Miasto Skazane i inne utwory
Boris Strugacki

#współpracabarterowa
Wielgachne tomiszcze, omnibus czterech utworów braci Strugackich o niebywałej fantazji. Surrealistyczne, pełne absurdalnych sytuacji. Są momenty, które dosłownie ryją banię. Sporo odniesień do rzeczy znanych z popkultury, zwłaszcza literackich.

Podobały mi się tu komentarze Borysa Strugackiego na koniec każdego utworu, o tym jak zaczęli pisać, w jakich okolicznościach i przede wszystkim jakie miewali problemy z ich wydaniem. Bywało, że radziecka cenzura odrzucała ich utwory, niektóre z nich zostały wydane wiele lat później, czasem nawet i kilkadziesiąt!

Gęsto tu od rozważań filozoficznych skłaniających do refleksji, nad którymi czasami warto się dłużej pochylić. Sporo tu gorzkich prawd trafnie odsłaniających naturę ludzką.
Zaciekawieni? To lecimy dalej:

- "Bajka o Trójce"
Humorystyczne sci-fi, będące zarazem satyrycznym obrazem nieudolnej biurokracji, pełnym przedziwnych i absurdalnych sytuacji.

Niewyjaśnione zjawiska się piętrzą, a pewna groteskowa komisja ma na zadanie je racjonalizować. Grupka młodych naukowców stara się o zatwierdzenie swoich spraw, likwidacja nieznanych zjawisk grzęźnie w biurokratycznym bagnie. Niekompetentni członkowie komisji, bezsensowne hasła i regulaminy poplątane z politycznym bełkotem sprawiające, że wszelakie sprawy są przewlekle nierozwiązywane. Czy bohaterom uda się osiągnąć w tej osowiałej machinie to, co pragną?

Ogrom tu dziwów, takich jak: gadający robal, nieosiągalne wzgórza niczym z innego wymiaru, latające spodki, głowonóg czy pterodaktyl i wiele, wiele innych.

Ciekawostką jest to, że tu znajdziecie pierwotną wersję "Bajki o Trójce", która dotąd w Polsce nie była publikowana.

- "Kulawy los"
Przedziwna rzecz niczym senna fantasmagoria rozgrywająca się równoległym światku. Pełne alegorii o życiu pisarzy w oparach alkoholu.

Dwie powieści przeplecione ze sobą. W jednym wątku Sorokin, gdzieś w powojennym świecie, który musi próbkę swojej twórczości dostarczyć do mierzenia pewnej maszynie. Wyobrażacie to sobie? Maszyna mierząca talent pisarski, to byłoby coś! W drugim wątku, mamy Baniewa żyjącym w krainie wiecznego deszczu i... mokrzaki mający dziwny wpływ na dzieci.

W przedziwnym klimacie, ciężkim, zalatującym melancholią. Nastroje tłuszczy i wykorzystująca je władza do własnych zgniłych celów. Świat się zmienia bezlitośnie, ale czy ludzie potrafią się dostosować się do zmian niczym trybiki w maszynerii?

- "Skazane miasto"
Zdecydowanie mój faworyt w tym tomiszczu. "Eksperyment to eksperyment" Znajdziemy się w mieście położonym w miejscu owianym aurą tajemnicy. Niekoniecznie w naszym świecie, czy też wymiarze. "Eksperyment to eksperyment" powtarzane jak mantrę hasło.

Kocioł ludzi pochodzących z różnych epok i odmiennych narodowości, którzy chcąc nie chcąc biorą udział w eksperymencie. Enigmą jest jak długo ów eksperyment trwa, kto go prowadzi? "Eksperyment to eksperyment"

Miasto jest obskurne, rozsypujące się w posadach. Znikające czy przemieszczające się budynki, no i wysyp pawianów wprowadzających chaos. Praca jest przydzielana ludziom niczym na loterii. "Eksperyment to eksperyment"

Historia jest opowiadana z perspektywy astronoma Woronina w odrębnych etapach jego życia, jako śmieciarz, śledczy, redaktor gazety itd., ostatecznie wyrusza w ekspedycję na nieznane rubieża, by prześledzić kartografię niezbadanego świata. "Eksperyment to eksperyment"

- "Obarczeni złem"
Dziwne, pokręcone i niełatwe. Niby dwa rękopisy, dwa różne wątki, które niczym potrzaskana mozaika łączą się ze sobą dopiero na samym końcu.

Z jednej strony flowersi jako tkanka rozdzielająca społeczeństwo, a może będąca przyczynkiem nowego ładu? Z drugiej strony opowieść o Demiurgu/Antychryście/Kosmokratorze? Co gdyby spełniać pragnienia ludzi, co z ich zdolnością dążenia do samozagłady?

Pogmatwana, momentami poszarpana narracja. Ogrom tu ukrytej symboliki i alegorii religijnych. Pozostawiło mnie z uczuciem: nie wiem, co ja właśnie przeczytałam? Rzecz, od której wielu odbije się niczym piłka plażowa.

Podsumowując, polecam! Klasyka!