Miasto na Górze

Ocena: 4.75 (4 głosów)
Na odległej planecie, zniszczonej w wyniku wojny atomowej, żyją pod powierzchnią ziemi, w głębokich sztolniach i schronach, niedobitki obcej cywilizacji. Dyktatorską władzę sprawuje Rada, a wszelkie oznaki niezadowolenia czy buntu są dławione w zarodku przez tajną policję. Jednak prości ludzie wierzą, że gdzieś na Górze jest piękne miasto. I wciąż znajdują się tacy, co są gotowi na niebezpieczną wyprawę w poszukiwaniu raju utraconego.

Informacje dodatkowe o Miasto na Górze:

Wydawnictwo: Solaris
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-89951-31-2
Liczba stron: 240

więcej

Kup książkę Miasto na Górze

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Miasto na Górze - opinie o książce

Avatar użytkownika - danutka
danutka
Przeczytane:2016-05-08, Ocena: 5, Przeczytałam, z_52 książki - 2016,
Miasto żyje głęboko pod powierzchnią ziemi. Ludzkość przeniosła się tam po wojnie atomowej zostawiając za sobą zgliszcza i wysokie promieniowanie, a zabierając tylko marzenia o powrocie do drzew i słońca. Marzenia z każdym pokoleniem mniej wyraziste; coraz bardziej mętniejące wyobrażenia o dawnym życiu dla większości są już jedynie fantazją, dla nielicznych motywem wystarczającym do wywołania rewolucji. Powieść jest mroczna, ponura, wilgotna, na co wpływ ma oczywiście miejsce akcji, przyprawiające o klaustrofobiczne duszności, bo podziemne społeczeństwo żyje bez wychodzenia na powierzchnię, w przekonaniu, że na górze czeka tylko śmierć. Są jednak ludzie, którzy karmią się nadzieją, że możliwe jest tam życie, że przynajmniej część społeczeństwa zdoła uratować się z podziemnej pułapki. I może niekoniecznie będzie to ta cząstka, mieszkająca na wyższych piętrach, niezbyt głęboko pod ziemią, żyjąca w lepszych warunkach, w lepiej oświetlonych mieszkaniach, pośród dywanów na ścianach, zasłaniających wilgotne zacieki, w złudzeniu, że jest lepsza i że jej się należy - klasa wyższa. Może wyjście na górę znajdzie chociaż część ludności z dołów społecznych: kanalarzy, rurarzy, praczek - robotników ledwie wiążących koniec z końcem, pogardzanych przez ,,prawdziwych" ludzi, a żyjących na najniższych piętrach podziemnego miasta. Brzmi jakoś znajomo, prawda? Czytając książkę miałam nieodparte wrażenie, że mogła ona być w jakimś stopniu inspiracją dla ,,Seksmisji" Juliusza Machulskiego, który zrobił jednak komedię z głębszym przesłaniem, podczas gdy ,,Miasto..." Bułyczowa jest książką jak najbardziej serio, z konkretnym zakończeniem, już nie tak słodko-idyllicznym jak w ,,Osadzie", i przez to może bardziej wiarygodnym, dającym czytelnikowi większą satysfakcję.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Van-chan
Van-chan
Przeczytane:2014-08-19, Ocena: 5, Przeczytałam, Mam,
Avatar użytkownika - iwan
iwan
Przeczytane:2013-06-09, Ocena: 4, Przeczytałem, 52 książki 2013, Mam,
Inne książki autora
Operacja Żmija
Kir Bułyczow0
Okładka ksiązki - Operacja Żmija

Nowa, zwariowana powieść Kira Bułyczowa, osadzona w cyklu „Teatr cieni”, stanowiąca rozwinięcie noweli „Świat bez czasu”. Ziemia posiada równoległą, siostrzaną...

Listy z laboratorium
Kir Bułyczow0
Okładka ksiązki - Listy z laboratorium

Zeszyt zawiera trzy opowiadania: 1. Listy z laboratorium. 2. Jeniec miłości. 3. Zostaw to, chłopcze....

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy