Krwawy medalion
Danka Braun

Po tak dużej ilości pozytywnych opinii oraz niezliczonych zachwytach nad tą książką, spodziewałam się niesamowitej historii.Dotychczas nie miałam okazji zetknąć się z twórczością tej autorki, więc pomyślałam najwyższy czas, aby to nadrobić.
Tajemnicza biżuteria, rodzinna tajemnica, kryminał, romans i historia II wojny światowej w tle – mogłaby być z tego naprawdę świetna historia. Mogłaby być, gdyby nie ta wielowątkowość i mnogość postaci, którymi autorka tak mnie od samego początku przytłoczyła, że dostawałam zawrotu głowy. Pomimo ściągawki na początku książki gubiłam się nieustannie i czytanie wymagało ode mnie ogromnego skupienia. Tym bardziej, że ciągle pojawiały się nowe postacie a to czyjaś ciotka, kuzynka, córka lub syn niczym w brazylijskiej telenoweli. Bohaterowie większości bez charakteru przedstawiani przez pryzmat niezwykłej urody zarówno kobiety jak i mężczyźni jak w tanim romansie. Może za wyjątkiem Gretchen, której postać wypadła najbardziej prawdziwie w tej całej historii.
Oczekiwałam po lekturze tej książki zupełnie czegoś innego niż dostałam. Moim zdaniem autorka w jednej powieści umieściła tyle różnych wątków, że spokojne mogłaby nimi obdarzyć kilka książek.
W końcowym efekcie tak naprawdę jest to powieść obyczajowa z wątkami kryminalnymi, z historią w tle.

Natomiast spodobał mi się motyw historii tajemniczego medalionu mającej korzenie w dalekiej przeszłości, a intryga z nim związana zatacza coraz większe kręgi, aby na końcu mnie zaskoczyć. Nie domyśliłam się, kto stoi za wszystkimi wypadkami. Czy to tylko działania zwykłych śmiertelników czy może jednak klątwa ?
Bardzo dobrze wyszły też autorce opisy drugiej wojny światowej zdecydowanie dużo lepiej niż teraźniejszość właśnie ta część powieści, która jest przedstawiana w formie retrospekcji wzbudziła we mnie największe zainteresowanie. Poznałam losy bogatego przedsiębiorcy żydowskiego pochodzenia i jego rodziny w latach wojennej zawieruchy. Powoli wyjaśnia się przyczyna, dla której współcześni, tak jak ich przodkowie, dokonują zbrodni i kradzieży, czym naprawdę jest medalion pozornie nieprzedstawiający większej wartości. Duży plus dla Danki Braun, że nie popadła w ckliwość i nie stworzyła na siłę szczęśliwego zakończenia dla niektórych postaci, dlatego losy Żydów i ich prześladowania w czasie wojny wypadły realnie. Myślę, że dlatego interesował mnie akurat ten wątek, gdyż jeszcze mam w pamięci lekturę książki „ Dziewczynki w zielonym sweterku „. Zagłada Żydów to jedno z najokrutniejszych i najhaniebniejszych momentów w historii XX w.
Podsumowując, jeżeli już się odgadnie, kto jest, kim to lektura książki staje się dużo przyjemniejsza i ciekawsza, zwłaszcza wątki historyczne. Zapoznając się z opiniami czytelników, każdy dla siebie znalazł coś miłego, wydaje mi się, że pomimo wspomnianych wcześniej minusów nie uznaję czasu poświęconego na czytanie „ Krwawego medalionu „ za stracony, chociaż mogłoby być dużo lepiej.

„Katolik, protestant, żyd czy muzułmanin, my wszyscy spotkamy się przed obliczem tego samego Boga. Według mnie Pan Bóg na sądzie ostatecznym nie będzie dzielił ludzi według wyznania, tylko zgodnie z tym, czy byli dobrzy, czy źli. „

