Ludzkie serwetki
Tomek Włodarski

Pozycja Tomka Włodarskiego to dwa opowiadania. Pierwsze z nich to opowiadanie ,,Cudowny obraz", które pomimo poetyckiego języka nie przypadło mi do gustu, a to wszystko dlatego, bo najzwyczajniej w świecie go .....nie zrozumiałam. Nie wiem, czy tak naprawdę główną myślą przewodnią jest depresja poporodowa matki głównego bohatera, silna wiara ojca, picie na umór, a może wszystko razem? Nie wiem. Dziwne opowiadanie, męczyłam się przy jego czytaniu. Drugim opowiadaniem jest opowiadanie ,,Ludzkie serwetki". W przeciwieństwie do pierwszego opowiadania jego język jest ostry, kipiący od wulgaryzmów. Opowiada o szpitalu psychiatrycznym i jego pacjentach, o tragedii głównego bohatera, jakim jest śmierć jego pięcioletniego brata, który udusił się przez nieuwagę i nieczułość jednej z pracownic personelu. Opowiadanie ma formę listu do jednej z lekarek. Na podsumowanie mogę napisać- dziwi mnie , że jeden artysta stworzył dwie tak skrajnie różne pozycje. Gdyby nie pierwsze opowiadanie, całość byłaby genialna. Plusem jest poetycki język Pana Włodarskiego. Książkę mogę polecić osobom, które lubią oryginalne pozycje.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)