Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood
Dan Piepenbring

Mija właśnie 50 lat od chwili, kiedy Charles Manson zleca członkom swojej sekty brutalne morderstwa w Hollywood. W ciągu dwóch dni ginie siedem osób, w tym Sharon Tate, żona Romana Polańskiego. Pół wieku później Tom O'Neill publikuje demaskatorski reportaż oparty na nieznanych bądź zatajonych faktach, zeznaniach i dokumentach, obalając oficjalną wersję tych wstrząsających wydarzeń. Jeśli myślisz, że znasz prawdę, mylisz się.

Tom O'Neill prace nad książką prowadził przez dwadzieścia lat. Gdy w 1999 roku zaczął zgłębiać temat, natrafił na setki nieścisłości w relacji policji i prokuratury. Z kim tak naprawdę zdawał się Manson i jak daleko posunęli się jego hollywoodzcy znajomi, żeby ukryć swoje powiązania?

Autorowi, na trzydziestą rocznicę, powierzono napisanie artykułu dla magazynu Premier o wpływie zabójstw Mansona na społeczność. Artykuł „spuchł” do całkiem sporej książki. Reportaż Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood to nowy obraz morderstwa, które pół wieku temu wstrząsnęło światem i prawdę mówiąc wstrząsa do dziś. Zawiera setki niepublikowanych wywiadów i dziesiątki nieznanych opinii publicznej dokumentów z archiwów policji, FBI, CIA. Zgłębiając tajemnicę przed pięćdziesięciu lat, autor podąża tropem zagadek i mrocznych sekretów Hollywood. Prawda, do której dotarł, w końcu może ujrzeć światło dzienne.

Po lekturze książki O'Neilla nic już się nie wie, choć wydawałoby się, że przed nią wiedziało się całkiem sporo. Wątpi się we wszystko. Już niczego nie jest się pewnym. Jeśli Manson nie jest osobą chorą psychicznie, to ta historia nabiera innego światła; innego kolorytu; innego wymiaru. Budzą się wątpliwości. Dlaczego śledczy nie powstrzymali Mansona, mając ku temu tak wiele okazji? Czy handlarze narkotyków, którzy znali Mansona, mogli zatrudnić go do zainicjowania mściwej masakry w willi Polańskich? Dlaczego niektórzy świadkowie, mogący rzucić nowe światło na sprawę, nigdy nie zostali wezwani do składania zeznań?

Czytałam i zastanawiałam się, czy Tom O'Neill miał obsesję na punkcie Mansona? Tak mi się wydaje. I sądzę, że nie tylko ja dojdę do takiego wniosku. O'Neill był bardzo mocno zafiksowany nie tylko tą sprawą, w której zginęła w ciągu dwóch dni Sharon Tate i kolejne sześć osób. O'Neill był i chyba nadal jest bardzo zaangażowany w śledztwo dotyczące Charlesa Mansona i sekty, którą nazywali Rodziną. To niemożliwe, żeby po dwudziestu latach dziennikarskiego śledztwa, po tysiącach rozmów, wywiadów, sprawdzaniu szczegółowych danych, zarzucił ten temat. Nie wierzę w to. Fiksacja O,Neilla będzie trwać i może się jeszcze do czegoś dokopie, bo w końcu sporo pozostaje pytań bez odpowiedzi.

Reportaż O'Neilla szokuje, prowokuje do myślenia. Jestem pewna, że zachwyci każdego fana spisków w historii. Polecam, zwłaszcza tym, którzy coś na ten temat wiedzą i tym, którzy mają za sobą lekturę Helter Skelter Vincentego Bugliosiego. Czemu akurat tę książkę? Bo to do niej odnosi się w swojej publikacji O'Neill; bo to do niej i jej autora kieruje sporo zarzutów. Ale ostrzegam, to nie jest łatwa w odbiorze książka.

Wydaje się, że wszystko wiemy o zbrodniach popełnionych przez Mansona i członków jego Rodziny. Znamy przebieg wydarzeń, motywy, którymi kierowali się sprawcy, realia, w jakich doszło do tak okrutnych czynów. Te informacje mogły być wiarygodne do czasu ukazania się powieści MANSON. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood. Po jej przeczytaniu już nic na temat tych zbrodni nie będzie się nam wydawać pewne i oczywiste. Gwarantuję, ta lektura demaskuje posiadaną przez nas dotychczas wiedzę na ten temat.

