Niewidzialne życie Iwana Isajenki

Ocena: 0 (0 głosów)
Bohaterem debiutanckiej powieści Scotta Stambacha jest Iwan Isajenko, zdeformowany fizycznie siedemnastolatek o błyskotliwym umyśle i upodobaniu do wisielczego humoru, od urodzenia mieszkający w Szpitalu dla Ciężko Chorych Dzieci w Mazyrzu na Białorusi. Ponieważ każdy dzień w tym miejscu wygląda tak samo, dla zabicia nudy Iwan namiętnie czytuje książki i wszystko zamienia w grę, manipulując zdarzeniami oraz ludźmi. I dopiero pojawienie się nowej pacjentki wywraca jego spokojny, poukładany świat do góry nogami. Początkowo Iwan nie darzy Poliny sympatią. Dziewczyna podkrada mu książki. Niszczy ustalony od dawna porządek dnia. I na dodatek jest piękna. Niechęć szybko ustępuje jednak miejsca ciekawości, aż wreszcie między dwojgiem młodych ludzi rodzi się uczucie, o którym żadne z nich nie śmiało nawet marzyć. Teraz Iwan, który dotąd starał się tylko jakoś przetrwać, odgrodzony od świata murem obojętności, zaczyna pragnąć od życia czegoś więcej. Pragnie, by Polina żyła… Historia Iwana to wzruszająca opowieść o odnajdywaniu nadziei w najbardziej nawet niesprzyjających okolicznościach. Czytelnik długo nie jej zapomni.

Informacje dodatkowe o Niewidzialne życie Iwana Isajenki :

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2016-11-15
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-8097-017-5
Liczba stron: 0

więcej

Kup książkę Niewidzialne życie Iwana Isajenki

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Niewidzialne życie Iwana Isajenki - opinie o książce

Avatar użytkownika -

Przeczytane:2017-01-01, Mam,
Iwan mieszka w Szpitalu dla Ciężko Chorych Dzieci. Ma powody, aby nienawidzić swojego życia. Nie ma ojca, nie ma matki, jego ciało jest zdeformowane - nie ma nóg, twarz ma tak brzydką, że praktycznie od siedemnastu lat unika widoku wszelkich luster. Jedyną osobą w jego życiu, z którą może porozmawiać jest siostra Natalia, która pracuje w szpitalu. Jest ona dla niego wybawicielką, gdyż zaopatruje go w literaturę ze szpitalnej biblioteki. Czytając książki Iwan rozwija swój umysł i pracuje nad swoim ciętym językiem, który jest utrapieniem dla wszystkich znajdujących się w tej placówce w Mozyrzu. Pewnego dnia jego życie zaczyna się zmieniać, a on nie jest z tego faktu zadowolony, gdyż porządek dni codziennych, który sam planował zostaje całkowicie zaburzony. Iwan stara się żyć w sposób normalny na tyle, na ile jest to możliwe. Opisuje nam sytuacje panującą w szpitalu, o jego pacjentach i o swoim smutnym życiu. Chęć życia narodziła się w nim dopiero po śmierci Poliny, która uwielbiała zagraniczną muzykę rockową i często podkradała mu książki. Autor książki nie skupia się tu przede wszystkim na wątku miłosnym między Iwanem a Poliną. Oddaje bezpośrednio głos Iwanowi, który jest narratorem całej historii. Dzięki temu dowiadujemy się o Maksie będącym pacjentem Szoitala dla Dzieci Chorych w Mozyrzu, a jego ciało jest wygięte w łuk, chłopiec jest zdany na łaskę niespecjalnie czułych pielęgniarek; o rudych bliźniaczkach, które cały czas milczą, ale ma się wrażenie jakby komunikowały się ze sobą cały czas. Dowiadujemy się także, że dyrektor szpitala przychodzi nocami do swojego gabinetu, w którym "zajmuje się" jedną ze swoich pielęgniarek. Opowiada także o jedzeniu, które nie zmienia się odkąd pamięta, o widoku butelek, które walają się po każdym rogu. Opowieści Iwana pozwalają czytelnikowi posiąść wizję otaczającego go świata i postawić się w pewien sposób na jego miejscu. Literatura zajmuje istotne miejsce w życiu Iwana. Czyta Bułhakowa, Sołżenicyna, Czechowa, Gogola i innych. Interesuje się także psychologią. Swoje teorie wykorzystuje na przychodzących do szpitala psychologach. W książce Stambacha mamy wiele tropów, np. wybuch reaktora jądrowego w Czarnobylu, którego konsekwencją jest choroba Iwana. Utwór jakby skupia się na problemach jednostki i społeczeństwa, więc nie jest to książka typowo młodzieżowa, z czego jestem zadowolony. "Niewidzialne życie Iwana Isajenki" jest debiutem udanym, książka interesuje czytelnika. Ciekawe czy Scott Stambach zaskoczy nas jeszcze jakaś książką w przyszłości.
Link do opinii
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy