewa w trakcie wydarzeń, które kształtują i hartują jej osobowość i poglądy, przy zachowaniu miłości jako najważniejszej wartości.Własna matka jej nie rozpieszczała, miała jednak dużo szczęścia, że mogła dorastać w majątku państwa Zamoyskich, gdzie nabierała ogłady i miała wiele sposobności do nauki.

Nie zawsze mogłam zrozumieć decyzje i wybory Loni, ale to typowe błędy młodości, które popełniamy wszyscy. 

Jakub z kolei to postać tragiczna, wiejski chłopak, który w dzieciństwie doświadczył niewiele dobrego. Były żołnierz dywizji Kościuszkowskiej, a obecnie funkcjonariusz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Uprzywilejowana pozycja dodaje mu poczucia pewności i sprawczości, choć jednocześnie ma nad sobą przełożonych, których polecenia bezwzględnie musi wykonywać, inaczej szybko może spaść na samo dno i wylądować obok tych, których katował na Rakowieckiej.

Skutecznie zagłusza wyrzuty sumienia, topiąc je w alkoholu.

Mimo, że kocha Lonię, ich związek jest toksyczny, a zdrada dziewczyny wywołuje w nim nienawiść i żądzę zemsty.

Mam poczucie, że Jakub był człowiekiem, którego ukształtowało otoczenie, czas i miejsce, w którym przyszło mu żyć. Pragnąc bezpieczeństwa i wygody, uległ propagandzie, stał się ślepym wykonawcą rozkazów i więźniem własnych żądz.

Środowisko, w którym ludzie przebywają, determinuje ich charakter. Władek, dobrze urodzony chłopak, w czasie wojny działał w AK, jego światopogląd również kształtowało środowisko, ale dla niego normą była walka z ciemiężycielem w czasie wojny i po wojnie. Otwarty charakter, zawadiacki uśmiech i życie na krawędzi czynią z niego bohatera pozytywnego. Jak nie stracić serca dla takiego chłopaka? 

Waldka i Jakuba dzieli i różni wszystko, a przede wszystkim warunki, w jakich przyszło im dorastać. Inaczej ukształtowały się ich wartości i priorytety.

Sama historia romansowo-obyczajowa bywa zawiła, trochę jak wieloodcinkowa telenowela, ale bardzo podoba mi się tło, jakie zbudowała autorka wokół tego miłosnego trójkąta. Imponuje wiedzą na temat czasów, w jakich osadziła akcję. 

Osobiście cieszy mnie, że akcja częściowo rozgrywa się w Warszawie, moim rodzinnym mieście. Powieść na chwilę przeniosła mnie na powojenny Mokotów, w miejsca tak dobrze mi znane. Doskonale pamiętam Klub Międzynarodowej Prasy i Książki , bywałam tam.

Jednym z bohaterów jest architekt pracujący w Biurze Odbudowy Stolicy, instytucji powołanej w 1945 roku w celu odbudowy zrujnowanej Warszawy.

Miałam przyjemność czytać książkę Grzegorza Piątka " Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944 - 1949" i zdaję sobie sprawę, jakie decyzje podejmowano przy podnoszeniu stolicy z gruzów. Dziś jestem dumna z tego, że Warszawa mimo tak ogromnych zniszczeń podniosła się, pewnie nie wszystkie decyzje były podejmowane słusznie, ale nie mi to oceniać, bo mimo wad kocham to miasto takie, jakie jest, i mam z nim związane pozytywne wspomnienia. 

Ta powieść stanowi doskonały przykład tego, jak w historii obyczajowo- romansowej, po którą sięga się dla rozrywki można umiejętnie wprowadzić tło historyczne, przybliżające realia powojenne, w których naszym pradziadkom, dziadkom, czy rodzicom przyszło żyć. To okres, który pozostawił trwały ślad na kolejnych pokoleniach. Historię zawsze warto poznawać, nawet w tak lekkiej i przystępnej formie.

Istotne jest, aby nie zniekształcać jej oraz opierać się na wiarygodnych i rzetelnych źródłach. Uważam, że autorce udało się to osiągnąć, choć moja opinia jest subiektywna jako osoby po prostu lubiącej historię.

