Koniec prawdy absolutnej

Ocena: 0 (0 głosów)
\"Jeśli sądzisz, że ta książka Cię nie dotyczy - jesteś w błędzie.\r\n\r\nTomizm, jako oficjalna doktryna Kościoła katolickiego, przez stulecia ulegał daleko idącej ideologizacji, a jego elementy kształtowały sposób myślenia i postrzegania wielu społeczeństw europejskich. Właśnie po tomizmie wielu z nas dziedziczy syndrom oblężonej twierdzy - przekonanie o słuszności łączenia sfer wiary i władzy oraz graniczące z pychą zaufanie, że istnieje jedna, wyjątkowa i niepodważalna prawda absolutna. \r\n\r\nJeśli myślisz, że to książka tylko dla specjalistów - mylisz się.\r\n\r\nOczywiście specjalistom będzie się ją czytać łatwiej, ale to książka dla każdego, kto chce zobaczyć, jak można filozofować bez zadęcia, konsekwentnie i uczciwie myśleć, a także znajdować inspirację w źródłach, które pozornie dawno już wyschły.\r\n\r\nJeśli uważasz, że rozważania filozoficzne nie są dla Ciebie - zacznij swoją przygodę z filozofią od tej właśnie książki.\r\n\r\nPotrzeba nam końca prawdy absolutnej, by nadszedł czas, kiedy będą ryzykować śmieszność ci, którzy swoją ideologię (świecką czy religijną) przedstawiają jako argument ostateczny. Zbyt wiele kłamstwa wisi w powietrzu w naszym kraju, zbyt wiele udawania w życiu publicznym, politycznym i kościelnym. [...] Śmierć prawdy absolutnej nie zaszkodzi wierze religijnej. Przeciwnie, to raczej szansa na odrodzenie autentycznych źródeł religijnego doświadczenia, to szansa na oczyszczenie wiary - bo uczy pokory.\"\r\n(fragment)\r\n\r\n\r\nW świetle sumiennych analiz Tadeusza Bartosia, filozofia i teologia Tomasza jawią się jako lekcje mistrza, którego trzeba przywrócić naszej „późnej nowoczesności\" - czasowi, jak pisał Lyotard, w którym uzyskaliśmy świadomość, iż „wszystko się rozprzęga\" (nie na darmo przecież przywołuje autor Tomaszowe dictum przed śmiercią: „wszystko to słoma\"). Stąd ważne dążenie Bartosia - do oswobodzenia myśli Akwinaty spod brzemienia starego scjentyzmu, któremu poddał się Kościół - na zasadzie paradoksalnego lustrzanego odbicia - na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to próbował zbudować na osnowie teologii i filozofii Tomasza, przekształcając ją w niewzruszony paradygmat, alternatywny wobec pewności ówczesnej nauki wzorzec swojej własnej pewności.\r\n\r\nDziś ta formuła legła w gruzach - podobnie jak formuła Kościoła tamtej epoki, Kościoła pojmowanego jako „twierdza oblężona i wojująca\" - i myśl Tomasza może swobodnie odżyć jako refleksja otwarta, wrażliwa na kruchość i niepewność ludzkiej kondycji, a także zadziwiająco współbieżna z filozofią i nauką humanistyczną naszego czasu.\r\nprof. Zbigniew Mikołejko

Informacje dodatkowe o Koniec prawdy absolutnej:

Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2011-10-05
Kategoria: Duchowość, religia
ISBN: 978-83-7414-808-5
Liczba stron: 568

więcej

Kup książkę Koniec prawdy absolutnej

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Koniec prawdy absolutnej - opinie o książce

Inne książki autora
Upadek, niemożliwy
Tadeusz Bartoś 0
Okładka ksiązki - Upadek, niemożliwy

Tadeusz Bartoś patrzy na kondycję człowieka bez złudzeń. Stara się niczym nie przesłaniać jej nagiej, mało zachęcającej prawdy. Nie niesie nikomu „pocieszenia”...

Jan Paweł II. Analiza krytyczna
Tadeusz Bartoś0
Okładka ksiązki - Jan Paweł II. Analiza krytyczna

Książka Tadeusza Bartosia o Janie Pawle II, opatrzona podtytułem „analiza krytyczna”, znacząco różni się od dotychczas wydawanych w Polsce...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy