Zbiór trzech opowiadań. Wyboru dokonał Tadeusz Gosk.
Kir Bułyczow - rosyjski historyk i pisarz fantastyki naukowej. Pracował w Instytucie Orientalistyki Radzieckiej Akademii Nauk. Jego pierwsze opowiadanie fantastyczne pod tytułem "Dinozaury nie wymarły" zostało wydane w czasopiśmie "Wokrug swieta" pod koniec 1967 roku. Pseudonim autora jest połączeniem Kir – od imienia żony, Bułyczow, od nazwiska panieńskiego matki. Jego najbardziej znane utwory to seria humorystycznych opowiadań o mieszkańcach rosyjskiego miasteczka Wielki Guslar, będącego nieco karykaturalną kopią istniejącego miasteczka Wielki Ustiug. Nawet nazwiska bohaterów zostały zaczerpnięte z książki adresowej tego miasteczka z 1907 roku. Wielki Guslar przyciąga wszelkiego rodzaju kosmitów i nadnaturalne istoty; Dzieją się w nim rzeczy będące często satyrą na życie w Związku Radzieckim. Inną znaną serią utworów Bułyczowa był cykl powieści dla dzieci i młodzieży o Alicji, dziewczynce z przyszłości. Bułyczow zajmował się również tłumaczeniem amerykańskiej science-fiction na język rosyjski, a także napisał ponad 20 scenariuszy filmowych. Laureat Nagrody Państwowej ZSRR (tzw. październikowej) w 1982 za scenariusze.
Wydawnictwo: Iskry
Data wydania: 1976 (data przybliżona)
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: b.d
Liczba stron: 314
Tytuł oryginału: Ludi kak ludi ; Čudesa v Guslâre ; Devočka s Zemli
Język oryginału: rosyjski
Tłumaczenie: Irena Lewandowska, Tadeusz Gosk i inni...
Na odległej planecie, zniszczonej w wyniku wojny atomowej, żyją pod powierzchnią ziemi, w głębokich sztolniach i schronach, niedobitki obcej cywilizacji...
Dwie mikropowieści. Pierwsza z nich to interesujące studium wyizolowanej grupy społecznej, która w wyniku katastrofy kosmicznej znalazła się na obcej planecie...
Przeczytane:2023-10-22, Przeczytałam,