Maciek założył bloga, gdzie dzieli się swoimi przemyśleniami na temat dzisiejszych gimnazjalistów, miesiączkowania pingwinów cesarskich i muzyki rockowej.
Patryk jest otwarty na ludzi mniej więcej tak, jak katolicy na twórczość zespołu Behemoth. Gra na basie w najznakomitszej kapeli punkowej w dziejach wszechświata i jest najwidoczniej trochę głupi, bo zamiast podejść i zagadać do dziewczyny śledzi ją, stalkuje i wymienia wiadomości na fejsie.
Maciek poznaje Patryka, co w zasadzie nie jest istotne dla fabuły, ale w sumie fajnie, jeśli losy dwóch głównych bohaterów się łączą.
Nastoletnie miłości – są. Problemy z rówieśnikami – są. Chciałoby się powiedzieć, że książce tej brakuje tylko niepoprawnie politycznych żartów, ale te również możemy tu znaleźć, co czyni z „Kalesonów Sokratesa” znakomity kąsek dla osób, którym hormony buzują trochę za bardzo.
„Kalesony Sokratesa” to książka o młodzieży dla młodzieży. O relacjach międzyludzkich, muzyce, miłości, współczuciu i całej masie innych, nie aż tak pozytywnych uczuć. A wszystko napisane z dystansem i przymrużeniem oka.
„Zaczynam drugi wpis. Pod pierwszym nie doczekałem się żadnych komentarzy, a statystyki mówią mi, że dorobił się siedmiu wyświetleń, z czego pewnie pięć to moje. Cóż, Łukasz Kruczek też na początku słabo skakał, a teraz trenuje kadrę, cytując klasyka. Ja w sumie nie nastawiam się na zdobycie ogromnej popularności i miliardów dolarów, bo piszę te notki tylko i wyłącznie dla siebie. Jestem ciekaw, jak będzie mi się to wszystko czytało za kilkanaście lat. Pewnie wykonam porządnego fejspalma nad swoją młodzieńczą głupotą.
Jeszcze nieco ponad dwa tygodnie zostały mi do rozpoczęcia nauki w nowej szkole. Nie twierdzę, że jakoś specjalnie nie mogę się tego momentu doczekać. Prawdę mówiąc, już teraz bardzo się stresuję (…).”
JAKUB ŁASZKIEWICZ, (UR. 2001) RECENZENT I FELIETONISTA PORTALU „Z KAMERĄ WŚRÓD KSIĄŻEK”, FAN PINK FLOYD I KULTU, ZAWZIĘTY GRACZ KONSOLOWY, GIMNAZJALISTA.
Informacje dodatkowe o Kalesony Sokratesa:
Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 2017 (data przybliżona)
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN:
Liczba stron: 220
Język oryginału: polski
Kup książkę Kalesony Sokratesa
Zobacz także
Kalesony Sokratesa - opinie o książce
Realistyczna powieść o młodych dorosłych z Poznania. Anka, Zuzia, Bartek i Adam - czwórka przyjaciół, która wiedzie imprezowe życie w centrum wielkiego...
DRUGA POWIEŚĆ SZESNASTOLATKA!Jak to jest z tymi dziewczynami?Czy Kazik Staszewski miał rację, śpiewając, że “to nic więcej jak tylko kłopoty”...
Przeczytane:2017-03-27, Ocena: 4, Przeczytałam,
"Kalesony Sokratesa" to książka obyczajowa, skonstruowana w formie bloga. Głównym bohaterem jest Maciek, który w trzeciej, ostatniej klasie gimnazjum, przeniósł się z mamą do małego miasta oraz, tym samym, zmienił szkołę. Wejście w nowe środowisko nigdy nie jest łatwe, a tym bardziej, gdy nowym środowiskiem jest szkoła i ma się piętnaście lat. Kto przeżył takie chwile, ten dobrze wie, o czym mowa. Ale czy rodzice swoich pociech wiedzą, jak trudne zadanie czeka ich syna czy córkę? Maciek rozpoczyna swoją opowieść w sierpniu, kiedy zbliża się nowy rok szkolny. Cóż, denerwuje się tym, jak zostanie przyjęty w nowym środowisku. Od pierwszego wrażenia, jakie zrobi wśród nowych rówieśników, zależeć będzie jego dalsza egzystencja.
Po pewnym czasie Maciek zadomowił się w nowej szkole, nawiązał bardziej lub mniej głębokie znajomości oraz.... zakochał się. Wszystkie wydarzenia opisuje na blogu, a my, czytelnicy, przecież go czytamy w postaci książki i we wszystkich wydarzeniach uczestniczymy.
Razem z Maćkiem poznajemy środowisko szkolne i to od strony, od której na pewno rodzice nie mają szansy nigdy zajrzeć. Młodzi ludzie spotykają się, całują, wyjeżdżają na wycieczki, w sekretnych miejscach palą papierosy i miewają pomysły z piekła rodem. Niekiedy także zaskakują dojrzałością, bywają zagubieni oraz czują się samotni. Nie, nie jest łatwo młodemu człowiekowi odnaleźć się w grupie rówieśniczej, a jednocześnie uniknąć kłopotów, które czyhają z każdej strony. Najtrudniej jednak nastolatkom jest się miedzy sobą komunikować, rozmawiać naprawdę i nawiązywać kontakt, przełamując onieśmielenie.
Pracuję w gimnazjum jako nauczyciel i wychowawca. Książka Jakuba Łaszkiewicza jest dla mnie bardzo prawdziwą opowieścią o zwykłym chłopaku z niepełnej rodziny, wychowywanym bez ojca, wrażliwym i jak na swój wiek dojrzałym. Maciek miewa marzenia (gra na gitarze elektrycznej), bywa zmęczony, przytłoczony nauką, nawiązuje relacje z innymi rówieśnikami oraz... z dorosłymi, o które chyba nikt by młodego człowieka nie posądzał. Nie, to nic z tego, co macie na myśli :) To pani Józefina, stara kobieta, która żebrze w pobliżu sklepu spożywczego.
Co może łączyć Maćka z panią Józefiną?
Moi Drodzy, samotność. Nikt tak dobrze nie zrozumie innej, samotnej osoby jak ten, kto tego uczucia doświadczył.
Autor jest bardzo młodym człowiekiem, który uchylił nam drzwi do świata nastoletniego chłopca. Nie sili się na wyjaśnienia tego, co widzi, przeżywa czy doświadcza w inny sposób, niż pozwala mu na to jego wiek. Natomiast czytelnik, zależnie od swojego wieku i życiowego doświadczenia, może zobaczyć w Maćku takiego człowieka, jakim jest - zwykłego, trochę zagubionego nastolatka.
Polecam tę książkę dorosłym, którzy albo mają własne, nastoletnie pociechy, albo pracują z młodzieżą w wieku gimnazjalnym. Książka Jakuba Łaszkiewicza pokazuje nam, że "nie taki diabeł straszny", jak ostatnio maluje się gimnazjalistów, ale i nie taki dorosły, jak by się nam wydawało, patrząc na pozory. Lektura "Kalesonów Sokratesa" (to nazwa zespołu rockowego, który z kolegami tworzy Maciek) może wzbudzić wiele zrozumienia dla problemów dojrzewającej młodzieży, odczarować kilka mitów i dostrzec, że nastolatek to też człowiek.
Serdecznie zachęcam do lektury!