Malarka, arystokratka, femme fatale.
Tamara Łempicka - artystka w pracy i w życiu. Niepokorna, skandalizująca, zafascynowana pięknem ludzkiego ciała. Orędowniczka wolnej miłości i przyjemności życia. Budowała swoją legendę konsekwentnie i bezkompromisowo. Ważniejsza od prawdy była dla niej opowieść - tych kilka dodanych szczegółów, które zmieniały to, co nudne, w to, co niepowtarzalne. W końcu żyć to wyróżniać się na tle innych.
Czy da się dotrzeć do prawdziwej historii, przedzierając się przez misternie stworzoną legendę? Małgorzacie Czyńskiej udało się uchwycić Tamarę - kobietę z krwi i kości, która kochała, pracowała i zmagała się z losem, by trwale zapisać swoje miejsce w historii.
Małgorzata Czyńska - pisarka i dziennikarka, historyczka sztuki, kuratorka wystaw. Autorka ,,Metafizycznego haremu" i ,,Kobiet z obrazów" oraz biografii, . Katarzyny Kobro i Mai Berezowskiej.
Informacje dodatkowe o Łempicka. Tryumf życia:
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2020-11-12
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 208
Kup książkę Łempicka. Tryumf życia
Zobacz także
Łempicka. Tryumf życia - opinie o książce
Porwała mnie historia i narracja tej książki. Czyńska obnażyła Łempicką, wyciągnęła na światło dzienne jej słabości, małości, jej przerośnięte ego i brak jakichkolwiek skrupułów albo refleksji nad sobą i tym, co właściwie robi. Mąż i córka w ogóle się dla niej nie liczyli. Była artystką i twierdziła, że ,,artystom wszystko wolno", dlatego miała wielu partnerów (i partnerek!), no ale nie można jej odmówić talentu, bo pomimo że ,0biografia zniechęciła mnie bardzo do postaci i charakteru Łempickiej, to jej sztuka broni się sama.
Biografia jest niezwykle barwna, bogata w liczne anegdoty z wysublimowanego świata ekscentryków. Nie jest tu bez znaczenia również tło historyczne ciekawie wplecione w opowieść o kolejnych miłosnych podbojach i często długich momentach depresji i rozpaczy Łempickiej.
Bardzo przyjemnie się to czyta, tekst jest dość krótki więc spokojnie można skończyć w jeden bardzo udany wieczór z książką. Polecam
Przed wojną źle, po wojnie jeszcze gorzej. W dwudziestoleciu Maję Berezowską i jej śmiałe rysunki prześladowały bigotki, po 1945 roku – ideolodzy...
Katia von Kobro już jako dziecko ,,miała diabła za skórą" i bunt we krwi. Dzieciństwo spędziła w dostatnim mieszczańskim domu, przyszło jej jednak...
Przeczytane:2020-12-03, Ocena: 5, Przeczytałem, Mam,
Biografia Łempickiej zabiera nas do realiów XX wieku, do Rosji rządzonej przez cara gdzie wychowywała się bohaterka i do Francji, gdzie mieszkała później z mężem i córeczką. Tamara bez wątpienia byla inna od wszystkich innych. Życie rodzinne w ogóle jej nie interesowało. Wolała szlajać się po burdelach i podrywać swoje modelki i modeli... ale nie można jej odmówić charyzmy i determinacji. Jej historia mnie porwała, ta kobieta nawet na wygnaniu była arystokratyczną despotką o błękitnej krwi, była kimś więcej. Była seksowna. Była tajemnicą, była bezwzględna, była zawzięta i uparta. Właściwie nikt oprócz jej ostatniego, młodszego o wiele lat kochanka nie mógł się do niej zbliżyć i na tym też polegała jej siła. W pewnym momencie każdy chciał ją znać i obracać się w jej towarzystwie. Niesamowite w Tamarze jest to, że chociaż była emigrantką, uciekła z Rosji ryzykując życiem to nigdy nie stała się od nikogo zależna, sprzedawała obrazy (choć nie miała problemu, by wyciągać kasę od swojego drugiego męża na bankiety i wystawy). Chciała jedynie pracować i iść naprzód malując kolejne portrety wielkich malarzy i poetów, robiła to, co kochała. Tamara mogłaby być twarzą naszej trwającej właśnie kobiecej rewolucji, bo nie znam drugiej takiej polskiej artystki, która z taką siła brnęłaby przez życie, a trzeba podkreślić, że przeżyła dwie wojny. Autorka - Małgorzata Czyńska nie jest przychylna swojej bohaterce, ale na pewno jest szczera i nie można odmówić jej talentu. Bardzo polecam fanom biografii, kobietom silnym i niezależnym, które nie wstydzą się być tym, kim są naprawdę.