Łowy na człowieka
Marek Czerwiński

Teraz przyszedł czas na powieść innego rodzaju, po tych wszystkich kryminałach i sensacjach poczułem się zmęczony. I tak przypadkiem trafiłem na „Łowy na człowieka” Marka Czerwińskiego kompletnie nic nie wiedząc o autorze. Możecie sobie wyobrazić moją irytację jak główny bohater z lubością opisywał różne bronie, co można nimi zrobić czy jak udoskonalić. Zacisnąłem zęby i z żołnierską pokorą brnąłem dalej za bohaterem. Wraz z upływem czasu przebywania ze Stanisławem, przedwojennym podoficerem i zapalonym Myśliwym. Tak, przez duże „M” bo z zasadami, których przestrzegał nawet kosztem swojego zdrowia czy nawet życia. Polubiłem tego żołnierza, partyzanta, wybornego snajpera żyjącego według swoich zasad miłującego Ojczyznę i otaczający go świat przyrody. Po czasie nawet zacząłem z zainteresowaniem słuchać jego wykładów na tema broni, czułem w tym pasję. Uderzył mnie prosty język powieści, bez upiększeń, bez przenośni, wprost i bez uśmiechu. Bo to nie były śmieszne czasy. Język szorstki, oszczędny, do „rzeczy” i na temat. Autor, jak wyczytałem, składa powieścią hołd wielu bezimiennym żołnierzom, którzy nie złożyli broni i nie służyli nowym panom po 1945 roku. Trochę zawiedziony byłem, że Autor mało barwnie opisał przyrodę i trochę irytowały mnie skoki czasowe, dziury. Prosty i oszczędny język ale pomimo tego wzruszający do łez. Stach po prostu był zwykłym, uczciwym człowiekiem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po raz kolejny jestem zmuszony napisać, że moje nadzieje zostały mocno zawiedzione. Spodziewałem się po lekturze powieści ,,Łowy na człowieka" pasjonującej i trzymającej w napięciu walki pomiędzy najlepiej wyszkolonymi żołnierzami pola walki. Oczekiwałem, że książka wgniecie mnie swą akcją w fotel , a w trakcie czytania często będę musiał zwracać uwagę na swój oddech, aby wstrzymując go, nie zapomnieć o oddychaniu. Po przeczytaniu pozycji książkowej autorstwa Marka Czerwińskiego mam ogromy problem z oceną tej książki. Nie wiem bowiem w jakiej kategorii mogę ją oceniać? Jeśli miałbym ocenić ją za jej walory literackie, to bezlitośnie stwierdziłbym, że właściwie takowych ona nie posiada. Książka napisana jest prostym, a czasami infantylnym językiem, którego nie powstydziłby się może uczeń szkoły podstawowej. Akcja niestety nie jest wciągająca a fabuła nie zawiera w sobie obiecywanego dreszczyku emocji. Rozdziały spisane są chaotycznie, nie zawierając w sobie żadnych szczegółów dotyczących konfliktu jakim była II wojna światowa. Autor bardzo mocno skupia się na dwóch elementach, którymi do znudzenia męczy czytelnika. Dlatego, gdybym może zajmował się polowaniem, był pasjonatem broni, czy to myśliwskiej, czy wojskowej, pokusiłbym się o ocenę tej powieści z punktu widzenia myśliwego, czy maniaka hobbistycznie kolekcjonującego broń i doszukującego się wszelakich szczegółów związanych z jej działaniem, budową i użytkowaniem. Nie zajmuję się też taktyką bojową pola walki i nie mam pojęcia o wyszkoleniu komandosów. Niestety, a może stety, nie posiadałem i nie posiadam takiego hobby i dlatego też praktycznie 1/3 powieści była dla mnie mało zrozumiała i często jedynie przeszkadzała w lekturze. Nie zrozumiałe jest zatem dla mnie dla kogo przeznaczona może być ta powieść? Być może zamiarem autora była prostota a liczyło się dla niego jedynie przedstawienie człowieka, który dla ludzi współczesnych może posłużyć za wzór. Nie wiem tylko, czy produkt tak mało ,,wystrzałowy" zainteresuje szersze grono czytelników? Czy autor zamieszczając w tekście tak wiele szczegółów związanych z budową i działaniem broni, wyszkoleniem strzeleckim, sam nie strzela sobie w stopę? Jak wspomniałem na początku ja jestem mocno zawiedziony i myślę, że książkę tę można uznać jedynie za przeciętną, taką o której zapomni się zaraz po przeczytaniu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Łowy na człowieka" to opowieść o życiu jednego człowieka. Początkowo autor powieści tworzy klimat kroniki. Opowieść czytamy niczym notę biograficzną przeplataną fragmentami przypominającymi podręcznikowe opisy broni, ich użycia, oraz prób rozwiązania problemów z nią. Swoiste wykłady na tematy wojskowe. Tytuł ten jest powieścią sensacyjno-militarną, zatem fragmenty te są nieodzowne. Jednak dla osób nieobytych z tematem mogą się wydawać suche i niezbyt porywające. Marek Czerwiński stworzył powieść niespodziewanie fascynującą. Może się wydawać, że nie jest to książka dla każdego. Nie dla kobiet. Jednak sama wczytywałam się w nią z zapartym tchem, wsiąknęłam w ten szary, smutny świat w ciemnej głuszy, przepełniony strachem, próbą przetrwania i śmiercią. Od tej historii niezwykle trudno się oderwać. Jako sensacja - dla mnie jest to powieść pierwsza klasa. Wiem, że znajdą się osoby bardziej niż ja zafascynowane długimi opisami broni. Jest to bowiem duża zaleta książki, ponieważ szczegółowo wprowadza w ten świat osoby, które nie znają się na rzeczy. Autor dodatkowo postarał się o dokładne fragmenty opisujące techniczną stronę snajperstwa, opisuje techniki tropienia, maskowania, gubienie tropu. Tym samym świetnie oddaje atmosferę strachu, podenerwowania, polowania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)