Mała księga miłości według Kahlila Gibrana
Neil Douglas-Klotz

Poszukiwanie sensu życia czasami wydaje się wyjątkowo trudnym zadaniem. Bo czym tak naprawdę jest ten sens i czy to ma oznaczać, że będziemy szczęśliwi? Jeśli patrzeć na to z racjonalnego punktu widzenia to tak, ale w sumie to właśnie on wydaje się irracjonalny. Próbujemy jako jednostka odnaleźć swoje miejsce w całym społeczeństwie, nawet czymś więcej – w uniwersum. I co dalej, gdy je odnajdziemy? Powinniśmy czuć się spełnieni, bo nasze życie ma bardzo konkretny cel, a my tworzymy coś znacznie większego, coś, co nawet w odniesieniu do naszej wyobraźni jest potęgą. Niemniej i tak nie każdy z nas, kto odnalazł swoje miejsce na Ziemi, czuje się szczęśliwy. A co z wypaleniem? Co z nowymi celami?

Mój wstęp wydaje się być mocno emocjonalny i nacechowany wrogością, niesprawiedliwością i wręcz agresywnością, ale zapewniam Was, że nie tak się czuję. Jestem człowiekiem, który głęboko wierzy w sens życia i mnie nie obchodzi, że to tak naprawdę tylko moja wiara i działania. Póki czuję, że jestem tam, gdzie powinnam, że jestem jednym z trybików kolosalnego mechanizmu, czuję się dobrze. Lecz nic mi nie zabrania zmieniać sens życia albo poszukiwać nowych refleksji na ten temat. Teraz powinnam powiedzieć, że z tego względu postanowiłam przeczytać "Małą Księgę Życia według Kahila Gibrana", ale to byłaby nieprawda. Przyciągnęły mnie zwierzęta na okładce. Po co czytać opisy? Albo zastanawiać się nad tytułem? Choćby po to, żeby wiedzieć, co zaczyna się czytać. Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, bo ta książka okazała się dla mnie niezmiernie ważną pozycją literacką, która niesie ze sobą wiele cenionych przeze mnie wartości.

"Mała Księga Życia" to zbiór mądrości, krótkich opowiastek i wierszy Kahila Gibrana, czyli libańskiego pisarza. Sam styl, jakim się posługuje, jest mocno poetycki, miejscami wręcz patetyczny, ale posiada też w sobie rodzaj kunsztownej prostoty. Brzmi to trochę jak oksymoron, ale gdy się czyta, większość treści jest zrozumiałych i przejrzystych, choć da się wyczuć właśnie tę poetyckość. Dominuje tu sarkazm, który jest wypowiadany przyjaznym tonem. Ma śmieszyć, ale też skłaniać do refleksji, by się czegoś konkretnego nauczyć. Czuć w tym wszystkim barwność, ale ta barwność wcale nie pochodzi ze środków stylistycznych, a przynajmniej nie w takiej mierze, jakby mogło się wydawać. To odpowiedni dobór słów nadaje piękno i wielowymiarowość całym zdaniom i zwrotom.

Odwołując się już do treści, to muszę rozpocząć od tego, że one mocno do mnie przemawiają – i na poziomie racjonalności, i na poziomie nie do końca uświadomionych emocji. Dotyczą samego życia i tego, co w nim jest najważniejsze. Oczywiście autor w pewnym sensie narzuca swoje własne wartości, ale jest to rodzaj przemawiającej sugestii, gdzie nikt nie musi się obawiać, że jeśli zdecyduje inaczej, to będzie to nieodpowiednie lub błędne. Przez te wiersze przemawia rodzaj niesamowitej duchowości – tej, która wynika z religijności, ale i tej wynikające z duchowych przeżyć. Zazwyczaj odrzucam takie treści, ponieważ wyczuwam w nich zbyt dużą dozę fanatyzmu. Natomiast tutaj dominowała naturalność. To, w co chcemy wierzyć, jest wyłącznie naszym wyborem i to my doprowadzamy do rozwoju swojej duchowej sfery. "Mała Księga Życia" daje możliwość spojrzenia w głąb siebie i dokonania refleksji na temat własnego życia i własnych wyborów.

Nie można też nie zwrócić uwagi na piękne wydanie tej krótkiej książeczki. Takie małe, a daje tyle radości. Zachęca ładnym wyglądem wizualnym, ale też przejrzystością umieszczonych w niej treści. Pojawiają się rozdziały, które kierują czytelnika na odpowiednie tory i pozwalają przygotować się do tego, co przyniesie nadchodząca treść.

Niezmiernie cieszę się, że doszło do tej małej pomyłki z mojej strony. Chciałam opowieść o zwierzętach, otrzymałam opowieść o życiu, ludziach i... też trochę o zwierzętach. Już dawno nie udało mi się poczuć w sobie tyle emocji i dać się ponieść głębokim refleksjom, które realnie zmieniły małe części mojego życia.

Duchowe wyciszenie… Potrafisz je osiągnąć? Umiesz panować nad emocjami i odnaleźć w życiu szczęście?

.

.

„Mała Księga Życia według Kahlilia Gibrana” jest zbiorem wierszy, aforyzmów oraz przypowieści, którą dotyczą niemal każdego aspektu naszego życia. Książka podzielona została na kilka części, które tworzą jedną spójną całość. Księgę czyta się dość szybko, jednak polecam dokładnie się na niej skupić i czasami zatrzymać. Zatrzymać się i pomyśleć nad słowami oraz przekazami z niej płynącymi. Jestem pewna, że każdy odnajdzie w niej siebie. 

Tak naprawdę nie można o tej książce powiedzieć zbyt wiele. Uważam, że ją należy po prostu przeczytać. Jest głosem miłości, tolerancji i pocieszenia. Pozwoli nam ona odkryć mądrości dotyczące życia i nas samych. Nauczymy się czerpać z życia codziennego energię i szczęście. 

Drzewa to wiersze,
które ziemia pisze na niebie.
Ścinamy je i obracamy w papier,
abyśmy mogli utrwalić swoją pustkę.

Czy wybieracie książki widząc ich okładkę?
Jesteście srokami okladkowymi czy jednak mocno stąpacie po ziemi w czasie wyborów książkowych?
Tu macie przykład mojej sroczej natury.
Jednak byl to ciekawie spędzony czas z tą małą, niepozorną książeczką.
Według Gibrana życie jest energią, która nasyca wszystko, co widzimy i czujemy.
W ponad stu opowieściach, wierszach, przypowieściach i aforyzmach autor przekazuje esencję mądrości w codziennym życiu.
Nie jestem znawcą literatury pieknej, ale to co znalazłam w tej książce przypadlo mi do gustu. Ciekawy przekaz niektórych opowieści daje dużo do myślenia. To takiego zatrzymania się na chwilkę.
Bo właściwie dlaczego mamy ciągle biec? Bądźmy tu i teraz.

Kahlil Gibran to słynny amerykański poeta, pisarz i malarz libańskiego pochodzenia. Jego „złote myśli” od prawie osiemdziesięciu lat ozdabiają niemal wszystko: kartki okolicznościowe, foldery, zakładki, zaproszenia. Są inspiracją dedykacji do książek, użyczane są również jako cytaty ścienne, czy też stanowią hasła motywacyjne.
Pisarz, choć czasami nieznany z nazwiska, znany jest ze swojej twórczości – ponadczasowej i nieprzemijającej. O życiu, śmierci, miłości, tolerancji, małżeństwie, dzieciach, o dawaniu i braniu… o tym wszystkim pisał w sposób, który z upływem czasu nie stracił, a wręcz zyskał na wartości.

„Mała księga życia według Kahlila Gibrana” to zbór przemyśleń Kahlila Gibrana o ŻYCIU, w formie ponad stu opowiadań, aforyzmów, wierszy, przypowieści. Poeta posługując się z pozoru prostym zabiegiem, jakim jest paradoks, pokazuje dwie strony medalu naszego bytu. Łączy kategorie, które większość ludzi odczytuje jako przeciwieństwa: światło i mrok, dobro i zło, to co wewnętrzne i zewnętrzne.
Jego spojrzenia na życie jako na proces i współistnienie wzajemnych powiązań i więzi z ziemią i przyrodą stanowiło i stanowi inspirację dla wielu..

Nel Douglas- Klotz wybierając teksty do „Małej księgi życia według Kahlila Gibrana” umieścił tu te dobrze nam znane i te mniej doniosłe. A wszystko to, by pokazać pełen przekrój poglądów poety na życie. Niektóre z nich są proste i łatwo zrozumiałe, inne wymagają zastanowienia Każdy znajdzie tu coś dla siebie.

„Mała księga życia według Kahlila Gibrana” to książka, która warto mieć, może też stanowić wspaniały prezent dla bliskich.
Polecam💚.

"Mają mnie za szaleńca,
bo nie sprzedam swych dni za złoto.
Ja ich mam za szaleńców,
bo sądzą, że moje dni mają cenę. [...]"

Czy kiedykolwiek poczuliście, że książka Was przyciąga? Że macie wręcz potrzebę, aby odkryć co jest w środku?

To nie ja wybrałam "Małą księgę życia", to ona wybrała mnie. I wiecie co? To był wybór doskonały.

Czerpałam z niej tak wiele, chłonęłam całą sobą. I było to dla mnie zjawisko tak dziwne, a zarazem fascynujące. Z tej niepozornej książki płynie tak wielka mądrość. A została ona przedstawiona w postaci wielu wierszy, aforyzmów i pięknych przypowieści.
Kahlil Gibran to libański poeta, pisarz, a także malarz. Jego zdaniem życie to energia, to witalność. I ta wizja życia oraz nowe spojrzenie na nią, tworzą ten ponadczasowy zbiór. Bo są to strofy, opowieści, a czasami nawet jedno zdanie, które odpowiada idealnie temu, co już było. Pasuje do "tu i teraz". I będzie mówiło też o tym, co dopiero ma nadejść.

"Żyjemy tylko po to, aby odkrywać piękno.
Wszystko inne to forma czekania".

Chciałabym móc podzielić się z Wami każdym wierszem, czy właśnie choćby zdaniem, które wwiercało się w moją głowę. Jednak musiałabym wtedy przytoczyć pewnie połowę tej książki. Tak wiele zapisków poczyniłam.
Z pewnością jest to tytuł, do którego chętnie wrócę. Chociaż na krótką chwilę, przeczytać jakiś wybrany (może losowo?) fragment. Myślę, że ona tak działa. Że ma się ochotę wrócić. Ja to zrobię, wiem.

Miłość, szacunek, tolerancja, piękno, życie.

Powiem Wam, że jak sama nazwa wskazuje, ta książka naprawdę jest niewielka. Została opatrzona w piękną, twardą oprawę. Proste rozwiązanie, a jakże urzekające.

Pragnę dodać, że jest to pierwsza książka z tej serii. Pojawią się kolejne. A ja, już nie mogę się doczekać.
Jestem zachwycona!