Nagroda
Danielle Steel

Na książkę trafiłam przypadkiem, ale mnie poruszyła. To historia młodej Francuzki, której wkroczenie wojsk niemieckich do Francji zburzyło i zmieniło całe życie. Uczestniczka ruchu oporu zostaje fałszywie oskarżona o kolaborację. Wyjeżdża do USA. Tam poznaje swoją pierwszą miłość i wychodzi za mąż za bogatego człowieka. Wydaje się, że powinna być szczęśliwa, ma prawie wszystko. No właśnie, prawie. Życie jej nie oszczędza, nie ma miłości swojej córki, która kocha tylko ojca i oskarża matkę przez całe, że wyszła za ojca tylko dla pieniędzy. Po śmierci męża to córka dziedziczy fortunę, ale nasza bohaterka ma zapewnione godne życie. Wraca do Francji i poznaje swojego drugiego męża. Wreszcie jest szczęśliwa, niestety los nadal jej nie rozpieszcza. Umiera jej syn. Ale znowu podnosi jak Fenix z popiołów. Tylko zostaje niespełniona miłość córki z pierwszego małżeństwa. Na koniec zostaje zrehabilitowana za okres wojny. Bardzo dobra pozycja, która przeczytałam jednego dnia poznając przy okazji kawałek smutnej historii. Polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Poruszająca opowieść D, Steel,pogmatwane losy Gaelle Barbet,czasy wojny i okupacji na francuskie prowincji,,,

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Akcja dzieje sie w 1940 roku.we Francji w trakcie najazdu Niemiec . Nastoletnia Gaelle zostaje sama bez rodziny i przyjaciół. Wtedy podejmuje decyzje o wstapieniu do ruchu oporu i odtąd jej zycie całkowicie się zmienia. Swietnie napisana i ciekawie poprowadzona historia mlodej dziewczyny muszacej radzic sobie w nowej rzeczywistosci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gaëlle de Barbet (16 lat). Ma szczęśliwa rodzinę i cudowna przyjaciółkę.
Niemiecka armia wkracza do Francji i wszystko sie zmienia.
Jej przyjaciółka z rodzina zostają wwywiezione do obozu. Codziennie ją tam odwiedza dostarczajac ubrań i jedzenia. Tylko raz straznik się nia zainteresował. Niestety zachorowała i musiała zostać w łóżku a jak wyzdrowiała i przyjechała w miejsce obozu to juz nikogo tam nie zastała. Pękło jej serce.
Do kompletu Niemcy zajmuja jej dom a one same muszą mieszkać na strychu.
 Jej ojciec i brat zostają zamordowani. Matka się załamuje – fizycznie i psychicznie, bierze leki nasenne aż w końcu umiera.
 Gaëlle rozpoczyna przypadkowo ryzykowną współpracę z ruchem oporu. Ukrywa dzieci żydowskie i przewozi je do bezpieznego miejsca, skad są zabierane w nowe miejsca z nową tożsamoscia. Najmłodsze dziecko miało 8 tygodni.
Na samym końcu tej wojny główno dowodzący w jej domu proponuje jej, ze w świeżych bagietkach dla mamy będzie jej przemycał skradzione obrazy, które po wojnie bedzie musiała oddać do muzeum. Jest zaskoczona ta propozycja ale sie zgadza. Niestety zostaje niesłusznie oskarżona i musi uciekać z Lyonu, okryta hańbą, napiętnowana zdradą. Pragnie zacząć wszystko od nowa. Zostaje modelka u Diora, później w nowym Yorku. Poznaje swojego przyszłego męża starszego od niej o 28 lat, mają córkę Dominique. To córeczka tatusia, nie nawidzi matki, jest o nia zazdrosna. Sytuacja sie komplikuje kiedy ojciec umiera a dwa lata po tym ponownie wychodzi za mąz. Tracą ze soba kontakt. z nowym mezem wiedzie szczesliwe zycie do czasu kiedy nie umierajej syn. Lata lecą. Doczekł sie wnuczki, która za wszelka cenę chce oczyścić dobre imie babci. Udaje jej się ale wczesniej umiera jej dziadek. 
Gaëlle w wieku 95 lat zostaje odznaczona i oczyszczona, ma wspaniaja córkę, zięcia i wnuków tylko jej córka z pierwszego małzeństwa nadal pozostaje zimna i bezduszna osobą. Majac lat 70 pozostaje sama. A wnuczka obiecuje spisać historie swojej babci na kartach ksiazki.
Cudowna ksiazka i prawdzie i zakłamaniu, o odwadze i stąpaniu mocno po ziemi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)