MANSON. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood to szokujący reportaż odkrywający na nowo kulisy popełnionych przez Mansona zbrodni w roku 1969 w willi zamieszkałej przez Romana Polańskiego. W czasie tych okrutnych zdarzeń ginie siedem osób, w tym Sharon Tate, żona Polańskiego. Dlaczego zginęła? Czy była to zemsta, czy może przypadek? Może członkowie sekty byli w narkotykowym transie i ktoś po prostu musiał zginąć? A może to celowe i planowe działanie? Pytania po tej lekturze również można mnożyć, odpowiedzi nadal będziemy poszukiwać …

Prawda, do której dociera reporter Tom O'Neill po kilkudziesięciu latach żmudnej pracy, jest szokująca i niewiarygodna. Fakty, które ujawnia autor bulwersują i wzmagają gniew i złość. Jak to możliwe, aby w tak wielkim i ogromnym mocarstwie, jakim są Stany Zjednoczone, miały miejsce tak niewyobrażalne sytuacje i niedopatrzenia, tak mijano się z prawdą i celowo nią manipulowano. Dlaczego amerykańskie władze przymykały oko na czyny tej sekty? Jak możliwe, że CIA i FBI miały związek z Mansonem? Dlaczego, zamiast przebywać w więzieniu, przebywał na wolności? Kto i dlaczego go chronił? Manipulowano faktami, wielokrotnie wprowadzano w błąd opinię publiczną, prokurator prowadzący dochodzenie zatajał i niszczył niewygodne dokumenty. Szok i niedowierzanie.

Powieść przynosi wiele nowych, dotychczas nieznanych lub utajnionych faktów na temat działania sekty Mansona. Powiązania, wzajemne relacje, motywy i zasady działania sekty. Handel narkotykami, wolność seksualna, przemoc, brutalność, rozboje, kradzieże, manipulowanie ludźmi były na porządku dziennym w Rodzinie Mansona. Wszyscy zadają sobie pytanie, jakie moce miał Manson, że potrafił w tak niesamowity i aż nierealny sposób manipulować ludźmi, dlaczego miał taki posłuch i poważanie?

Powieść czyta się z zapartym tchem, dowiadujemy się rzeczy, które jest trudno zrozumieć i zaakceptować. Bulwersują nas fakty, które autor prezentuje. Wydają się niewiarygodne. Mnie po lekturze tej powieści ogarnęła ogromna złość i gniew, dlaczego pozwolono, aby taki osobnik wyrządził tak wiele zła, dlaczego nie reagowano w odpowiednim momencie, dlaczego chodził bezkarnie na wolności, dlaczego miał oparcie w CIA? Jedynym mankamentem tej reporterskiej relacji jest mnogość osób i faktów, które przywołuje autor. Nie sposób tego wszystkiego ogarnąć, zapamiętać i zrozumieć. Można się pogubić, wprowadza to pewien chaos i bałagan. Często autor za bardzo zbacza z głównego założenia i odbiega od tematu, uważam, że niepotrzebnie.

Polecam tę powieść, szczególnie dla tych, którzy nie znają kulisów tych zbrodni, ale również dla osób, którzy mają wiedzę na ten temat, będzie to ciekawa i odkrywcza lektura. Zapewniam, ta powieść pokaże inny, dotychczas nieznany obraz działania sekty. Obraz niewiarygodny, który wywoła skrajne emocje.

To miał być krótki artykuł do magazynu filmowego „Premiere”, nawiązujący do makabrycznych wydarzeń, do których doszło latem 1969 roku w Hollywood. Po 20 latach, czasopismo to już nie istnieje, a powyższy artykuł ostatecznie przerodził się w ponad 600 stronicową książkę pt. „Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood”. 

8 sierpnia 1969 roku w Los Angeles zamordowano 7 osób, a jedną z ofiar była ciężarna żona Romana Polańskiego — Sharon Tate. Mordercami okazali się członkowie komuny hipisowskiej, zwanej Rodziną. Wydawałoby się, że w tej głośnej sprawie większość zagadek rozwiązano. A jednak autor zapewnia „co do jednego nie mam wątpliwości — większość ustaleń, które uznajemy za fakty, jest fikcją”. 

Reportaż ten jest wynikiem dwudziestoletniej pracy Toma O'Neilla. I już po pierwszych kilkunastu stronach widać, że autor naprawdę postarał się, by jego dzieło czytało się jak bardzo dobry thriller.

Dziennikarz Tom O'Neill, zagłębiając się w temat, dopatrzył się wielu nieścisłości w oficjalnej wersji wydarzeń, dotyczących morderstwa, które miało miejsce w posiadłości przy Cielo Drive. Zaintrygowany zagłębił się w historię do tego stopnia, że stała się ona jego pasją, a zarazem źródłem kłopotów. Ujawnia materiały, rozmowy, powiązania, które są szokujące również dla niego.

Tom O'Neill do swojej pracy podszedł z niezwykłą starannością, a także wnikliwością. Przedstawione relacje i historie łączące się z nimi są niejednokrotnie tak niesamowite, że niemal nieprawdopodobne. Czytając o przeprowadzonych rozmowach i materiałach, jakie zdobył, wiele razy oczy otwierały mi się coraz szerzej ze zdumienia. Książka zawiera zdjęcia, dzięki czemu to, o czym czytamy, nabiera jeszcze mocniejszego wydźwięku. 

„Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood” czyta się szybko, bo styl jest lekki, płynny, a jedyne co zwalniało jej tempo to gąszcz nazwisk, w których momentami można było się pogubić. Jednak ten reportaż jest tak wciągający, że śmiało mogę przyznać, że jest lepszy niż niejeden kryminał. Nie mogłam się od niego oderwać. Dla mnie to prawdziwa petarda. Polecam.

Czuje, się dreszcze w trakcie czytania książki pt. '' Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood'' autorstwa Toma O’Neill, Dana Piepenbringa, które potrafią wciągnąć i zainteresować, nawet jeśli nie słyszało się o dokonanych zbrodniach.

Autor pracuje nad materiałami do powierzonego mu zlecenia zawodowego, które stanowi dla niego prawdziwe wyzwanie. Aby dokonać tego, co inni nie są, w stanie wykonać toczy walkę sam ze sobą, dokonuje trudnych i odpowiedzialnych decyzji, które potrafią świadome wciągnąć i zainteresować, nawet jeśli nikt nic nie wie o dokonanych zbrodniach wśród społeczeństwa, które straciło życie przez grupę Mansona.

Autor sprawdza wszelkiego rodzaju materiały do powierzonemu mu zlecenia zawodowego.

Prawda na temat dokonywanych zbrodni, które spowoduje one poruszenie.
Emocje się czuje, jednocząc się z rodzinami ofiar, które straciły życie w sposób niewyobrażalny.

Gdy przeczyta, się pierwszy rozdział to odczuwa się, że chce wraz z autorami podążać śladami tych wyjaśnionych spraw, które były dla nich trudne psychicznie do rozwiązania zawodowo.

Udowodnili oni, że potrafią mimo wszystko pokonać strach, ale mają refleks i mocną psychikę, która jest potrzebna w zawodzie dziennikarza.

Jak dla mnie to bardzo dobrze przedstawiona literatura faktu.

Polubiłam styl pisania autorów, gdyż piszą, lekkim piórem wizję tego, co udało się im dotychczas na ten moment ustalić.

Komunikację mieli opanowaną, ale byli, ostrożni w czasie pracy ryzykując wiele w trakcie swojej pracy.

Manson przykładem osoby, dla której nie ma, zmiłuj się nad takimi zachowaniami, których uczynił krzywdę ludziom. Życia pokrzywdzonym niewinnym ludziom nikt nie przywróci.

Umieszczone zostały, w książce zostały zdjęcia, dokumenty z przebiegu toczącej się sprawy Mansona oraz warsztat pracy twórczej autorów.

Wydawnictwu Muza dziękuję za podarowanie mi do zrecenzowania książki autorstwa Toma O’Neill, Dana Piepenbringa pt. '' Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood''.

Polecam przeczytać tę książkę tym Czytelnikom, którzy mają mocne nerwy.

