Najwyższa góra świata
Anna Onichimowska

Świetna 

To zbiór dziewięciu opowiadań, których głównymi bohaterami są małe dzieci – przedszkolaki i uczniowie młodszych klas. Obok dzieci pojawiają się dorośli – rodzice, dziadkowie, znajomi rodzin, przypadkowi ludzie oraz zwierzęta. Tematyka jest różnorodna, ale może dotyczyć każdego z nas. Choroba i śmierć bliskiej osoby, chęć posiadania zwierzęcia, dziecko pozostawione z dziadkiem, nietolerancja, bycie niechcianym dzieckiem, samolubność, wyprowadzka mamy z domu, ofiara wyzwisk ze względu na wygląd, wakacje nad morzem i złożona obietnica. 

W opowiadaniach autorka poruszyła trudne tematy, z którymi mierzy się mały człowiek i które wywołują u niego smutek. Nie zawsze się układa po naszej myśli. O ile dorosły może czasem jeszcze coś zrobić w danej sprawie, o tyle dziecko nie. Kłopoty dotykają każdego niezależnie od wieku. Dzieci też je miewają, bo takie jest życie. I też muszą nauczyć się z nimi żyć, radzić sobie, a przy tym przezwyciężać własne smutki – te wielkie, i te małe. Najlepiej by było, gdyby owych kłopotów i smutków było jak najmniej.

Autorka zwraca uwagę na inny aspekt życia małego człowieka słowami Bogusia: „Tylko dorośli o nic dzieci nie pytają i to wcale nie jest w porządku”. Nie rozmawiają z nimi, ale to może się zmienić pod wpływem wysłuchania tych mądrych opowiadań.