Która Jego Jest
S.M. Borowiecky

Do przeczytania drugiej części książki pt:„ Która jego jest” zachęciły mnie słowa autorki Sandry M. Borowiecky umieszczone we słowie wstępnym.

Nie ukrywam ,że pierwszy rozdział napisany jest precyzyjnie. Nie zabraknie w nim emocji, które pozytywnie nie wpływają dla młodszego odbiorcę, ze względu na opis śmierci księdza Adolfa Rielke.

Pani Sandra Borowiecky zadbała w tej części o każdy drobny szczegół dotyczący historii Zoji oraz pozostałych bohaterów książki.

W Zoji odkryłam, że jest wrażliwą osobą, do końca nie ufna, ostrożność zachowuje w każdej sytuacji, pojawia się strach, ale podoba mi się jej waleczność, która była zachowana do końca.

Ciekawostką są tutaj osoby, które do końca nie są szczere i można im ufać. Przykładem na takiego rodzaju zachowanie jest Serge Magdi – zagadkowy i tajemniczy.

Drugą część książki zdecydowanie czytałam dłużej niż pierwszą część ze względu na to, że została opracowana tekstowo.

Historia warta jest poznania tajemnic Watykanu, akcja toczy się szybko, dialogi napisane są z pomysłem.

Autorka zaskakuje zwrotem akcji pod koniec , gdyż każdy z Czytelników będzie chciał poznać losy Zoji.

Dla każdego kto lubi kryminały trzymające do końca w napięciu to jest ta książka godna polecenia.

Twarda oprawa, zawiera 269 stron, Wydawnictwo Szpalta, Warszawa 2017.

Polecam zapoznanie się z obiema książkami autorstwa Sandry M. Borowiecky.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Która jego jest to druga część powieści, będącej połączeniem powieści sensacyjnej z thrillerem. Zoja Pietrowna mieszkająca w Nowym Jorku, przyjeżdża do Polski aby pochować swoją babcię. Z początkową obojętnością stwierdza, że ani babci nie pamięta ani nie żywi wobec niej bliższych uczuć. W rodzinnej miejscowości babci, kontaktuje się z księdzem Piotrem, który pomaga jej w odebraniu ciała staruszki ze szpitala i uczestniczy w ostatniej jej drodze. Śmierć babki jest bardzo zagadkowa a Zoja wielu sytuacji następujących po pogrzebie nie jest w stanie przewidzieć. Tajemna droga prowadząca do rozwiązania zagadki dotyczącej jej pochodzenia staje się z każdym dniem coraz bardziej niebezpieczna nie tylko dla niej . Tajemniczy ludzie zaczynają specyficzne podchody, bardzo tragiczne w skutkach. A do tego na jaw wychodzą kolejne zagadkowe fakty dotyczące nie tylko pochodzenia Zoi. Wśród osób towarzyszących jej jest Serge Magdi, człowiek tak zagadkowy, że do końca nie wiadomo po czyjej jest stronie. Kto jest przyjacielem a kto wrogiem? Czy ukrzyżowana na dachu Bazyliki kobieta ma coś wspólnego z Zoją i jej babką? Jakie powiązania mają naziści wykonujący kiedyś brutalne eksperymenty na dzieciach z Kościołem i Watykanem? Pierwszą część ,,Ani żadnej rzeczy" pochłonęłam zaledwie w kilka wieczorów. Zabierając się za drugą część, byłam już przekonana, że po raz kolejny wkraczam w świat bliski ,,Kodu Leonarda da Vinci" i Dana Browna. Od początku powieści zaskakuje czytelnika umieszczona między kartami fabuły tajemnica, którą trudno połączyć z czymkolwiek. I tak jak w pierwszej części, w kontynuacji intryga goni intrygę, a wszystko kotłuje się między teraźniejszością, wojenną przeszłością i jeszcze dalszą genealogią z początków chrześcijaństwa. Moim zdaniem, fabuła tej powieści może urazić osoby głęboko wierzące, ponieważ ta książka jest nie tyle bardzo szokująca, co powoduje zasianie w umyśle czytelnika wielu wątpliwości. Zaburza dotychczasową wiedzę, którą wpajano nam przez lata. Ile w tym jest fikcji, a ile prawdy... tego nie domyśli się nikt. W tej powieści walka o życie powiązana z walką o odkrycie ostatniej karty prawdy są zarówno niezrozumiałe jak i szokujące. Ale to tylko część trzymającej w napięciu fabuły. Jak napisał o tej książce Alek Rogoziński: ,,Akcja pędzi jak rollercoaster (...)" To fakt. Ta powieść to połączenie mocnego kryminału z ostrym thrillerem. I muszę przyznać, że ktoś, kto podejdzie do tej lektury tak jak ja, z pewnością zafunduje sobie kilka nieprzespanych nocy. W tej książce, zarówno w pierwszej części jak w drugiej, fikcja miesza się z faktami, ale nawet ten irrealizm jest tak wiarygodnie przedstawiony, że momentami miałam trudności z oddzieleniem prawdy od fikcji literackiej, jaką zaprezentowała nam autorka. Powtórzę to, co napisałam dzieląc się z Wami opinią po przeczytaniu pierwszej części: ,,Jedno jest pewne, od pierwszej strony nie można się oderwać od stron książki. I chociaż momentami akcja jest tak poprowadzona, że trudno uwierzyć w to co się czyta to i tak cały czas fabuła trzyma czytelnika mocno w napięciu". Z pewnością nie zaliczę tej książki do lekkich, łatwych i przyjemnych, ale do tych z gwarancją nie tyle szokującą, co zaskakującą, a takie książki często wielu osobom pozostają w pamięci na długo. Jeżeli ktoś jest miłośnikiem powieści Dana Browna i temu podobnych, to ta książka jest właśnie dla niego. Niesamowite tajemnice, wstrząsające fakty, zaskakujące informacje... każdy wie, że od takiej fabuły trudno jest się oderwać. Ale, żeby nie było tylko tak słodko, muszę przyznać, że dyskomfort powodowało dość trudne czytanie treści, która prawdopodobnie niedopatrzeniem osoby odpowiedzialnej za skład, narobiła bałaganu i w wielu miejscach wyrazy były ze sobą połączone tak, że czasami musiałam przeczytać dwa razy, aby zrozumieć sens słów. Sporym minusem, a właściwie to największym zaskoczeniem było dla mnie zakończenie powieści, które niestety nie do końca wyjaśniło mi pewne wątki. Może zbyt trudny okazał się dla mnie ten temat, a może po prostu byłam pewna innego zakończenia. Napomknę tylko, że strasznie się na końcu poryczałam. Polecam tę powieść czytelnikom o mocnych nerwach, ciekawych historii nazizmu i Kościoła, preferujących szybkie akcje i sensacyjne wątki. Ostrzegam jednak, kiedy ktoś zacznie czytać, to nie będzie mógł się oderwać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Ciągle nie mogę zrozumieć, jak ludzie mogą wierzyć w Ewangelię, która ewidentnie podważa sens istnienia Kościoła hierarchicznego". Czekałam na premierę tej książki z wielką niecierpliwością. Dlaczego? Otóż otwarte zakończenie pierwszej części, czyli "Ani żadnej rzeczy" oraz cała płaszczyzna przywoływanych przez autorkę mało znanych faktów z naszej historii, skutecznie rozbudziła moją wyobraźnię. Po lekturze kontynuacji pt. "Która jego jest" mogę powiedzieć jedno - jest nadal kontrowersyjnie i co za tym idzie, także intrygująco. Sandra Borowiecky już w wielu 16 lat pracowała w Super Expressie, a następnie w Radiu Kolor, telewizjach: TVN, TTV, TVN Turbo i Superstacji. Przez dłuższy czas pisała dla takich mediów, jak "Mieszkańca", "Gazety Bankowej", "Uważam Rze", czy magazynu "Żyj Zdrowo i Aktywnie". Przez pięć lat prowadziła dziennikarskiego bloga, który przekształcił się w magazyn reporterski "Szpalta". Jest autorką scenariuszy sztuk teatralnych, a także powieści "Przypadek Agaty W." napisanej w wieku dwudziestu lat. Ksiądz Adolf Rielke zostaje zamordowany w monachijskim kościele, a Zoja Pietrowna i Sergie Magdi próbują odnaleźć ewangelię Apostolic. Rozpoczyna się krwawy wyścig z czasem, do którego dołączają Anna Braun - wnuczka Adolfa Hitlera pragnąca odzyskać władzę, jaką posiadał jej dziadek oraz dwie agencje wywiadowcze. Pierwsza część historii Zoji, która odkrywa tajemnice swojej rodziny i przy tym także świata, była dla mnie istną jazdą bez trzymanki. Nie wiem więc do czego przyrównać część drugą, w której akcja jest jeszcze bardziej dynamiczna, fabuła jeszcze bardziej zaskakuje na wielu płaszczyznach, a połączenie gatunkowe thrillera, przygody oraz sensacji z wielką domieszką spiskowych teorii, czyni ją niezwykle ekscytującą. W powieści "Która jego jest" autorka po raz kolejny wplata w fabułę mnóstwo informacji, o których przeciętny zjadacz chleba zwyczajnie nigdy nie słyszał. Czy wiedzieliście bowiem o tym, że w Niemczech do lat dziewięćdziesiątych działała pewna organizacja pożytku publicznego pod nazwą "Cicha Pomoc dla Jeńców Wojennych i Internowanych", która pobierała darowizny na rzecz pomocy byłym SS-manom? Czy wiedzieliście, że Heinz Reinefarth - człowiek, który wydał rozkaz rozstrzelania podczas pierwszych dni Powstania Warszawskiego, ponad dziesięciu tysięcy cywilów, po wojnie kontynuował swoją polityczną karierę - był burmistrzem i posłem w swojej ojczyźnie? A jeżeli jesteście ciekawi, co stoi na półkach w Instytucie Antropologii, Teorii Ludzkiego Dziedziczenia i Eugeniki im. Cesarza Wilhelma w Berlinie - zajrzyjcie koniecznie do książki. Te i wiele innych faktów związanych z Watykanem, z całą organizacją kościelną, z ukrytymi ewangeliami oraz z pochodzeniem samego Jezusa - może wprawić was w niemałe osłupienie. Ta książka, podobnie jak poprzednia, ukazuje jak mało wiemy o otaczającym nas świecie - o tym, kto "pociąga za sznurki" i rządzi. Zakończenie historii Zoji zupełnie mnie zaskoczyło, gdyż nie spodziewałam się takiego scenariusza i zwrotu akcji, zastosowanego przez autorkę. To według mnie mocne zakończenie, dające sporo do myślenia. S. M. Borowiecky po raz kolejny zastosowała także zabieg urywania akcji w kluczowych momentach, co wzmagało moją ciekawość i jednocześnie irytowało. S. M. Borowiecky swoją drugą częścią kontrowersyjnej historii sięgającej daleko wstecz, zapewniła mi mnóstwo ekscytacji, dużą dawkę zdziwienia i... nieprzespaną noc. Tajemnice Watykanu, ukryte fakty historii i nazistowski kościół to w połączeniu z dynamiczną akcją oraz przygodową fabułą, rewelacyjna gratka dla wszystkich miłośników teorii spiskowych. Już od pierwszej strony nie będziecie mogli się oderwać!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)