KRÓLIK FRANEK Problem krótkiego ogonka
Marta Krzemińska

W „Króliku Franku i problemie krótkiego ogonka”Franek robi przykrość nowej koleżance, całkiem głośno komentując jej wygląd. Nie rozumie dlaczego pani Lea zwraca mu uwagę, a mama jest niezadowolona z takiego zachowania, bo przecież powiedział prawdę – Pusia naprawdę ma dziwny ogonek, zbyt krótki jak na kota. Dopiero mama tłumaczy mu gdzie i jaki popełnił błąd. Gdy Franek skaleczył się na placu zabaw wszystkie dzieci uciekły w panice, została przy nim tylko Pusia, wspierając i pocieszając rannego kolegę. To uświadomiło bohaterowi, że nie liczy się jak wyglądamy, tylko kim jesteśmy.

W „Króliku Franku i tajemnicy dobrej zabawy” obserwujemy Franka w bodaj najczęściej spotykanej sytuacji problemowej małego człowieka. Jako wielbiciel gry pamięciowej memo, Franek jest prawdziwym mistrzem – w przedszkolu to on jest najlepszy. Za dobre sprawowanie i pomoc rodzice podarowali króliczkowi jego własną grę, by także w domowym zaciszu mógł cieszyć się ulubioną rozrywką. I tak, podczas kilku pierwszych rozgrywek pokonał wszystkich – pysznił się i przechwalał. Gdy udało się wygrać mamie, tacie i siostrze Feli Franek wpadł w gniew. Oskarżył siostrę o oszustwo, nie krył także złości na rodziców. Opuścił grę i samotnie bawił się w swoim pokoju. Następnego dnia w przedszkolu sprawdził się w memo z kolegą. I wygrał. Jego radość nie trwała jednak długo, gdyż zawiedziony kolega posądził Franka o nieuczciwość. Przestał także się z nim bawić. Dopiero to zdarzenie pozwoliło królikowi zrozumieć, że popełnił duży błąd i powinien przeprosić siostrę.

Zachwycają mnie opowieści Marty Krzemińskiej – autorka jest doskonałą obserwatorką dzieci, ich zachowania i motywacji działąń. Pokazuje, że one nie są złe czy niegrzeczne z natury. Popełniają błędy (jak każdy), które  mają zawsze swoje uzasadnienie. Franek bał się zarażenia krótkością, dlatego trzymał się na dystans i nie podejmował zabawy z Pusią. Gdy obraził siostrę i nieładnie opuścił rodzinną grę powodowała nim złość i urażona ambicja. 

Ważne w tej serii jest ukazywanie problemu, jego wyjaśnienie i zrozumienie przez najmłodszych. Pisarka nie moralizuje, nie nakazuje, nie karci. Ona tylko pokazuje Franka – najpierw jego postawę, które jest dzieciom bliska, bo przecież same podobnie reagują, a potem stawia królika w tej drugiej roli. Dzieci obserwują, jak czuje się osoba pokrzywdzona, jak sami czujemy się w obu wariantach. Dopiero potem przychodzą wnioski i nauka – Franek zawsze się rehabilituje za niegrzeczne zachowanie.

Krzemińska porusza wiele kwestii, niektóre są tematami głównymi – jak sobie radzić w pewnych sytuacjach i z określonymi emocjami, np. zazdrość, złość, gniew. Ale obok nich istnieją te mniejsze, przyswajane przez młodego odbiorcę mimochodem (np. że nie ma nic śmiesznego w tym, że komuś zdarzy się zsiusiać w spodnie, że za dobre sprawowanie są nagrody itd.). Gdzieś w tle autorka propaguje też zdrowe odżywianie czy w ogóle zdrowy styl życia (spacery, zabawy ruchowe).

Choć seria o Króliku Franku skierowana jest do przedszkolaków to uważam, że i starsze dzieci będą czerpały z tych opowieści wiele przyjemności. To idealna książka do wspólnego czytania np. przez rodzeństwo (starsze czyta młodszemu). Nie można pominąć roli wspaniałych ilustracji Eweliny Jaślan-Klisik – duże, z mnóstwem szczegółów (np. mimika postaci), przepiękne!

Bardzo polecam książeczki o Franku! To mądre, ciepłe historie, które urzekną dzieci i rodziców, są bliskie maluchom poprzez ukazywanie codziennych sytuacji oraz pomocne opiekunom w kształtowaniu właściwych postaw i nawyków dobrego zachowania.

Świetna książeczka ukazująca dzieciom, że kiedy nasze lęki biorą górę nad nami wtedy budujemy uprzedzenia. Do grupy przedszkolnej dołącza nowy uczestnik i ma on nienaturalnie krótki ogonek. Królik Franek boi się zaprzyjaźnić z nową koleżanką. Bardzo ciepła opowieść adresowana dla przedszkolaków. Opowieść może być cudownym wyjściem do rozmów o akceptacji inności i postrzeganiu siebie. Polecam!

Dziś przychodzę do was z pierwszą recenzją książeczek dla dzieci. Moja córka jest zakochana w czytaniu, tak więc w naszym domu znajduję się wiele dziecięcej literatury. Przedstawię wam serię o Króliczku Franku i jego codziennych problemach. Zapraszam.

Książeczki o przygodach Królika Franka to króciutkie opowieści, które opisują codzienne sprawy i problemy, z którymi musi zmierzyć się każdy przedszkolak. Treść jest bardzo przyjemna do czytania, a dziecko nie ma problemów ze zrozumieniem historii. Ważną informacją jest, że seria powstała o konsultacji z psycholog dziecięcą Martą Żysko-Pałubą.

