Kobiety przełomu
Katarzyna Kościelak, Katarzyna Jurkowska

„Kobiety przełomu” to książka prezentująca sylwetki pań, które – zdaniem Autorki – były znaczącymi postaciami w latach 90. w Polsce. Moim zdaniem wybór postaci jest trafny, choć oczywiście można byłoby wskazać jeszcze kilka pominiętych nazwisk – ale przecież nie chodzi tutaj o żaden atlas czy kompendium. Wiadomo, że wyboru dokonano subiektywnie, każdy z nas pewnie dodałby kogoś lub pominął jakąś osobę – ale trzeba przyznać, że każda z tych opisanych kobiet odegrała ważną rolę w tamtym czasie. Jest to przekrój postaci z różnych środowisk – od świata mody, poprzez literaturę, muzykę, działalność społeczną – po aktorstwo. Jak to zwykle bywa w przypadku takich książek, jedne sylwetki interesowały mnie bardziej, inne mniej. Były tutaj osoby, których wcześniej nie znałam, a raczej: których nazwiska początkowo nic mi nie mówiły, bo kiedy przeczytałam ich historię, przekonywałam się, że jednak doskonale wiem, o kim mowa i przyznawałam rację Autorce, która umieściła je w tym zbiorze. Każda z wymienionych osób odegrała ważną rolę w tym dziesięcioleciu. I większość pozostała w sferze publicznej do dzisiaj i wciąż jest rozpoznawalna – a to naprawdę duże osiągnięcie.

Przeczytałam tę książkę z zainteresowaniem, choć nie jestem wielką fanką biografii – jednak to nie jest typowa biografia – niewiele tu dat i wypisów konkretnych miejsc czy danych urzędowych (na szczęście), bo nie o to tutaj chodzi. Bardzo dobrym pomysłem jest to, że Autorka pozwoliła mówić swoim bohaterkom – narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, wiec nie jest to żaden wywiad, tylko opowieść o własnym życiu kilku niezwykłych kobiet. I to one decydowały o tym, co chcą powiedzieć, co – ich zdaniem – zaważyło na ich życiu, jakie były konsekwencje konkretnych decyzji. A z drugiej strony, chwilami odnosiłam wrażenie, że niektóre bohaterki trochę koloryzują albo próbują się tłumaczyć z pewnych decyzji – choć przecież to ich życie i nikomu nic do tego, jak postąpiły i czy było to słuszne. Dla czytelnika – ta książka to także podróż w przeszłość. Ja akurat dobrze pamiętam lata 90., więc miło było powspominać i wrócić do tych czasów i zjawisk, które były dla nich charakterystyczne. Jeśli ktoś urodził się później – to dobra okazja, żeby poznać klimat tamtego czasu. A był to klimat barwny i ciekawy!

Mocną stroną tej książki są liczne fotografie – wiele z nich pochodzi z prywatnych archiwów bohaterek, więc są tym bardziej cenne i interesujące. Oczywiście jakość niektórych pozostawia wiele do życzenia, bo w czasach, gdy powstawały, nie było smartfonów i mało kto nosił przy sobie profesjonalny aparat, ale z pewnością warte są obejrzenia i wzbogacają treść, a przy tym pozwalają spojrzeć na bohaterki z innej, mniej oczywistej strony, zobaczyć ich dzieciństwo, wczesną młodość. To z pewnością wielka gratka dla fanów tych pań.

Szczególnie zainteresowały mnie historie Shazzy, Anety Kręglickiej, Doroty Segdy, Janiny Ochojskiej i Katarzyny Figury – pewnie dlatego, że te kobiety są mi najlepiej znane. A jednak dowiedziałam się wielu nowych rzeczy – więc ta książka to także dobry sposób na poznanie bliżej swoich idolek. Napisana jest w ciekawy sposób, szybko się czyta.

Komu ta książka się spodoba? Osobom, które lubią czytać o ludziach i o tym, jak ich pojedyncze decyzje mogą niekiedy wpłynąć na całe dalsze życie. Fanom opisanych pań. A także każdemu, kto jest ciekawy lat dziewięćdziesiątych i tego, jak się wtedy żyło – tło obyczajowe jest zarysowane dość szeroko.

Podsumowując: podróż sentymentalna do lat dziewięćdziesiątych i szansa na poznanie ciekawych kobiet, które wywarły duży wpływ na tamten czas.

„Zawsze ceniłam sobie wolność i z tej wolności zrodziła się moja firma”.

Początek lat dziewięćdziesiątych, w Polsce upada komunizm. We wszystkich dziedzinach życia zachodzą znaczące zmiany. To, co do tej pory było zakazane, szare, niedostępne zyskuje nowe znaczenie. W końcu nadeszła wolność, świat zaczyna być kolorowy. Otwiera się szansa na nowe możliwości. Pełna nadziei, burzliwych zwrotów zaskakująca i szalona epoka.

Aneta Kręglicka zostaje Miss World’89, uzyskując tytuł zebrała niemal maksymalną liczbę punktów, co nigdy wcześniej się nie zdarzyło. Katarzyna Groniec pomimo braku doświadczenia estradowego, pokonała konkurencję w castingu do musicalu „Metro”. Nina Kowalewska –Motlik to dzięki niej Polki zaczytywały się w Harlequinach. Janina Ochojska kobieta o wielkim sercu. Daje przykład i nadzieję osobą niepełnosprawnym, że choroba nie musi wykluczać ze społeczeństwa. Prawdziwa bohaterka naszych czasów.

Książka całkowicie przykuła moją uwagę. Z przyjemnością, zaskoczeniem i dużym wzruszeniem przeniosłam się o trzydzieści lat wstecz. To z perspektywy tych niesamowitych kobiet poznajemy ich życie, codzienność, trudne początki kariery, sukces, miłość, rodzinę. Opowiedziane historie mają coś elektryzującego, są bardzo realnie i szczerze ukazane. Wykorzystały swoją szansę od losu, ciężką pracą i licznymi wyrzeczeniami osiągnęły niepodważalny sukces. Mówią o sobie, swoich bliskich, pasjach, marzeniach. Krok po kroku ich oczyma śledzimy ich trudne życiowe drogi. Ciekawostki, wspomnienia, historie wesołe i poruszające, zawsze emocjonalne. Samo życie. Pięknie to wyszło!

Rewelacyjna i inspirująca pozycja. Ciekawe, przykuwające uwagę zdjęcia oddające realia tamtych czasów, idealnie wplecione w całość, podnoszą walory książki. Zupełnie inna moda, styl wywołujący szczery uśmiech. Sentymentalny powrót do szalonych, pięknych i jednocześnie bardzo trudnych lat. Była to niesamowita, pełna przygód wycieczka do przeszłości. Polecam :)