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Danka Braun to autorka sagi rodzinnej o familii Orłowskich. Jeśli czytaliście jej książki, na pewno wiecie, że styl, jakim posługuje się, nie grzeszy delikatnością. Potrafi tworzyć ostre, pikantne opisy wydarzeń, najczęściej tych mających miejsce w sypialni bohaterów. Zdziwiłam się, że "Krwawy medalion" tak bardzo odbiegł od poprzednich części. A może to tylko moje odczucie? Zdarzało się, że narzekałam na język Danki Braun, irytowała mnie jej bezpośredniość, szczególnie, gdy co kilka stron napotykałam zbliżenia seksualne. Budziło to czasami niesmak. Zaintrygowana krótkim opisem fabuły najnowszej jej książki, postanowiłam sprawdzić co tym razem Braun nam zaserwowała. Odetchnęłam, gdy odkryłam, iż na kartkach powieści napotkałam co chwila nowe zagadki, tajemnice i sekrety, którym bohaterowie musieli stawiać czoła. Myślę, że stwierdzenie, iż autorka wprowadziła w powieść powiew czegoś nowego, będzie jak najbardziej na miejscu. Gdy zasiądziecie do lektury, mając w pamięci poprzednie jej książki, na prawdę możecie być w szoku. Jak dla mnie było to zdziwienie jak najbardziej pozytywne. Tego oczekiwałam. Można stwierdzić, że od pewnego czasu tradycją dla Roberta Orłowskiego stało się to, iż kiedy odwiedza swoją teściową, udziela medycznych wskazówek również jej sąsiadkom, znajomym. Sawicka jest niesamowicie dumna z zięcia. Przecież lekarz w rodzinie to zawsze powód do niezmiernej radości szczególnie babć, cioć, teściowych. Pośród chętnych, by powierzyć swoje zdrowie w ręce przystojnego neurochirurga jest Zofia. Kobieta jest zamknięta w swoim świecie, do którego wcale nie ma ochoty kogokolwiek wpuszczać. Mieszka sama, więc zmuszona jest do robienia zakupów a dzięki nim choćby krótkiej wymiany zdań z Sawicką - teściową Roberta, która jest właścicielką sklepu. Nie łączy je przyjaźń, jedynie zwykła, niezobowiązująca znajomość a jednak po swojej tragicznej śmierci Świętej Zośki okazuje się, że postanowiła zapisać swój dobytek... Wisławie Sawickiej i Robertowi Orłowskiemu najprawdopodobniej w podzięce za złote, lekarskie wskazówki. Dziwne, prawda? Wśród kosztowności znajduje się również tajemniczy chociaż piękny medalion. Otrzymuje go Renata Orłowska od matki. Nikt jeszcze nie wie, że najlepiej byłoby go zakopać w ziemi i zapomnieć. Marta, oczarowana błyskotką, zakłada ją na rodzinną uroczystość. Od tego momentu jej życie nabiera innego wymiaru. Szczęśliwe, zakochane w sobie małżeństwo Marty i Marka znajdzie się na zakręcie. Napotka na schody i trudności. Czy miłość zwycięży? To właśnie o Bieglerach jest ta opowieść. Oni wiodą prym w "Krwawym medalionie". W nowej odsłonie Danki Braun napotkamy na tajemnice. Cofniemy się kilka, kilkanaście lat wstecz, aby poznać dzieciństwo i młodość pewnych postaci, dzięki temu pod koniec lektury uznajemy, że wszystkie elementy układanki utworzyły całość. Chcę powiedzieć, że najnowsza książka autorki jest najlepszą z całego jej dorobku, który czytałam. Poziom, jaki sobą reprezentuje, jest na prawdę wysoki. Bardzo podoba mi się, że po raz kolejny spotykamy się z Orłowskimi. Nie wiem, czy na rynku jest druga taka autorka, która tak długo tworzy rzeczywistość dla tych samych postaci. Autorka trzyma w garści swoje postaci. Oni nią nie manipulują, nie zwodzą. To ona jest ich wyrocznią. Oby Danka Braun pisała jeszcze o tej niezwykłej rodzinie, której spoiwem jest miłość. Orłowscy są gotowi do wielkich poświęceń względem najbliższych. Jeśli jedno z nich zejdzie z dobrej drogi, mogą mieć pewność, że szybko ktoś z rodziny doprowadzi go do porządku. Najważniejsze jest to, aby pomimo upadków zawsze wychodzić na prostą i powrócić do zagubionego stanu rzeczy. Z sagi rodzinnej Danki Braun płynie wiele mądrości. Autorka kreuje swoich bohaterów na mądrych, przebaczających sobie ludzi. Oni mają w sobie ogromne pokłady siły! Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Prozami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Miło się rozczarowałam tą częścią. Jest świetna. Prawdziwy kryminał, który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Nie wiadomo kto jest zabójcą i dlaczego to robi, dopiero koniec daje nam rozwiązanie. Autorka wielkokrotnie podrzuca fałszywe kroki... I wątek historyczny, bardzo ciekawy i interesujący. To jest wielki plus książki. Marta i Mark teraz wydają się bardziej realnymi ludźmi niż w poprzedniej części. David cóż, sporo ukrywa. Berta zołza. Wątek neonazizmu jak najbardziej aktulalny. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)