Matki
Pavol Rankov

To fundamentalne pytanie, to pytanie o macierzyństwo, od zawsze stanowiło dla mnie zagadkę. Podobno kobiety mają to wdrukowane w sobie, jak to, że oddychają, śpią, czy jedzą. Instynkt macierzyński jest może nawet silniejszy? Skoro przedkładają życie dziecka nad swoje, musi być. Zadziwiające, jak doskonale przygotowała to natura. Obozowa opowieść Gdy świat ledwie otrząsnął się z wojennych zgliszczy, pojawiła się inna siła, działająca równie destrukcyjnie. Armia Czerwona ,,wyzwalała" kraje okupowane przez Niemców, wydawała się zbawczą siłą, a potem okazało się, że zbawianie było tylko chwilowe. Nowe porządki i rewolucja polityczno-obyczajowa miały zmieniać świat w piękne miejsce, gdzie rządzi głównie siła robotnicza. Jednak budowanie nowego świata polegało głównie na burzeniu całego poprzedniego. I tak oto każdy kto kolaborował z faszystami może mieć pewność odnośnie swoich losów, nawet jeśli naprawdę nie miał z faszystami nic wspólnego: dowody zawsze się znajdą. Zostanie skazany, jeśli będzie miał szczęście, to na śmierć. Jeśli nie, to niestety trafi do łagru. Nie trzeba czytać Sołżenicyna, by wiedzieć, jaki to był inny, okrutny świat. Do tego świata trafia właśnie ciężarna Zuzana, w swojej młodzieńczej naiwności przekonana, że tę pomyłkę szybko da się odkręcić. Niestety, nie tylko nie udaje się jej odkręcić, ale Zuzanie przyjdzie urodzić i cierpieć z powodu losu swego dziecka jeszcze przez wiele lat. Choć obiektywnie trzeba to przyznać, miała dużo szczęścia. Życie w socjaldemokracji Gdy wreszcie amnestia wyzwoli Zuzanę z niewoli jej nowe życie nie będzie usłane różami. Przekona się, że rzeczywistość w socjaldemokracji bardzo przypomina tę obozową, choć z złagodzonej formie. Ale masa idiotycznych zadań, przykazań, narzuconych zasad, będzie tak absurdalna, że aż niewiarygodna. Jednak nic nie będzie tak ważne, jak konieczność odzyskania syna. I tu również spotka się z żenującą biurokracją, ale także pozna brutalną prawdę o swoim aresztowaniu... Po więcej zapraszam tutaj: http://moja-pasieka.blogspot.fr/2015/08/byc-matka-matki-pavol-rankov.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Najlepiej oddaje ducha książki tytuł pracy dyplomowej, którą pisze jedna z bohaterek powieści: macierzyństwo w sytuacji granicznej. Zuzana rodzi syna w Gułagu, zesłana po niesłusznym oskarżeniu o zdradzenie swojego radzieckiego kochanka i doprowadzenie do jego śmierci. To jej losy są kanwą powieści, ale już z tytułu wiadomo, że opowieść będzie o kilku matkach. Faktycznie, relacji między matkami a córkami jest w książce kilka, relacji bardzo suchych, niełatwych, pełnych wzajemnego niezrozumienia. To byłby punkt wyjścia dla bardzo dobrej powieści, gdyby autor postanowił przyjrzeć się bliżej głównej bohaterce i pogłębić jej rys psychologiczny, jednocześnie zawężając pary matek i córek. Książka też kilkukrotnie zmienia narratora, więc i sposób opowiadania, i to sprawiało, że wybijałam się z rytmu powieści oraz potęgowało wrażenie naskórkowości powieści. Może gdyby z tematem zmierzyła się kobieta pisarka??
Potencjał na bardzo dobrą książkę został zmarnowany, a powieść jest po prostu poprawna.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)