Niebo jest zawsze wyżej
Jonas Moström

"Śledztwo ciemniało niczym wiosenny wieczór. To, co było wyraźne, rozmazywało się, a kontury zlewały ze sobą."

Ciekawie zapleciona intryga, choć nie wysokiego lotu, ale wciąga od pierwszej do ostatniej strony książki. Dobrze bawiłam się w rozwijanie zagadki kryminalnej, wielokrotnie zmieniałam kurs podążania śladami zabójcy. Podobało mi się zwłaszcza frapujące prowadzenie gry snucia domysłów i podejrzeń, przypisywania postaciom cech zarówno dobrego, jak i złego charakteru. Dzięki takim manewrom roszada sprzecznych emocji i różnorodnych interpretacji trzyma czytelnika w niepewności. Umiejętnie podsycane napięcie, choć nie należy do najmocniejszych, to jednak mile drażni wyobraźnię odbiorcy. Chcemy zagłębiać się w fabułę, poznawać motywy zbrodni, docierać do faktów z przeszłości, ustalać tożsamość sprawcy. Powieść czyta się płynnie, nastawiona jest na akcję i jej zwroty, brakuje bogatszego opisu tła, ale przy wysokim poziomie dynamiczności nie ma już dla niego czasu. Finalna odsłona zaskoczy niejednego czytelnika, dość późno trafiłam na właściwy trop, dzięki utrzymanej do końca sprytnej zmyłce autora. I wprawdzie nie w pełni przekonała mnie analiza jednego z dowodów w sprawie, to jednak przyjmuję to za dobrą monetę w rozwijaniu zabawy wysuwania przypuszczeń.

Nathalie Svensson, psychiatra, ekspert w dziedzinie antyspołecznych zaburzeń osobowości, nieoficjalny członek grupy profilerów szwedzkiej policji kryminalnej, daje się złapać w sieć kłamstw, oszustw i manipulacji, zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Za sprawą ponurego i bolesnego wydarzenia z przeszłości, a także bycia świadkiem dramatycznego incydentu rozgrywanego obecnie, wybitne umiejętności kobiety w określaniu osobowości ludzi zostają wystawione na ciężką i niebezpieczną próbę. Wiedziona intuicją, potrzebą sprawiedliwości i wyjaśnienia prawdy, prowadzi śledztwo wszelkimi dostępnymi metodami. Nie zdaje sobie sprawy, jak złowróżbne i przerażające okażą się wyniki jej badań. Żałuję, że autor nie zdecydował się na rozwinięcie zagadnień pracy związanych z zawodem profilera, mam wrażenie, że to znacznie wzbogaciłoby fabułę, nadało interesującego pazura, głębiej weszło w portret kluczowej postaci, a czytelnik stałby się dociekliwszy i bardziej zaangażowany. Tym niemniej, jestem zadowolona z przygody czytelniczej, chętnie zatem sięgnę po kolejny tom tej kryminalnej serii.

bookendorfina.pl

Rzadko czytam kryminały, ale "Niebo jest zawsze wyżej" dostało mi się z wymiany książek, więc przeczytałam, zwłaszcza że po opisie zapowiadała się całkiem dobra historia. Czytało się szybko, ale jakoś mnie nie porwało i nie zachęciło do częstszego sięgania po kryminały. Nie wiem, jak powinien wyglądać dobry kryminał, ale jak dla mnie ta akurat książka miała zbyt mało dramatyzmu, tajemnic i czegoś, co trzymałoby w napięciu.