Montecore. Milczenie tygrysa
Jonas Hassen Khemiri

Debiutujący pisarz, Jonas otrzymuje tajemniczy list od Kadira podającego się za dawnego przyjaciela jego ojca. W liście otrzymuje nietypową propozycję, możliwość poznania życia swojego ojca, ale pod warunkiem, że jego następna książka będzie poświęcona właśnie... ojcu.
Z listów Kadira oraz ze strzępków wspomnień z dzieciństwa Jonasa wyłania się słodko-gorzka historia sieroty, który w obcym kraju próbował znaleźć swoje miejsce do życia... Jonas musi zweryfikować wiedzę o tym kim jest jego ojciec? I w końcu kim jest on sam?
Ta książka skłania do wielu refleksji i porusza ogrom ważnych problemów. Trudy życia na obczyźnie, nauka języka obcego a także zasad życia w innej kulturze. Bolesne doświadczenie rasizmu. Poczucie bezradności i beznadziei. Ta historia boleśnie ukazuje, że nawet po latach, mimo ciężkiej pracy można zostać niezaakceptowanym w nowej ojczyźnie. Smutna walka o przetrwanie i zapewnienie bytu rodzinie.
Książka została uznana za jedną z najlepszych szwedzkich powieści. Porusza ważną i trudną tematykę, ale miałam problem z wgryzieniem się w jej treść. Wynika to z celowego tłumaczenia, które musiało być niełatwym zadaniem a miało odzwierciedlić specyficzną formę wyrażania się bohaterów będącą mieszaniną wielu języków i zabawą słowem. Nie brak tu spolszczonych angielskich słów czy zdań ułożonych w dziwnym szyku. Wielu osobom może się to bardzo podobać a mi utrudniało odbiór lektury i z tego względu mam mieszane odczucia co do tej książki. Najlepiej samemu sprawdzić czy taka forma prowadzenia czytelnika przypadnie do gustu.

Już dawno nie czytałam tak fantastycznej książki z gatunku literatury pięknej zagranicznej. Jonas Hassem Khemari jest synem muzułmanina i szwedki. Ma żal do ojca, ogromy żal wypływający prosto z wnętrza serca. Czuje się zraniony i oszukany. Dostaje wiadomość od Kadira, który przedstawia się jako najlepszy przyjaciel Abbasa i stara się wytłumaczyć Jonasowi jak było naprawdę, uzupełnia i koryguje wspomnienia, które mają być tematem następnej książki Jonasa.

Jonas i Kadir wspólnie piszą książkę o życiu
w rasistowskiej Szwecji, która ma uleczyć po części ból związany z porzuceniem. Książkę o miejscu, w którym inny kolor skóry staje się wabikiem do zastraszania, gnębienia i "czyszczenia Szwecji ze śmieci". Miejscu, w którym Abbas odniósł sukces, a potem umarł w środku. Miejscu, z którego musiał uciekać zostawiając na pastwę losu rodzinę, mimo że w sercu czuł się szwedem i nie umiał żyć bez żony i dzieci.

Pierwsze 4 części były cudownie humorystyczne, mimo tego, że w tle budowana była wojna polityczna. Ostatnia 5 cześć okazała się brutalną kwintesencją całości. Bardzo emocjonalna i trudna do przyjęcia, wymagająca chwili oddechu po każdej stronie. Te wspomnienia, wydarzenia, wyjaśnienia dotyczące rasizmu oraz utraty rodziny uderzają boleśnie. Nie jestem zwolenniczką masowego przyjmowania uchodźców, ale wszystko co dotyczy rodziny Abbasa jest tak smutne, że ciężko powstrzymać zalewającą ciało gorycz.

W książce "Kraj nie dla wszystkich" @wydawnictwo_poznanskie jest tylko namiastka życia w Szwecji. W "Milczenie tygrysa" znajdziecie wszystko, poczynając od szkoły, pracy, walki o bogactwo po wieczny strach, który towarzyszy imigrantom zamieszkującym Szwecję w latach 90. Autor wyrzucił w niej siebie, swojego ojca ofiarując nam emocjonalną, raz komiczną a raz bolesną pozycję, którą bardzo wam polecam.