Muzeum osobliwości
Alice Hoffman

Rok 1911, Coney Island, miasteczko położone obok rozbudowującego się Nowego Jorku, którego mieszkańcy szukają rozrywki w Dreamlandzie - Krainie Marzeń, gdzie znajdują się karuzele z drewnianymi zwierzętami ozdobione klejnotami, prawdziwe zwierzęta z treserami pokazujące sztuczki w rozległych parkach; słynny koń King, który z wysokiego rusztowania z platformą skacze do wody i nurkuje; piękne parki, gdzie odbywają się różne pokazy; miasteczko Liliputów, których życie codzienne może każdy podglądać.
Obok ciągle powiększającego się Dreamlandu profesor Sardie prowadzi Muzeum Osobliwości, gdzie ludzie mogą oglądać jedyne w swoim rodzaju dziwy stworzone gdzieś na granicy cudów i wyobraźni np.: ludzkie czaszki z rogami, dłoń z ośmioma palcami, ludzkie dziecko bez oczu, śnieżnobiałego malutkiego aligatora z wielką paszczą i inne eksponaty. W sezonie Sardie zatrudnia też ludzi jako żywe eksponaty: dziewczynkę-motyla,  bliźniaki o ciele giętkim jak guma, człowieka-wilka, siostry syjamskie i innych. Dla niego są cudami, a dla innych dziwadłami, które na ulicach Nowego Jorku budzą wstręt.
W Muzeum Osobliwości dorasta córka Sardiego - Coralie, która urodziła się ze zdeformowanymi dłońmi i z tego powodu nosi przez cały czas rękawiczki. Gdy kończy dziesięć lat profesor Sardie wprowadza ją o północy do jednej z sal Muzeum Osobliwości, gdzie czeka na nią szczególny prezent. Wkrótce życie dziewczyny coraz bardziej się zmienia, a surowy ojciec czyni z niej niewolnicę, która ma wykonywać tylko jego coraz dziwniejsze polecenia. 
Historię Coralie poznajemy na przemian z dziejami Eddiego Cohena, który jako siedmioletni chłopiec przyjechał z ojcem do Nowego Jorku z Ukrainy, skąd uciekli przed pogromami ortodoksyjnych Żydów przetaczających się po całym kraju i pochłaniających wszystko na swej drodze. Eddie stracił w pogromie matkę. Widział rozpacz ojca po jej stracie, sam przez długie lata nie był w stanie nawet wypowiedzieć jej imienia. Ojciec i syn próbują przetrwać w mieście, gdzie ludzie pracują po osiemnaście godzin dziennie za marną wypłatę niewystarczającą na jedzenie.Eddie jako chłopiec dobrze poznał życie ulicy. Dzięki przypadkowemu spotkaniu ze starszym rosyjskim artystą Mosesem Levym zafascynował go świat fotografii.
,,Istniał inny świat, jakiego dotąd nie poznałem, świat wielkiego piękna, który pozwoliłby mi zapomnieć o tym, co widziałem podczas krótkiego ziemskiego bytu."
Pewnej dramatycznej nocy ścieżki Coralie i Eddiego przecinają się i obydwoje ze zdziwieniem odkrywają, że w świecie, w którym żyją też jest możliwa miłość.
Alice Hoffman doskonale oddała realia panujące na początku XX wieku w Coney Island, które było miejscem sprzeczności. Były tam dzielnice spelunek i rozpusty, gdzie grabiono i mordowano, ale też przystanie i pawilony, w których bogacze słuchali orkiestr, jeździli pierwszą na świecie kolejką górską. Ludzie szukali wytchnienia od skwaru Manhattanu na wyspie, gdzie mogli się zabawić, a dzięki elektryczności noc zmieniała się w dzień. Miasto przypominało baśniową krainę.
Pokazała też życie emigrantów i ich dzieci, działania związkowców z Workmen`s Circle zaangażowanych w działania na rzecz pracujących mężczyzn i kobiet oraz sytuację feministek.Bohaterowie książki są wzorowani na prawdziwych postaciach m.in. na życiu dziadków autorki, Michaelu Hoffmanie i Chaimie Klurfeldzie; Monku Eastmanie - gangsterze, Abrahamie Hochmanie-żydowskim mędrcu.
Czytając ,,Muzeum Osobliwości" miałam wrażenie jakbym znalazła się w magicznej kuli, gdzie piękno miesza się z brzydotą, ale jednakowo pociąga i fascynuje. Wspaniały, bogaty, plastyczny język, który sprawia, że zwykła rzeczywistość staje się magią. Doskonałe kreacje oryginalnych bohaterów i ich perypetie osadzone na tle historycznych wydarzeń. Z jednej strony baśniowa kraina, a z drugiej strony morderstwa, tajemne eksperymenty i lubieżne indywidua. Czy pośrodku tego świata możliwa jest prawdziwa miłość?
Uwielbiam twórczość Alice Hoffman i jak najbardziej polecam jej najnowszą powieść:)
http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/