Wraz z córką zapoznałyśmy się z dwoma historyjkami o króliczku więc czas, aby wam je przedstawić.

„Królik Franek i problem krótkiego ogonka”
W tej książeczce jest dobrze ukazany problem, który przewija się od lat we wszystkich przedszkolach czy szkołach. Najczęściej, gdy pojawia się ktoś, kto jest inny od wszystkich, to zaczyna być inaczej traktowany. Autorka w delikatny i mądry sposób pokazuję dzieciom, jak wygląda taka sytuacja. Poprzez lekturę tej książki możemy wytłumaczyć dziecku, że dyskryminowanie innych jest po prostu złe.

"Królik Franek i problem krótkiego ogonka" przedstawia zwyczajny dzień w przedszkolu. Nagle opiekunka przyprowadza do sali nową koleżankę, kotkę Pusię. Wszyscy byli niezwykle zainteresowani, w skupieniu obejrzeli koleżankę i zastanawiali się, czy wkrótce uda im się z nią  zaprzyjaźnić. W momencie, gdy już chcieli zaprosić ją do przyjemnej zabawy, Franek dostrzegł w jej wyglądzie coś niepokojącego, Kicia miała króciutki ogonek. Wystraszony szybko zrezygnował ze wspólnej zabawy. To, co ujrzał, długo nie dawało mu spokoju, dlatego postanowił skomentować wygląd nowej koleżanki przy śniadaniu. Pech chciał, że przykre słowa usłyszała opiekunka, która wieści o złym zachowaniu przekazałam mamie królika. W domu odbyła się poważna rozmowa , podczas której uświadomiono malcowi, iż odmienny wygląd nie jest niczym złym czy groźnym. Następnego dnia w przedszkolu kotka jako jedyna zdecydowała się pomóc zranionemu Frankowi, czym zaskarbiła sobie jego ogromną sympatię i w pełni zrozumiał, iż nie wolno nikogo oceniać po wyglądzie. Najważniejsze jest jak postępujemy i w jaki sposób traktujemy innych.

Pierwsze, co zachwyca gdy sięga się po te książeczkę, to przepiękne, duże, pełne szczegółów, barwne ilustracje, obecne na każdej stronie.  Córcia była oczarowana, nie tylko  uważnie słuchała treści, która dotoczyła jej życia codziennego, bo sama uczęszcza do przedszkola, ale także chętnie oglądała obrazki, wielokrotnie opowiadając, co się na nich znajduje.

Język autorki jest niesłychanie lekki, przystępny i przyjemny, nie znajdziemy tu zbędnych opisów, czy trudnych słów. W genialny sposób odzwierciedliła reakcje dzieci na pewne sytuacje, sugestywnie opisała ich lęki i przypuszczenia, dzięki czemu bardzo szybko utożsamiamy się z bohaterami, rozumiemy ich postępowanie. Niegrzeczne zachowanie nie wynika ze złej natury, ale z niewiedzy, dlatego po wyjaśnieniach rodziców czy opiekunki, Franek dostrzega swój błąd i stara się go jak najprędzej naprawić.

Czcionka jest duża, dlatego starsze dzieci z przyjemnością oddadzą się samodzielnej lekturze.

Na koniec  historii znajdziemy dodatkowe pytania nawiązujące do treści, które skłaniają do dłuższej rozmowy i zadumy nad codziennym postępowaniem i pewnymi reakcjami, nie zawsze właściwymi. To doskonała metoda, by wyjaśnić dzieciom, dlaczego takie zachowanie jest złe, a także uświadomić, jak czuje się również ta pokrzywdzona strona. Dzięki temu, nie tylko pokazujemy, jak należy czynić, ale też rozbudzamy w pociechach empatię, tak potrzebną w procesie socjalizacji.

Największą zaletą tej serii jest fakt, iż problemy są wyjaśniane właśnie w taki sposób, by dzieci wszystko dokładnie zrozumiały i widziały jakiego działania należy unikać, co jest dobre, a co złe. Opisane środowisko jest im znane i bliskie, dlatego treść i lekcje są jeszcze łatwiej przyswajane.

Książeczka uczy, że odmienność nie jest niczym gorszym i nie wolno nikogo oceniać po wyglądzie, bo istotne jest wyłącznie to, jak postępujemy, jak traktujemy innych. Uświadamia także, że przykre słowa bardzo ranią, rozwija tolerancję, wrażliwość oraz współodczuwanie. Nam rodzicom natomiast przypomina, iż to naszą rolą jest wyjaśnienie pociechom, iż ludzie różnią się od siebie i nie ma w tym niczego złego. Pokazuje też, że uprzedzenia mogą brać się wyłącznie ze strachu i niepewności, dlatego tak istotna jest spokojna rozmowa na ten ważny temat.

Jest to pozycja idealna dla dzieci w wieku przedszkolnym, lecz zachwyci także rodziców i pomoże im nauczyć pociechy właściwych interakcji społecznych. Seria o Króliku Franku to niezwykle ciepłe, piękne, wartościowe historyjki,  które w niesamowicie lekki i przystępny sposób uczą odpowiednich, oczekiwanych reakcji, rozbudzają empatię, wrażliwość  i chęć niesienia pomocy. Na zaledwie trzydziestu stronach odnajdziemy niesłychanie wiele lekcji i tematów na dłuższą, refleksyjną rozmowę z dziećmi. Ich rola jest tym większa, iż opisane sytuacje z pewnością przydarzą się naszym pociechom, a my już teraz możemy ich przygotować, jak należy wtedy postąpić, by nikogo nieświadomie nie zranić! Ta seria to doskonałe połączenie zabawy i nauki!

Polecam całym sercem!