Maria Fiodorowna. Pamiętnik carycy
C.W. Gortner

Amerykański pisarz pochodzenia hiszpańskiego, Christopher W. Gortner jest autorem powieści historycznych, które zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków i przyznam, że są dość popularne. W swoich książkach sięga co prawda po fakty historyczne, ale stricte historycznymi dziełami one nie są. To powieści bardziej obyczajowe, taka zbeletryzowana historia, bardzo przyjemna w odbiorze, można powiedzieć dla każdego, bo każdy, bez względu na zamiłowania odnajdzie się w takiej literaturze. Najczęściej stawia na kobiece bohaterki i tak jest także tym razem.

Maria Fiodorowna Romanowa urodziła się jako Maria Zofia Fryderyka Dagmara Glücksburg, księżniczka Danii. Była czwartym dzieckiem króla Danii Chrystiana IX i królowej Luizy Heskiej. Przeszła na wiarę prawosławną przyjmując imię Maria i w 1866 roku poślubiła wielkiego księcia Aleksandra Aleksandrowicza, przyszłego cesarza Rosji, Aleksandra III. Jednak to nie Aleksander był jej pierwszym wybrankiem tylko jego brat Mikołaj, który umiera półtora roku przed jej ślubem z Aleksandrem. Mimo tego ich małżeństwo było udane i doczekali się szóstki dzieci, w tym Mikołaja II, ostatniego cesarza Rosji.

Kim była Maria Fiodorowna oprócz tego, co można wyczytać na każdej stronie poświęconej historii? Była żoną, matką, babką. Była kobietą piękną i silną. Mimo wielkiego bogactwa, w którym przyszło jej żyć była postacią tragiczną. Maria żyła w czasach zmian i choć ona też chciała coś zmienić w głowach najpierw swojego męża, później syna, nie bardzo jej się to udało. Miała wszystko na wyciągnięcie ręki: najdroższe klejnoty, wspaniałe podróże, najmodniejsze ubrania. Straciła wszystko – dosłownie wszystko. Rewolucja zabrała jej wszystko... oprócz życia. Oglądamy życie Marii jej oczami. Obracamy się w latach 1862-1918 i jesteśmy świadkami także wielkiej historii rozgrywającej się w tym czasie przede wszystkim w Rosji. Autor przybliża nam w sposób całkiem przystępny trochę wiedzy historycznej, politycznej i gospodarczej tamtych czasów.

To książka skupiona na rodzinie Romanowów i wokół nich, to historia o miłości, władzy, pasji i wojnie. Pisałam już, że autor ukazuje życie w bogactwie. Owszem, tak jest. Można nawet odnieść wrażenie, że trochę za bardzo skupia się na panującym wszędzie przepychu i blichtrze, zapominając o tym, że poza pałacami, komnatami, salami balowymi, etc. istnieje inne, normalne życie, pozbawione uciech. Gortner wspomina mimochodem o wszechobecnej biedzie, w której zmuszeni są żyć zwykli ludzie. Przyglądając się temu znad diademów i pierścieni można dojść do jednego wniosku – to nie mogło się skończyć inaczej.

Gortner zaprezentował portret kobiety niebanalnej. Kobiety, która stała się świadkiem przemian społeczno-gospodarczych Rosji; zmiany władzy, rewolucji, wymordowania jej rodziny. Portret władczyni, która zmuszona była obserwować upadek imperium. Portret żony, matki i babki opłakującej stratę swoich bliskich.

Zbeletryzowaną historyczną powieść Maria Fiodorowna. Pamiętnik carycy polecam wielbicielom biografii, historii oraz miłośnikom rodziny Romanowów.

Minnie bardzo chciała, aby jej małżeństwo nie było tylko przymusem, aby kochała i była kochana. Udało jej się, wychodzi za carewicza Mikołaja, a jej przyszłość ma być wspaniała. Niestety los postanawia inaczej, jej ukochany umiera, a przed śmiercią prosi ją, aby poślubiła Aleksandra, jego młodszego brata. Chociaż wcale nie ma na to ochoty, czuje się zobowiązana, aby to zrobić. Jej bajkowe życie się kończy, a przyszłość, jaką dla niej szykuje los, nie będzie tą, o której marzyła.
Wiele lat później, kiedy ponownie zostaje wdową, a na tronie ma zasiąść jej syn, przez Marią Fiodorowną kolejne zmiany. Nie zgadza się ona z tym, że ma być tylko wdową odsuniętą od władzy, a także z tym, jak wolno idą reformy w Rosji. Co z tym zrobi? Jak wyglądało życie Marii Fiodorownej? Co takiego dokonała?

Maria Fiodorowna była matką ostatniego cara Rosji, kobietą, która pokochała ten kraj i naprawdę dużo dla niej znaczył. Moim zdaniem jest postacią ciekawą, wartą bliższego poznania. Dzięki książce poznajemy ją, kiedy jest nastolatką, śledzimy to, jak dorasta, jak przeżywa wzloty i upadki. Przeżywamy z nią miłość, śmierć ukochanego i to wszystko, co dzieje się, kiedy wychodzi za mąż na Aleksandra. Poznajemy ją naprawdę dobrze, a wraz z nią to, co działo się wtedy w Rosji.

Książka napisana jest ciekawie, a to sprawiło, że czytało się ją dość szybko. Nie jest to cienka pozycja, ma ponad 600 stron, a przeczytałam ją w cztery dni, co uważam za dość dobry czas. Mnie podczas czytania towarzyszyły różne emocje.

„Maria Fiodorowna. Pamiętnik carycy” to książka, którą mnie się podobała i uważam, że warto po nią sięgnąć. Polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blog - Mama, żona - KOBIETA