Książka o kobiecie, która mimo wielu życiowych przeciwności dąży do realizacji marzeń i celów. Opisuje w niej w formie wspomnień swoje historie. Prezentuje też różne role, jakie odegrałam w życiu. Wnioski i refleksje z tych różnorodnych doświadczeń zebrałam w formie lekcji, którymi dziele się z Tobą. Zawarte w książce ćwiczenia pomogły mi we własnym rozwoju, dlatego chciałabym zachęcić Cię do ich wykonania. Może w niektórych historiach opisanych na tych kartach odnajdziesz siebie? Może odebrane przeze mnie lekcje zainspirują Cię do własnych przemyśleń na temat tego, co znaczy kobietą być?
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2016-12-19
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 167
Język oryginału: polski
"Chodź na spacer!" to książka Elizy Żywickiej inspirowana życiem. Pewnego dnia autorka wybrała się na spacer. Po drodze spotkała płaczącą kobietę. Miała...
Przeczytane:2023-03-21, Ocena: 6, Przeczytałem, Recenzenckie,
Otwierając tę książkę, będziemy mogli wyczuć się w rolę autorki, która uchyla nam drzwi do swojego serca.
Jestem pełna podziwu, że z taką otwartością i determinacją udało się jej podzielić z czytelnikami że swoich wzlotów i upadków.
Choć pozornie mówienie o sobie nie powinno stanowić problemu, to zauważmy, że każdy z nas dawkuje informacje o sobie, dając drugiej osobie tylko to, co chcemy aby o nas wiedział. W taki sposób kreujemy swoją osobowość, wrzucając ją na inne tory - nie te, którymi prowadzi ścieżka naszego życia.
Zatrzymajcie się na moment i pomyślcie o tym, czy istnieje choć jedną osoba, która zna Was tak w pełni. Czy bylibyście gotowi otworzyć się przed publiką?
Eliza Żywicka właśnie to zrobiła. I choć z założenia książka ma być motywacja dla innych kobiet, aby znalazły światełko w tunelu, to miałam nieodparte wrażenie, że była także wewnętrzną spowiedzią autorki.
Dzięki tej lekturze będziemy mogli dostrzec, jaki wpływ mają na nas rodzice, otoczenie i role.
Tak - ROLE.
My jesteśmy jedynie aktorami na marnej scenie życia i wcielamy się w wiele postaci. Dla jednych jesteśmy matką, dla innych pracownikiem, a jeszcze inni powiedzą, że stanowimy jedynie nieodłączny element jakiegoś miejsca.
To od nas zależy, która ścieżką podążymy.