Morderstwa i woń migdałów
Camilla Läckberg

"Morderstwa i woń migdałów" to ciekawa publikacja, szczególnie dla tych czytelników, którzy dopiero chcą zapoznać się z twórczością autorki. Nie jest to pełnowymiarowa powieść. Książka składa się z trzech części.

Pierwsza część prezentuje namiastkę talentu pisarskiego autorki. Składają się na nią trzy nowele : "Sen o Elisabeth", "Kawiarnia Wdów" i "Elegancka śmierć" oraz jedna krótka powieść "Zamieć śnieżna i woń migdałów". Wszystkie te historie są ciekawe, wciągające, intrygujące. Krótki format sprawia, że bardzo szybko się czyta, a po przeczytaniu pozostaje niedosyt.

Druga część to autobiografia Camilli Lackberg, w której autorka opisuje historię swojej kariery. Począwszy od dzieciństwa w rodzinnej Fjallbace, poprzez studia w Wyższej Szkole Handlowej w Goteborgu, aż po kurs kreatywnego pisania, który dostała w prezencie na urodziny. Podczas tego kursu wymyśliła fabułę "Księżniczki z lodu". Książka odniosła sukces dzięki czemu autorka uwierzyła w siebie i napisała kolejne powieści. W tej części mamy okazję poznać sama autorkę i jej drogę do światowego sukcesu.

Całość zamyka część trzecia, czyli krótki kurs pisania powieści autorstwa samej Camilli. Autorka przekonuje, że każdy może napisać kryminał, a samo pisanie jest rzemiosłem, którego można się nauczyć. Potrzeba jednak do tego ciężkiej pracy i odpowiednich narzędzi, które autorka nam podsuwa. Daje nam podpowiedzi od czego zacząć i proponuje ćwiczenia, które warto wykonać przygotowując się do pisania.

Moim zdaniem "Morderstwa i woń migdałów" to ciekawa propozycja dla czytelników, którzy dopiero chcą rozpocząć swoją przygodę z twórczością autorki. Będą mieli okazję dowiedzieć się czegoś o samej autorce, a także przekonać się czy styl pisania Camilli im odpowiada, a fabuła przedstawionych historii ich zaciekawia i zachęca do sięgnięcia po kolejne książki. Z kolei miłośnicy twórczości Camilli, którzy już dobrze znają jej powieści, mogą być rozczarowani. Krótkie formaty opowiadań pozostawiają niedosyt. Akcja zaczyna się rozkręcać, robi się coraz ciekawiej, a tu bach! rozwiązanie zagadki i koniec historii, a chciałoby się więcej i więcej.

To moje pierwsze spotkanie z Królową Kryminałów i jakże udane !!! Opowiadanie "Kawiarnia wdów" mnie zszokowało ale zarazem spowodowało zadumę jak wiele jesteśmy w stanie znieść w imię miłości. Pytanie czy warto, bo toksyczna miłość powoduje zbrodnie, o których nie chcemy słyszeć ani mówić. Myślę, że każdy może zabić, gdy jego granice zostaną ekstremalnie przekroczone i z bezsilności.
Moja ciekawość zaspokojona w części autobiograficznej. Skuteczny motywator z historii Camilli dla każdego przyszłego pisarza ale i każdego z nas. Opowiadania trzymające w napięciu z intrygującą narracją. Wszystko jakby mimochodem a mistrzowsko opowiedziane. Ostatni rozdział "Szkoła detektywów Camilli" wspaniałe kompendium wiedzy dla przyszłych pisarzy. Rewelacyjne ćwiczenia.
Camilla zabrała mnie we wspaniałą podróż realizacji własnych marzeń, dała motywację, że ciężka praca się opłaca i warto sięgać po więcej. Zgadzam się, że pisanie książek to też biznes. Nie ma nic złego w tym, że pisząc chcesz na tym zarabiać.
Chce więcej i rozpoczynam rozdział Camilla Lackberg w mojej czytelniczej podróży.
Polecam 🙂

Książkę, choć gabarytowo jest niewielka, czytałem od czerwca do września. Na początku wakacji przeczytałem krótsze opowiadania (trochę przed czasem, bo o zgrozo - na urlopie zabrakło mi książek i podebrałem tę żonie), a teraz, gdy przyszedł czas na Morderstwa w moim harmonogramie, z wielką przyjemnością dokończyłem zbiór opowiadań fajnym tekstem o jednym z bohaterów sagi autorki. Zapewne był to jej prequel, zważywszy na to, że Peter dopiero zaczął pracę w policji, o czym wspominał główny bohater tej opowieści. Jeśli ktoś lubi prozę Lackberg - to pozycja obowiązkowa.

Po książki Camilli Lackberg sięgam w ciemno, wiem, że się nie zawiodę. Ta książka jest inna. Zawiera trzy opowiadania kryminalne i minipowieść oraz autobiografię autorki i wskazówki, jak należy pisać kryminały. Na ogół wybieram do czytania większe formy pisarskie, ale w tych opowiadaniach jest wszystko: wciągająca fabuła trzymająca w napięciu, intrygi, fałszywe tropy i zaskakujące zakończenie. Z ciekawością też poznałam życie autorki. W swojej autobiografii skupiła się głównie na swojej drodze do popularności, ale jest też trochę o jej życiu prywatnym i marzeniach autorki.  "Szkoła detektywów Camilli" to krótki kurs pisania kryminałów, to kompedium wiedzy, dla tych, którzy chcą pisać kryminały. Warto też zwracać na podane wskazówki gdy czytamy kryminały. Polecam do przeczytania wszystkim lubiącym powieści kryminalne i autobiograficzne.