Juniper Berry i tajemnicze drzewo
M. P. Kozlowsky

,,Dom był pałacem, jezioro było basenem, Kicia była psem, a Juniper Berry - jedenastoletnią dziewczynką." M. P. Kozlowsky mieszka z żoną i córką w Nowym Jorku, a zanim zaczął pisać, przez jakiś czas pracował jako nauczyciel języka angielskiego. ,,Juniper Berry i tajemnicze drzewo" to jego debiutancka powieść. Oczarowała mnie piękna, tajemnicza okładka, a pozytywne opinie, które słyszałam o tej pozycji sprawiły, że musiałam przeczytać tę książkę. Powieść porównywana była przez recenzentów do twórczości Neila Gaimana czy Hansa Christiana Andersena. Co by było, gdyby istniało miejsce, gdzie każdy mógłby spełnić swoje marzenia? Juniper to mądra dziewczynka, córka sławnych aktorów. Mieszka w ogromnej rezydencji, otoczona służbą, ma prywatną nauczycielkę, a jej najlepszym przyjacielem jest jej pies - Kicia. A wszystko dlatego, że Juniper jest bardzo samotna, praktycznie odizolowana od otaczającego ją świata. Rodzice nie mają dla niej czasu, całe dnie spędzają na planie filmowym, w domu natomiast rozmyślają o kolejnych rolach. Córkę traktują jakby była powietrzem. Dziewczynka pamięta czasy, kiedy spędzała z rodzicami wszystkie wolne chwile, ale to było dawno temu, zanim stali się sławni... Wolny czas Juniper spędza na podglądaniu świata przez lornetkę. Pewnego dnia poznaje Gilesa, chłopca, który szuka miejsca, w którym pewnej nocy zniknęli jego opiekunowie. Okazuje się bowiem, że i oni bardzo się zmienili. Wkrótce dzieci odkrywają, że za tym wszystkim stoi dziwne drzewo znajdujące się w ogrodzie, kruk, stojący ciągle w tym samym miejscu... oraz coś jeszcze - straszna istota, która obietnicami mami każdego, kto do niej trafi. Czy uda się uratować dorosłych, zanim będzie za późno? Muszę przyznać, że powieść bardzo mi się spodobała. Główna bohaterka jest nadzwyczaj inteligentna jak na swój wiek, nie ma się jednak przy tym wrażenia, że jest to nienaturalne. Juniper posiada jakąś wrodzoną mądrość, dzięki której wie, jak powinna się zachować. Możliwe, że jest to wynikiem samotnego trybu życia - musiała po prostu dorosnąć. Giles to wiecznie wystraszony, nieśmiały i trochę zamknięty w sobie chłopiec. Nic dziwnego - jest on prześladowany w szkole, a bycie codziennie wyśmiewanym lub bitym nie jest łatwe. A co jeśli nie ma nikogo, kto mógłby pomóc? Dwójkę bohaterów łatwo polubić. Naprawdę się do nich przywiązałam i czułam się tak, jakby to była dwójka dzieci mieszkających tuż za ścianą. Autor nie przesadza z opisami, akcja dzieje się szybko i ciężko się oderwać. Czyta się z prawdziwą przyjemnością. Na uwagę zasługują przepiękne ilustracje Erwina Madrida, który jest autorem grafik do filmów ,,Shrek 2" i ,,Madagaskar". Ilustracje są umieszczone w strategicznych miejscach, co stwarza niesamowity klimat i daje wyobrażenie postaci oraz miejsc, w których się znajdują. Powieść nie jest pozbawiona pewnej dozy mądrości, dzięki czemu i młodszy i starszy czytelnik znajdzie w niej coś dla siebie. Porusza niełatwe tematy, ale przedstawione w bardzo przystępny sposób. Przyznam, że w swoim egzemplarzu zaznaczyłam sobie kilka cytatów, bo uderzyła mnie ich prawdziwość. ,,Juniper Berry i tajemnicze drzewo" polecam każdemu, kto szuka mądrej opowieści, dającej do myślenia. Sztuczny świat widziany oczami jedenastoletniego dziecka, które postanowiło zadziałać, zrobić coś, czemu dorosły nie mógł się przeciwstawić. W trakcie lektury nie sposób nie zastanowić się nad pewnymi sprawami. Ja się nie zawiodłam i z pewnością jeszcze wrócę do tej książki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)