Wilno, Europejska Stolica Kultury 2009. Napoleon Szeputis, woźny w szkole podstawowe w Kalwarii, zmierza do stolicy na Święto Pieśni. W tysiąclecie pierwszej wzmianki o Litwie odbywa sentymentalną podróż po mieście, którego nie widział od dwudziestu lat. Czytelnik przemierzając z nim Wilno, odwiedza najważniejsze miejsca, od Ostrej Bramy, przez Kościół Świętej Trójcy czy Wieżę Giedymina po miejsca cieszące się wątpliwą opinią, takie jak izba wytrzeźwień czy szpital psychiatryczny. W wędrówce tej towarzyszą Szeputisowi lokalni dziwacy, ludzie żyjący poza systemem. Bohater przypomina sobie mity narodowe, metafory związane z miastem, a przede wszystkim dosięgają go wspomnienia z młodości. Zagubiony w czasie, rozpamiętujący z nostalgią czasy socjalizmu bohater odkrywa zmiany, które zaszły w tym miejscu, a także w nim samym.
Wydawnictwo: KEW
Data wydania: 2014-04-01
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 248
Tytuł oryginału: Lietuvis Vilniuje
Język oryginału: Litewski
Tłumaczenie: Michał Piątkowski
Przeczytane:2018-04-29, Ocena: 1, Przeczytałem,
Doszłam do 80 strony i nie dałam rady przeczytać więcej. Książkę mi się ciężko czytało. Główny bohater jedzie do Wilna na festiwal piosenki i tam poznaje pijacko-menelsko-bezdomny element wileński i jest dla nich prorokiem w kwestiach polityczno-społecznych - tyle wyczytałam.