MANSON, CIA, NARKOTYKI, MROCZNE TAJEMNICE HOLLYWOOD, Tom O'Neill, Dan Piepenbring. Zanim nie otrzymałam tej książki nie małam pojęcia o sprawie Charlesa Mansona i wydarzeniach, które wydarzyły się 50 lat temu. Wydarzenia, które dotknęły Romana Polańskiego oraz jego najbliższych, w tym ukochanej Sharon Tate, która niebawem miała urodzić mu dziecko. Zanim zaczęłam ją czytać zaznajomiłam się trochę z tym co wówczas miało miejsce. Nie mniej sama lektura książki była dla mnie wstrząsająca. Jeśli chciałbyś /-abyś poznać psychikę i motywy mordecy/morderców to tutaj ich zbytnio nie znajdziesz. Książka stanowi formę śledztwa, układów, szukania spisku rządu oraz drugiego dna wszyskich tych wydarzeń. Dziennikarz i jednocześnie autor naszej książki - Tom O’Neill w 1999 r. dostał od swojej dawnej redaktorki Leslie Van Buskirk zlecenie napisania do "Premiere" artykułu na temat wpływu wydarzeń, które miały miejsce 30 lat temu na mieszkańców Hollywood. Morderstwa Rodziny Mansona wciąż jeszcze wywierały ogromny wpływ na ludność. Autor poświęcił 20 lat swojego życia na zbieranie i analizowanie materiałów i okupił to dużą ceną (zadłużenia, wielokrotne groźby dotyczące jego bezpieczeństwa czy procesów sądowych). Ogrom pracy jaki został włożony w napisanie książki też budzi spory zachwyt. Artykuł się suma sumarum nie ukazał ale postała z tego książka. Tom tak pochłonął się pracą dziennikarską w szukanie prawdy, że w pewnym momencie stało się to jego obsesją, nic innego się dla niego wówczas nie liczyło tylko rozwiązanie zagadki przed lat. Od samego początku jesteśmy wciągani w wir historii. Poznajemy przebieg zdarzeń nieszczęsnego 8 sierpnia 1969 r. Dlaczego celem stała się rezydencja Romana Polańskiego? W jaki sposób Manson skłonił członków swojej sekty zwanej Rodziną do popełniania tych drastycznych zbrodni? Tom dzięki swojemu wieloletniemu dziennikarskiemu śledztwu wciąga nas w szczegółową analizę dotyczącą ówczesnego życia w Hollywood, tajnych akcji CIA, badaniom nad LSD czy też innymi narkotykami, które nie do końca były legalnie przeprowadzane na ludziach, szczurach / myszach. Sam autor przyznaje, że ilość informacji, do których dotarł była dla niego sporym zaskoczeniem. Przedstawia nam obszerną książkę ze sporą ilością informacji do których udało mu się dotrzeć badając sprawę Rodziny Mansona i jego działalności. Ma świadomość, że sporo danych posiada znamiona spisków. Kosztuje go to dużo zachodu aby swoje odkrycia przedstawić w najbardziej rzetelny sposób. Lektura została wzbogacona o zdjęcia Mansona i osób, które były zamieszane w tę sprawę. Książkę polecam każdemu, kto lubi sensację ale ukazaną w stylu reportażu. Czytając często cofniesz się w czasie do lat w których dana zbrodnia miała miejsce. Po przeczytaniku książki warto obejrzeć film Quentina Tarantino „Pewnego razu w Hollywood”, kóry jest już w kinach. Film inspirowany jest historią Mansona -lata 60. XX wieku. Będziesz miał /-a wówczas obraz całości ukazany z punktu widzenia różnych osób.

Zapraszam na swój profil na facebooku ZACZYTANY KSIĄŻKOHOLIK

Przyznaję szczerze, że nie słyszałam wcześniej o sprawie Masona i wydarzeniach, które wydarzyły się 50 lat temu i dotknęły rodzinę i przyjaciół Romana Polańskiego. Może kiedyś coś mignęło mi w wiadomościach, lecz może byłam za mała lub nie interesowały mnie takie zbrodnie, by chcieć dowidzieć się czegoś więcej na ten temat. Najpierw jednak przyszedł do mnie tylko pierwszy rozdział książki „Mason. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood” i przyznaję, by to wystarczyło, żeby rozbudzić zainteresowanie i chcieć dowiedzieć się więcej. Na szczęście nie musiałam czekać długo i w moje ręce wpadła cała książka (swoją drogą to niezły z niej „grubasek”).

Charles Manson w roku 1969 zlecił członkom swojej sekty brutalne morderstwa w Hollywood. W nocy na 9 sierpnia jego wyznawcy włamują się do willi przy Cielo Drive i zabijają tam obecnych. Zabijają powoli, rozkoszują się cierpieniem i błaganiami swoich ofiar. Każda z nich ginie od kilkudziesięciu pchnięć nożem. Jedną z ofiar była 26-letnia żona Romana Polańskiego – aktorka Sharon Tate będąca w ósmym miesiącu ciąży. Na drzwiach jej pokoju widniał napis „Pig” napisany jej krwią. Dlaczego do tego doszło?