Druga wojna światowa zmierza ku wyczekiwanemu końcowi, ale na ziemiach polskich szykuje się kolejny konflikt, tym razem polsko-polski. W tym czasie Lonia Bielak, mieszkanka Kamionki na Lubelszczyźnie poznaje Jakuba, z którym szybko się zaręcza. Teraz jedzie do niego do Warszawy by wyjść za niego za mąż. W trakcie swojej podróży poznaje człowieka, który niespodziewanie i wbrew rozsądkowi, w niedługim czasie stanie się jedyną miłością jej życia. Niestety w trakcie podróży młoda dziewczyna jeszcze tego nie wie i dlatego zostaje żoną Jakuba. Ten jak się okazuje jest bezwzględnym funkcjonariuszem Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, co będzie rzutowało na ich małżeństwo.  
Pewnie powtarzałam to już wielokrotnie, ale uwielbiam sięgać po książki, których akcja została umiejscowiona w miejscach bliskich mojego miejsca zamieszkania. O nic nie pytaj właśnie należy do tej kategorii! W niniejszej książce ważną rolę odgrywają m.in. Kozłówka i Kamionka. To był główny powód, dla którego sięgnęłam po tę książkę... Główny, ale jak się okazało to nie była jedyna zaleta tej lektury.
Wielką zaletą lektury była idealna proporcja skrupulatnie wykreowanego tła i fabuły. Często w powieściach historycznych tło jest tak rozbudowane, że znajduje się w nim wiele nic niewnoszących do fabuły informacji. Nie każdemu się to podoba, ale tutaj tego nie doświadczymy. W O nic nie pytaj możemy skupić się pogmatwanych losach głównych bohaterów. Lonia, miłość jej życia-Władek i jej mąż, Jakub.... Miłosny trójkąt...Z każdą kolejną stroną zmieniała się jego dynamika i nigdy nie można było być pewnym jak zakończy się historia tej trójki. Dramatyzmu dodawał fakt, że Władek i Jakub stali po dwóch przeciwstawnych stronach w bratobójczej walce o Polskę.
O nic nie pytaj to lektura, która pozwoli nam zobaczyć, jakie zmiany zachodziły w Loni na przestrzeni lat. Z młodej, naiwnej dziewczyny przeistoczyła się w osobę, która wie, czego chce i stara się o to walczyć. Nieodłącznym elementem historii jest walka z samym sobą i nieludzkim systemem. W moim przekonaniu to ważna i pouczająca lektura. Serdecznie ją polecam!

"Śmiech był jedynym lekarstwem na wieczne życie pod ostrzałem, w którym każdy kolejny dzień mógł być tym ostatnim."

Życie to pasmo zmian, często nagłych nieprzewidywalnych, na które nie można się przygotować. Zmierzając w stronę stolicy, Lonia Bielak czuje lekki lęk przed nieznanym, ale i podekscytowanie przed spotkaniem z narzeczonym. Podąża za głosem serca, marząc o szczęściu, tłumiąc podszepty wątpliwości. Korzystając z podwózki poznaje sympatycznego, pełnego ideałów Janka. I chociaż podróż mija w miłej atmosferze, to nie przypuszcza, że tak krótka znajomość wpłynie znacząco na jej dalsze życie...

Dagmara Leszkowicz - Załuska zabiera nas w czasy, gdy "cierpienie i głód zbyt mocno wpisały się w marne jestestwa Polaków przez ostatnie sześć lat." Druga wojna światowa zmierza ku końcowi, jednak na ziemiach polskich rozgrywa się kolejny konflikt. Bratobójcza, bezlitosna walka o władzę. Nie jest to często wykorzystywane tło historycznych wydarzeń, więc z tym wiekszą ciekawością przystąpiłam do lektury. Cała akcja rozgrywa się na przestrzeni kilku lat co pozwala nam bardziej poznać, a nawet zbliżyć się do bohaterów. Obserwujemy ich troski, wątpliwości, drobne radości, a także trudne decyzje i ich konsekwencje. Autorka wie jak wydobyć z nas mnóstwo emocje i robi to w perfekcyjny sposób. Kreśli wnikliwe portrety psychologiczne uwikłanych miłosną relację postaci. Każdy z nich dojrzewa na naszych oczach, zmieniając swoje priorytety, wartości, pragnienia.

Fabuła przedstawiona jest tak realistycznie, że można odnieść wrażenie, iż sami uczestniczymy w wydarzeniach, udziela się niepokój, strach i niepewność jutra. To opowieść o trudach życia w ciężkich czasach, przetrwaniu, a także wewnętrznych rozterkach, czy dylematach. Poruszająca, chwyta za serce i na długo pozostanie w mojej pamięci. Warto ją poznać.