Anita Demianowicz po pięciu latach pracy w korporacji postanowiła zmienić swoje życie. Kupiła więc bilet, spakowała plecak, zostawiła w domu męża i wyjechała na pięć miesięcy do Ameryki Środkowej. Odwiedziła w tym czasie Gwatemalę, Honduras, Salwador i Meksyk. Aby naprawdę dobrze poznać kraje, w których się znalazła, uczyła się języka hiszpańskiego i mieszkała u gościnnych rodzin. Z nimi spędziła Wielkanoc i Boże Narodzenie, uczestniczyła też w barwnych i hucznych procesjach. Podróżowała głównie tzw. chicken busami. Zakochała się w wulkanach i wspięła niemal na każdy, który znalazł się na jej drodze. W dżungli, którą przemierzała z blisko siedemdziesięcioletnim przewodnikiem, tropiła czarną pumę. W dawnej stolicy państwa Majów wzięła udział w uroczystościach związanych z końcem świata zapowiadanym w ich kalendarzu.
To opowieść nie tylko o podróży do świątyń Majów, na szczyty aktywnych wulkanów i wiosek zamieszkiwanych przez Garifunów, lecz także o podróży w głąb siebie, w poszukiwaniu celu w życiu, o swojej własnej drodze do szczęścia, a przede wszystkim o odkrywaniu wiary w siebie i swoje możliwości. Wyjazd do Ameryki Środkowej stał się początkiem wielkiej podróżniczej przygody autorki.
— Chodź! — Francesca znów pociągnęła mnie za sobą i nim się obejrzałam, klęczałam już przy kamiennym kręgu. Mistrz ceremonii zarzucił mi kawałek materiału na głowę. Silny ziołowy zapach wdarł się do moich nozdrzy. Poczułam ciepło, bo znalazłam się bardzo blisko ogniska. Mistrz kierował dym w moją stronę. Następnie przyłożył mi materiał do klatki piersiowej, szepcząc pod nosem niezrozumiałe dla mnie zdania, a potem znów położył na głowie i przytrzymując przez kilka chwil, okadzał mnie ze wszystkich stron, nie przestając mamrotać. Kiedy otworzyłam oczy, Francesca prowadziła mnie za rękę przez tłum. Oszołomiona potulnie za nią podążałam, zastanawiając się, czy czuję się tak przez intensywny zapach dymu, materiał zasłaniający mi widok na ceremonię czy też może jeszcze przez coś innego.
Fragment książki
O autorce:
Anita Demianowicz (ur. 1981) podróżniczka, dziennikarka, fotografka. Współpracuje m.in. z magazynami: „Podróże”, „Poznaj Świat”, „Rowertour”. Prowadzi stronę podróżniczą www.banita.travel.pl,na której dzieli się zdjęciami i historiami z wyjazdów. Od czasu pierwszej podróży do Ameryki Środkowej zakochana w tym regionie świata. Prowadzi wyjazdy dla kobiet i stale ćwiczy się w tym, co kocha najbardziej, czyli w pisaniu i fotografii.
więcej
To opowieść nie tylko o podróży do świątyń Majów, na szczyty aktywnych wulkanów i wiosek zamieszkiwanych przez Garifunów, lecz także o podróży w głąb siebie, w poszukiwaniu celu w życiu, o swojej własnej drodze do szczęścia, a przede wszystkim o odkrywaniu wiary w siebie i swoje możliwości. Wyjazd do Ameryki Środkowej stał się początkiem wielkiej podróżniczej przygody autorki.
— Chodź! — Francesca znów pociągnęła mnie za sobą i nim się obejrzałam, klęczałam już przy kamiennym kręgu. Mistrz ceremonii zarzucił mi kawałek materiału na głowę. Silny ziołowy zapach wdarł się do moich nozdrzy. Poczułam ciepło, bo znalazłam się bardzo blisko ogniska. Mistrz kierował dym w moją stronę. Następnie przyłożył mi materiał do klatki piersiowej, szepcząc pod nosem niezrozumiałe dla mnie zdania, a potem znów położył na głowie i przytrzymując przez kilka chwil, okadzał mnie ze wszystkich stron, nie przestając mamrotać. Kiedy otworzyłam oczy, Francesca prowadziła mnie za rękę przez tłum. Oszołomiona potulnie za nią podążałam, zastanawiając się, czy czuję się tak przez intensywny zapach dymu, materiał zasłaniający mi widok na ceremonię czy też może jeszcze przez coś innego.
Fragment książki
O autorce:
Anita Demianowicz (ur. 1981) podróżniczka, dziennikarka, fotografka. Współpracuje m.in. z magazynami: „Podróże”, „Poznaj Świat”, „Rowertour”. Prowadzi stronę podróżniczą www.banita.travel.pl,na której dzieli się zdjęciami i historiami z wyjazdów. Od czasu pierwszej podróży do Ameryki Środkowej zakochana w tym regionie świata. Prowadzi wyjazdy dla kobiet i stale ćwiczy się w tym, co kocha najbardziej, czyli w pisaniu i fotografii.
Informacje dodatkowe o Końca świata nie było:
Wydawnictwo: Bezdroża
Data wydania: 2016-09-09
Kategoria: Podróżnicze
ISBN:
Liczba stron: 312
Kup książkę Końca świata nie było
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Końca świata nie było - opinie o książce
Pokładałam bardzo duże nadzieje w tej książce. A teraz mam nadzieję, że Anita nigdy nie trafi na tę recenzję.
Bloga Anity (i profile w mediach społecznościowych) śledzę już od dłuższego czasu i bardzo ją lubię i szanuję, więc kiedy usłyszałam, że pojawi się książka od razu zapragnęłam ją mieć! Teraz się cieszę, że miałam więcej wydatków i jednak ją sobie odpuściłam i dopiero po dorwaniu jej w bibliotece udało mi się ją przemęczyć. Tak, przemęczyć - bo czytaniem bym tego nie nazwała :(
Ani to ciekawe, ani inspirujące. Duże przeskoki z jednego wątku do drugiego. Szczegółowo opisana Gwatemala, a reszta miejsc z podróży potraktowana bardzo pobieżnie. Ale co najbardziej mnie zabolało, to zdjęcia. Baaardzo kiepskie zdjęcia - najlepsze zostało chyba użyte na okładce. Wiem, że Anita w robieniu zdjęć nabrała wprawy w ostatnich latach, bo te zdjęcia które robi teraz to niebo a ziemia w porównaniu do tych użytych w książce.
Ogólnie uważam, że ta książka nie powinna powstać. Powinna zostać po prostu dziennikiem z podróży, do którego jego właścicielka będzie z chęcią sama wracała. Może to kwestia wprawy? I tak jak w przypadku zdjęć, kolejne książki Anity będą lepsze? Ale szczerze powiedziawszy nie wiem czy będę chciała je przeczytać.
Żałuję, że tak kiepsko rozpoczęłam czytelniczy rok 2017. Pozostaje mi tylko mieć teraz nadzieję, że następne książki po które sięgnę okażą się ciekawsze i faktycznie warte mojej uwagi.
Przeczytane:2017-02-01, Ocena: 5, Przeczytałem, Mam,