Dziennikarz Tom O’Neill w 30 rocznicę tej masakry dostał zlecenie napisania artykułu o wpływie morderstw na środowisko Hollywood. Jednak na tym się nie skończyło. Autor przez dwadzieścia lat szukał odpowiedzi na pytania, dlaczego zginęły właśnie te osoby, czy to tylko niefortunny zbieg okoliczności, czy kryje się za tym coś więcej. W taki sposób właśnie powstała ta książka. Autor bada różne możliwości morderstwa, w materiałach policyjnych i prokuratorskich znalazł mnóstwo nieścisłości. Czy to były porachunki rasowe, czy może związane to było z narkotykami? Czy ze zbrodnią mógł mieć coś wspólnego Roman Polański i z kim tak naprawdę zadawał się Mason i dlaczego śledczy go nie zatrzymali? Czy otrzymamy na te pytania odpowiedzi? Przekonajcie się już sami :)

Przyznaję, że ta książka nie była łatwą lekturą. Można się pogubić w natłoku różnych nazwisk i teorii, co też i mnie spotkało. Lekturę rozłożyłam sobie na kilka dni i ciesze się, że nie przeczytałam jej na raz, bo mogłam poświęcić jej więcej uwagi i czytać ją w należytym skupieniu. Książka na pewno spodoba się osobom, które lubią czytać reportaże zawierające wątki sensacyjne. Osoby, które tak jak i ja, nie słyszały nigdy o tej sprawie, będą miały mnóstwo materiałów, by zapoznać się ze sprawą Masona i poznać wszystkie teorie. A ta książka „Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood” to całkowicie nowe spojrzenie na tę sprawę i mnóstwo nieopublikowanych wywiadów i dziesiątki niepublikowanych dokumentów z archiwów policji. Polecam.

Dziennikarz Tim O’Neill poświecił 20 lat życia na zbadanie morderstw z 9 sierpnia 1969 roku przy Cielo Drive 10 050. Z założenia miał tylko napisać artykuł na 30-lecie zabójstwa Sharon Tatę a skończyło się na długich poszukiwaniach materiału i książce. To książka, która zdecydowanie wymaga czasu - natłok postaci i wątków jest olbrzymi, łatwo pogubić się w informacjach, które balansują na granicy teorii spiskowych. Na dodatek trzeba nastawić się na liczne dygresje i zbaczanie bardzo daleko z głównego wątku. Oficjalnie motywem zbrodni była wojna ras, co wydaje się dziwne, biorąc pod uwagę że biali zabili białych. Autor bada jednak inne możliwe motywy - czy morderstwo Sharon Tate i jej przyjaciół miało motyw narkotykowy? Czy była to akcja FBI przeciwko wspieraniu czarnoskórych przez śmietankę Hollywood? Czy miał z tą zbrodnią coś wspólnego sam Roman Polański? A może był to efekt uboczny eksperymentów służb związanych z kontrolą umysłu? Niestety, pomimo tylu lat pracy nad książką autor nie odpowiada na to pytanie. Udowadnia jednak, że prokurator oskarżyciel Bugliosi mocno zmanipulował cały proces i tym samym wypłynął na werdykt jury. Książka zawiera analizę działania tajnych służb, operacji CIA i FBI, które mogły wpłynąć długofalowo na Mansona i jego Rodzinę. Autor doszukuje się nawet powiązania tych morderstw z zamachem na prezydenta Kennedy’ego.

Przyznaję, że nie jest to łatwa lektura - w tym natłoku nazwisk, informacji i teorii łatwo się pogubić, ale muszę przyznać że odkryte przez autora fakty rzucają nowe światło na morderstwo przy Cielo Drive, pokazują głównych bohaterów i ich motywy z innej strony i dają wiele do myślenia. Fani teorii spiskowych będą zachwyceni!?Jak dla mnie największy minus za to, że mało jest Mansona w „Mansonie” - autor rozmawiał z nim tylko telefonicznie, przez krótką chwilę, poza tym nie dotarł do ludzi, którzy mieli z nim bezpośredni kontakt. Jeśli ktoś spodziewał się książki o samym Mansonie to może być rozczarowany, ale poza tym to bardzo dobra książka i przede wszystkim świetnie wykonane szczegółowe śledztwo.