Nikt cię nie odnajdzie
Tove Alsterdal

Pierwszy tom serii, był dla mnie tak wciągający, że myśl o rozstaniu z bohaterami była mi przykra. Więc szybko sięgnęłam po kolejną część. 

#niktcięnieodnajdzie   spod pióra #tovealsterdal to w sumie historia o potrzebie miłości, bycia kimś ważnym dla drugiej osoby. To podróż przez pragnienia i tęsknoty, ale.... to jest jednak kryminał. W końcu droga od miłości do nienawiści potrafi być krótka. 

W piwnicy opuszczanego domu zostaje znaleziony mężczyzna, jest skrajnie wycieńczony, a to tylko informacja z pierwszych pięciu stron. Wchodzimy w powieść mocnym uderzeniem, jednak później jest ostrzej.

Miło mi było kontynuować znajomość z Eirą, uwielbiam gdy bohaterowie książek mają swoje własne ścieżki.

Podoba mi się jej spokój i błyskotliwość, zachwyca brak potrzeby wypuszczania z siebie kawalkady słów, spora doza empatii i akceptacji.

To była podróż pełna emocji i to ogromnych. Śledztwo wciągało i zmuszało do własnych kalkulacji. Natomiast wątki obyczajowe mnie zaskoczyły i to jak!

Ponownie dostałam idealny mix, a sam finisz tej historii był taki, że z niecierpliwością wsadziłam nos w tom trzeci. 

Takie kryminały bardzo lubię!!! Jest czas na rozsmakowanie się opowieścią, ale i miejsce na galop zlęknionego serca. Można delektować się słowem, dać się owijać fabułą i zastanawiać się którą drogą pójdzie Eira.

Tylko dla formalności dodam, że #wartojakpieron  w końcu chyba od samego początku mojej opinii widać jak bardzo mi się ta seria podoba. 

Współpraca: Wydawnictwo Sonia Draga

Czy lubicie skandynawskie kryminały? Ja muszę przyznać, że różnie z nimi bywa. Znalazłam parę perełek, ale wciąż są takie, po których czuje nie dosyć. Jak było tym razem?

"Nikt cię nie odnajdzie" to drugi tom cyklu z policjantką Eira Sjödin. Nie czytałam części pierwszej, ale nie przeszkadzało mi to i potrafiłam się odnaleźć w kontynuacji. Jest tu bowiem opisane inne śledztwo. Tym razem wraz z panią policjant rozwiązujemy tajemnicze morderstwa...mężczyzn a nie kobiet, jak to zwykle opisywane jest w tym gatunku literackim.

W gęstych lasach Angermanlandi, w opuszczonym starym domu nad jeziorem Offersjon zostaje odnaleziony, zagłodzony mężczyzna. Nieboszczykowi odcięto dwa palce u lewej ręki. Ale czy zrobiono to przed śmiercią mężczyzny czy po?

Siedemset kilometrów na północ od tego zdarzenia, w wyludnionej osadzie górniczej inny mężczyzna zostaje uwięziony w piwnicy pustego domu i pozostawiony bez żywności i picia. Czy przeżył?

Do wyjaśnienia tych spraw zostaje zaangażowana pani Eira Sjodin, która sama ma problemy rodzinne. Jej brat został niesłusznie skazany i odsiaduje swój wyrok.

Na tych dwóch mężczyznach jednak nie kończy się. Znika kolejny i wtedy śledztwo wkracza na życie prywatne pani policjantki, która aby odnaleźć zaginionego jest w stanie poświęcić wiele.

Muszę przyznać, że książkę czytało mi ciężko. Początek bardzo mnie zainteresował i byłam ciekawa kto stoi za morderstwami i jaki miał powód. Do tego autorka stworzyła fajny klimat, który oddaje w pełni w moim wyobrażeniu charakter Skandynawii, jak również mroczny, ciemny i tajemniczy nastrój. Środek książki zaczął mnie nudzić i czekałam kiedy w końcu cos zacznie się klarować. I dopiero ponad połowa książki zaczęła mnie na nowo wciągać. Pomimo wszytko książkę polecam głównie za jej klimat, który uratował całość. Czuć od pierwszej strony dreszczyk i niepokój, który sprawia, że jednak chce się odwrócić kartkę na kolejną stronę. Pani komisarz Eira, głównie spędza czas w samochodzie, ale to też uważam za klimat skandynawskich kryminałów. Jeśli chcecie poznać sprawcę tajemniczych zniknięć oraz jakie miał motywy, koniecznie sięgnijcie po ,,Nikt cię nie odnajdzie".